Liber, Caput
1 Prae, Pr| HISTORIAM gentis Anglorum ecclesiasticam, quam nuper
2 Prae, Pr| usque ad tempus, quo gens Anglorum fidem Christi percepit,
3 Prae, Pr| nec non et Orientalium Anglorum atque Nordanhymbrorum, a
4 Prae, Pr| in prouincia Orientalium Anglorum, quae fuerint gesta ecclesiastica,
5 1, 1 | dicitur Rutubi portus, a gente Anglorum nunc corrupte Reptacæstir
6 1, 1 | scrutatur, et confitetur, Anglorum uidelicet, Brettonum, Scottorum,
7 1, 7 | Uerolamium, quae nunc a gente Anglorum Uerlamacæstir siue Uaeclingacæstir
8 1, 12 | Peanfahel, lingua autem Anglorum Penneltun appellatur; et
9 1, 15 | VII annis tenuit. Tunc Anglorum siue Saxonum gens, inuitata
10 1, 15 | fluminis inhabitant, ceterique Anglorum populi sunt orti. Duces
11 1, 22 | numquam genti Saxonum siue Anglorum, secum Brittaniam incolenti,
12 1, 23 | principis, aduentus uero Anglorum in Brittanniam anno circiter
13 1, 23 | praedicare uerbum Dei genti Anglorum. Qui cum iussis pontificalibus
14 1, 25 | meridiani et septentrionales Anglorum populi dirimuntur, fines
15 1, 25 | consuetudinem aestimationis Anglorum, familiarum DCrum, quam
16 1, 25 | quae tanto tempore cum omni Anglorum gente seruaui. Uerum quia
17 1, 27 | acceperant, archiepiscopus genti Anglorum ordinatus est; reuersusque
18 1, 27 | pontifici Gregorio gentem Anglorum fidem Christi suscepisse,
19 1, 27 | clericis suis in ecclesia Anglorum, quae auctore Deo nuper
20 1, 27 | sollicite eligas, et in Anglorum ecclesia, quae adhuc ad
21 1, 27 | fasciculum collecta apud Anglorum mentes in consuetudinem
22 1, 27 | Quia uero sunt multi in Anglorum gente, qui, dum adhuc in
23 1, 27 | Gregorius: Et quidem in Anglorum ecclesia, in qua adhuc solus
24 1, 27 | accedere? Quae omnia rudi Anglorum genti oportet haberi conperta. ~
25 1, 29 | multiplicius insudare. Et quia noua Anglorum ecclesia ad omnipotentis
26 1, 30 | quid diu mecum de causa Anglorum cogitans tractaui; uidelicet,
27 1, 31 | Gaudeas uidelicet, quia Anglorum animae per exteriora miracula
28 1, 32 | praecellentissimo filio Aedilbercto regi Anglorum Gregorius episcopus. ~Propter
29 1, 32 | pictatis inpendat. Quod in Anglorum gente factum cognouimus,
30 1, 34 | Aedilfrid, qui plus omnibus Anglorum primatibus gentem uastauit
31 1, 34 | indigenis, aut tributarias genti Anglorum, aut habitabiles fecit.
32 1, 34 | Brittania aduersus gentem Anglorum usque ad hanc diem in proelium
33 2, 1 | conuenit, quia nostram, id est Anglorum, gentem de potestate Satanae
34 2, 1 | interrogationes sancti Augustini primi Anglorum gentis episcopi scripsit,
35 2, 1 | ostensione signorum gentem Anglorum ad agnitionem ueritatis
36 2, 1 | factus, rogauit, ut genti Anglorum in Brittaniam aliquos uerbi
37 2, 2 | qui usque hodie lingua Anglorum Augustinaes Ãc, id est
38 2, 2 | adlatus est quidam de genere Anglorum, oculorum luce priuatus;
39 2, 2 | monasterio, quod uocatur lingua Anglorum Bancornaburg, cui tempore
40 2, 2 | ecclesiae conpleatis; ut genti Anglorum una nobiscum uerbum Domini
41 2, 2 | accepturi; et, si nationi Anglorum noluissent uiam uitae praedicare,
42 2, 2 | ipse, de quo diximus, rex Anglorum fortissimus Aedilfrid collecto
43 2, 2 | ciuitatem Legionum, quae a gente Anglorum Legacaestir, a Brettonibus
44 2, 3 | terminum Humbrae fluminis Anglorum gentibus imperabat. Ubi
45 2, 3 | ciuitate Dorubreui, quam gens Anglorum a primario quondam illius,
46 2, 4 | de necessariis ecclesiae Anglorum cum apostolico papa Bonifatio
47 2, 4 | Brittaniam rediens secum Anglorum ecclesiis mandanda atque
48 2, 4 | Aedilbercto regi atque genti Anglorum direxit. Hic est Bonifatius,
49 2, 5 | sociis ad praedicandum genti Anglorum missus est, Aedilberct rex
50 2, 5 | quidem in regibus gentis Anglorum cunctis australibus eorum
51 2, 5 | Reduald rex Orientalium Anglorum, qui etiam uiuente Aedilbercto
52 2, 5 | qui Brittaniam incolunt, Anglorum pariter et Brettonum populis
53 2, 5 | et Brittaniam sitae sunt, Anglorum subiecit imperio; sextus
54 2, 5 | constituit; quae conscripta Anglorum sermone hactenus habentur,
55 2, 7 | Qui, cum magna ecclesiam Anglorum cura ac labore gubernarent,
56 2, 9 | Nordanhymbrorum, hoc est ea natio Anglorum, quae ad Aquilonalem Humbre
57 2, 9 | imperii; ita ut, quod nemo Anglorum ante eum, omnes Brittaniae
58 2, 9 | docuimus, imperio subiugauit Anglorum; quarum prior, quae ad austrum
59 2, 9 | mensuram iuxta aestimationem Anglorum, secunda trecentarum et
60 2, 10 | uiro glorioso Aeduino regi Anglorum. ~Uiro glorioso Aeduino
61 2, 10 | Uiro glorioso Aeduino regi Anglorum, Bonifatius episcopus seruus
62 2, 12 | exulanti apud Redualdum regem Anglorum pietas diuina reuelare dignata
63 2, 12 | qui ante te reges in gente Anglorum fuerant, potestate transcendas?’
64 2, 14 | DCXXVII, ab aduentu uero Anglorum in Brittaniam annus circiter
65 2, 15 | ut etiam regi Orientalium Anglorum, Earpualdo filio Redualdi,
66 2, 15 | a quo reges Orientalium Anglorum Uuffingas appellant. ~Uerum
67 2, 15 | uitae praefatae nationi Anglorum. Nec uota ipsius in cassum
68 2, 16 | iuxta ciuitatem, quae lingua Anglorum Tiouulfingacæstir uocatur;
69 2, 17 | praecellentissimo filio Aeduino regi Anglorum Honorius episcopus seruus
70 2, 20 | cum X et VII annis genti Anglorum simul et Brettonum gloriosissime
71 2, 20 | peruagatus, ac totum genus Anglorum Brittaniae finibus erasurum
72 2, 20 | Brettonum, fidem religionemque Anglorum pro nihil habere, neque
73 3, 1 | propter apostasiam regum Anglorum, qua se fidei sacramentis
74 3, 1 | est in loco, qui lingua Anglorum Denisesburna, id est riuus
75 3, 2 | Uocatur locus ille lingua Anglorum Hefenfelth, quod dici potest
76 3, 3 | ministerio gens, quam regebat, Anglorum, dominicae fidei et dona
77 3, 3 | euangelizante antistite, qui Anglorum linguam perfecte non nouerat,
78 3, 3 | uenire Brittaniam atque illis Anglorum prouinciis, quibus regnauit
79 3, 3 | praeceptoribus Scottis paruuli Anglorum una cum maioribus studiis
80 3, 4 | sanctis requiescit, iam nunc Anglorum gens obtinet. Qui locus,
81 3, 4 | quinque, iuxta aestimationem Anglorum; quam successores eius usque
82 3, 4 | sacerdote Ecgbercto, de natione Anglorum, qui in Hibernia diutius
83 3, 5 | monachorum, ad prouinciam Anglorum instituendam in Christo,
84 3, 5 | qui, cum aliquandiu genti Anglorum praedicans nihil proficeret,
85 3, 6 | ea, cui praeerat, gente Anglorum institutus, non solum incognita
86 3, 6 | Pictorum, Scottorum, et Anglorum, diuisae sunt, in dicione
87 3, 7 | praesente in intimis ultra Anglorum partibus, quo nullus doctor
88 3, 7 | secessit ad regem Orientalium Anglorum, cui nomen erat Anna; apud
89 3, 8 | tenuit. Hic primus regum Anglorum in toto regno suo idola
90 3, 8 | necdum multis in regione Anglorum monasteriis constructis,
91 3, 8 | Annae regis Orientalium Anglorum, cuius supra meminimus,
92 3, 9 | et apostasia demens regum Anglorum detestabilem fecerat. Siquidem,
93 3, 9 | fuerat, in loco, qui lingua Anglorum nuncupatur Maserfelth, anno
94 3, 18 | temporibus regno Orientalium Anglorum, post Erpualdum Redualdi
95 3, 19 | Orientalium peruenisset Anglorum, susceptus est honorifice
96 3, 19 | castro quodam, quod lingua Anglorum Cnobheresburg, id est urbs
97 3, 19 | in prouincia Orientalium Anglorum, illasque uisiones ex ipsius
98 3, 19 | Brettones in prouinciam Anglorum deuenit, ibique praedicans
99 3, 20 | defuncto Felice Orientalium Anglorum episcopo post X et VII annos
100 3, 21 | episcopus Mediterraneorum Anglorum simul et Merciorum, ordinatus
101 3, 21 | instituto, natione quidem Anglorum, sed a Scottis ordinato
102 3, 22 | prouinciam Mediterraneorum Anglorum clamauit ad se uirum Dei
103 3, 22 | in prouincia Orientalium Anglorum, in uico regio, qui dicitur
104 3, 22 | ipsius gentis Orientalium Anglorum, frater Anna regis eorundem. ~
105 3, 24 | frater Anna regis Orientalium Anglorum, qui post eum regnauit,
106 3, 24 | Lindisfarorum ac Mediterraneorum Anglorum, factus est episcopus Diuma,
107 3, 24 | Trumheri, de natione quidem Anglorum, sed edoctus et ordinatus
108 3, 24 | Pictorum maxima ex parte regno Anglorum subiecit. ~Quo tempore donauit
109 3, 25 | Cantuariorum, et Felice Orientalium Anglorum, uenerationi habitus est. ~
110 3, 25 | manifestius ipsa lingua Anglorum, quam ego per interpretem,
111 3, 26 | quem gesserunt in prouincia Anglorum, annus XXXus; siquidem Aidan
112 3, 26 | episcopatus sui tempore de natione Anglorum erudiendos in Christo accepit.
113 3, 27 | simul et mediocrium de gente Anglorum, qui tempore Finani et Colmani
114 3, 27 | magnae indolis de nobilibus Anglorum, Edilhun et Ecgberct, quorum
115 3, 28 | obseruationis moderamina ccclesiis Anglorum sua doctrina contulit. Unde
116 3, 29 | 29] HIS temporibus reges Anglorum nobilissimi, Osuiu prouinciae
117 3, 29 | quid de statu ecclesiae Anglorum esset agendum, intellexerat
118 3, 29 | sanctae ecclesiae gentis Anglorum, uirum bonum et aptum episcopatu,
119 3, 29 | omnem Brittaniam ecclesiis Anglorum ordinare posset antistites. ~
120 4, 1 | disciplinis doctissimus, de genere Anglorum, petentibus hunc ecclesiae
121 4, 1 | petentibus hunc ecclesiae Anglorum archiepiscopum ordinari;
122 4, 1 | sedulus, quem ecclesiis Anglorum archiepiscopum mitteret.
123 4, 2 | insula tota, quaquauersum Anglorum gentes morabantur, nam et
124 4, 2 | archiepiscopis, cui omnis Anglorum ecclesia manus dare consentiret.
125 4, 2 | ab hoc tempore per omnes Anglorum ecclesias discere coeperunt;
126 4, 2 | inter episcopos, qui de Anglorum gente essent, catholicum
127 4, 2 | uiuendi morem ecclesiis Anglorum tradere didicit. ~Itaque
128 4, 3 | de prouincia Orientalium Anglorum, eratque primus ministrorum,
129 4, 3 | Merciorum et Mediterraneorum Anglorum et Lindisfarorum episcopatus
130 4, 4 | Scottos; sed et de gente Anglorum uiros circiter XXX, qui
131 4, 4 | erat ad praedicandum uerbum Anglorum genti destinatus. Deinde
132 4, 4 | monachorum, qui de prouincia Anglorum ibidem collecti, ad exemplum
133 4, 5 | reuerentissimus Bisi, Orientalium Anglorum episcopus; quibus etiam
134 4, 5 | autem episcopus Orientalium Anglorum, qui in praefata synodo
135 4, 12 | Merciorum et Mediterraneorum Anglorum simul episcopus fuit; unde
136 4, 12 | Pictorum, quae tunc temporis Anglorum erat imperio subiecta. Eadhaedum
137 4, 16 | insulae, iuxta aestimationem Anglorum, mille ducentarum familiarum;
138 4, 17 | esse turbatam, et ecclesias Anglorum, quibus praeerat, ab huiusmodi
139 4, 18 | acceperat, ut, cuius esset fidei Anglorum ecclesia, diligenter edisceret,
140 4, 18 | exemplum catholicae fidei Anglorum Romam perlatum est, atque
141 4, 19 | filiam Anna regis Orientalium Anglorum, cuius sepius mentionem
142 4, 19 | inde sitam, quae lingua Anglorum Grantacaestir uocatur; et
143 4, 19 | in prouincia Orientalium Anglorum regio familiarum circiter
144 4, 19 | prouincia eorundem Orientalium Anglorum ipsa, ut praefati sumus,
145 4, 23 | ad prouinciam Orientalium Anglorum, erat namque propinqua regis
146 4, 23 | Alduulfi regis Orientalium Anglorum, regularibus subdita disciplinis,
147 4, 23 | Calcariam, quae a gente Anglorum Kælcacaestir appellatur,
148 4, 23 | temporis Mediterraneorum Anglorum episcopatum gerebat, ordinatus
149 4, 24 | conpositis, in sua, id est Anglorum, lingua proferret. Cuius
150 4, 24 | alii post illum in gente Anglorum religiosa poemata facere
151 4, 26 | gentem innoxiam, et nationi Anglorum semper amicissimam, ita
152 4, 26 | spes coepit et uirtus regni Anglorum ‘fluere ac retro sublapsa
153 4, 26 | ubi inter plurimos gentis Anglorum, uel interemtos gladio,
154 4, 26 | posito quidem in regione Anglorum, sed in uicinia freti, quod
155 4, 26 | sed in uicinia freti, quod Anglorum terras Pictorumque disterminat;
156 4, 27 | moris eo tempore populis Anglorum, ut ueniente in uillam clerico
157 4, 27 | clericis suis, in ecclesia Anglorum, quae nuper auctore Deo
158 5, 2 | dicito gae,’ quod est lingua Anglorum uerbum adfirmandi et consentiendi,
159 5, 7 | temporibus plures de gente Anglorum, nobiles, ignobiles, laici,
160 5, 8 | tempore praesulatus illius Anglorum ecclesiae, quantum numquam
161 5, 10 | quidam presbyteri de natione Anglorum, qui in Hibernia multo tempore
162 5, 15 | uenisset ad Aldfridum, regem Anglorum, et aliquandiu in ea prouincia
163 5, 15 | et audierat in ecclesiis Anglorum, suae suorumque consuetudini
164 5, 19 | Benedictus, de nobilibus Anglorum, cupiens et ipse Romam uenire;
165 5, 19 | ad suae potius, hoc est Anglorum, gentis episcopatum reseruatus.
166 5, 19 | atque oriundum de natione Anglorum cognouere carnifices, pepercere
167 5, 19 | insulis [que ] quae ab Anglorum, et Brettonum, nec non Scottorum
168 5, 19 | a praefato papa regibus Anglorum Aedilredo et Aldfrido, ut
169 5, 20 | Latinam uero non minus quam Anglorum, quae sibi naturalis est,
170 5, 21 | quaesiuit auxilium de gente Anglorum, quos iamdudum ad exemplum
171 5, 21 | tale munusculum de terra Anglorum mereretur accipere. ‘Et
172 5, 22 | ac sine inuidia populis Anglorum communicare curauit; ipsa
173 5, 22 | quoque postmodum per gentem Anglorum in eis, quae minus habuerat,
174 5, 22 | credentibus iam populis Anglorum, et in regula fidei catholicae
175 5, 22 | ad praedicationem gentis Anglorum Aidanum miserant antistitem.
176 5, 23 | prouinciae Orientalium Anglorum Aldberct et Hadulac episcopi;
177 5, 23 | foedus pacis cum gente habet Anglorum, et catholicae pacis ac
178 5, 23 | finibus nil contra gentem Anglorum insidiarum moliuntur aut
179 5, 23 | domestico sibi odio gentem Anglorum, et totius catholicae ecclesiae
180 5, 23 | nonnulla tamen ex parte Anglorum sunt seruitio mancipati. ~
181 5, 23 | Brittaniae, anno aduentus Anglorum in Brittaniam circiter ducentesimo
182 5, 24 | monachis, qui uerbum Dei genti Anglorum euangelizarent. ~Anno DXCVII,
183 5, 24 | annus plus minus CL aduentus Anglorum in Brittaniam. ~Anno DCI,
184 5, 24 | Brittaniarum, et maxime gentis Anglorum, prout uel ex litteris antiquorum,
|