Liber,  Caput

1   1,  15|       prolixior, armatorum ferens manum fortiorem, quae praemissae
2   2,  9 | amicissimus, non habens scutum ad manum, quo regem a nece defenderet,
3   3,  2 |          ad mensam non haberet ad manum, ubi oblatum sibi munus
4   3,  29|           iustitia, et adprehendi manum tuam, et seruaui, et dedi
5   4,  3 |          ut, quoties aere commoto manum quasi ad feriendum minitans
6   4,  3 |        deuotionis illo adueniunt, manum suam inmittere, ac partem
7   4,  31|    solitus, quasi magnam latamque manum caput sibi in parte, qua
8   5,  5 |   crederet uero, quia, si ille ei manum inponere, atque eum benedicere
9   5,  6 |           Qui inponens capiti meo manum, cum uerbis benedictionis,