Liber,  Caput

 1   1,  7 |     fortissimus ibidem accepit coronam uitae, quam repromisit Deus
 2   3,  25|        tonsurae ecclesiasticae coronam susceperat), huius doctrinam
 3   3,  26|        morem prouinciae illius coronam tonsurae ecclesiasticae,
 4   4,  1 |    illi coma cresceret, quo in coronam tondi posset; habuerat enim
 5   4,  23|      disciplinis, ipso tempore coronam expectabat aeternam; cuius
 6   5,  21|     Neque uero ob id tantum in coronam adtondemur, quia Petrus
 7   5,  21|       frontispicio doceant; ut coronam uitae aeternae, quam repromisit
 8   5,  21|       uidere putabas, inuenies coronam; ut merito talem simoniacis
 9   5,  21| Obsecro, sancte frater, qui ad coronam te uitae, quae terminum
10   5,  21|         Adtondebantur omnes in coronam ministri altaris ac monachi;