31-aestu | aetat-aurel | aurem-circu | cita-conse | consi-datus | dccc-disco | discr-erudi | eruen-finan | finie-horol | horre-inpen | inper-laete | laeti-minis | minit-occid | occis-perpu | perqu-proba | probi-recto | recub-sanar | sanat-stren | stric-toler | tolla-uilic | uilio-zizan
Liber, Caput
1 1, 31 | 31] QUO in tempore misit etiam
2 1, 32 | 32] MISIT idem beatus papa
3 1, 33 | 33] AT Augustinus, ubi in regia
4 1, 34 | 34] HIS temporibus regno Nordanhymbrorum
5 5, 24 | sermone, descripsi. ~Historiam abbatum monasterii huius, in quo
6 3, 25 | una cum mediocribus, et abdicata minus perfecta institutione,
7 2, 6 | anathematizato omni idolatriae cultu, abdicato conubio non legitimo, suscepit
8 1, 2 | non ferentes, siluis sese abdidere, unde crebris eruptionibus
9 1, 8 | discriminis siluis ac desertis abditisue speluncis occulerant, renouant
10 5, 21 | apostoli Petri sunt, in abdito cordis amplectimini, si
11 1, 12 | quae tyrannorum temeritate abducta nusquam ultra domum rediit,
12 4, 1 | Praeceperat enim Theodoro abeunti domnus apostolicus, ut in
13 3, 26 | ille, quem regebant, ubi abeuntihus eis, excepta ecclesia, paucissimae
14 2, 10 | consistit, a cordibus uestris abicere, iniectisque manibus hos,
15 3, 22 | expulso Mellito antistite, abiecerant, instantia regis Osuiu receperunt.
16 1, 14 | huiusmodi facinoribus sua colla, abiecto leui iugo Christi, subdentes.
17 4, 22 | uinciri potuit; nam mox, ut abiere, qui uinxerant, eadem eius
18 2, 6 | qui post annum, ex quo abierunt, reuersi sunt; et Iustus
19 3, 11 | uenerabile suscepit, ad abigendos ex obsessis corporibus daemones
20 2, 7 | orando periculum infirmus abigere, quod firma fortium manus
21 1, 12 | inimici, ut Romanum militem abisse conspexerant, mox aduecti
22 3, 22 | epulaturus domum eius. Qui cum abisset, obuiauit ei antistes. At
23 3, 26 | Mailros; quod aiunt Colmanum abiturum petisse et inpetrasse a
24 1, 27 | quoadusque, qui gignitur, ablactatur Praua autem in coniugatorum
25 5, 19 | possessionum tuarum, quae tibi ablatae sunt, portionem recipies,
26 5, 18 | propter quod frequenti ablatione pulueris sacri fossa sit
27 4, 12 | ecclesiam uidelicet suam rebus ablatis omnibus depopulatam, diuertit
28 3, 24 | possessiunculis terrarum, in quibus ablato studio militiae terrestris,
29 1, 27 | culpas cogitationis lacrimis abluat; et nisi prius ignis temtationis
30 2, 14 | erat, lauacro remissionis abluere. Haec uilla tempore sequentium
31 3, 22 | conuerterent, ac fonte salutari abluerent. At ille mittens ad prouinciam
32 2, 5 | respondebat: ‘Si uultis ablui fonte illo salutari, quo
33 3, 21 | idolatriae, fidei sunt fonte abluti. ~Nec prohibuit Penda rex,
34 4, 16 | ueritatis, ac fonte Saluatoris ablutos, de ingressu regni aeterni
35 2, 9 | Christiano seruaret. Neque abnegauit se etiam eandem subiturum
36 3, 11 | monasterii illius, qui pridie abnuerant, diligenter ipsi petere
37 3, 9 | regum Christianorum prorsus aboleri deberet, neque aliquis regno
38 2, 19 | solum per istos CC annos abolita est, sed et cotidie a nobis
39 5, 21 | caelorum”; nullam magis abominandam detestandamque merito cunctis
40 2, 11 | cognouimus, quod eatenus abominandis idolis seruiens, ad suscipiendam
41 5, 21 | sit, eius, quem corde toto abominaris, cuiusque horrendam faciem
42 2, 10 | caritatis curauimus; quatinus abominatis idolis eorumque cultu, spretisque
43 5, 17 | aquilonali parte quercus Abrahae duorum hominum altitudinis
44 2, 9 | delectatus rex, promisit se, abrenuntiatis idolis, Christo seruiturum,
45 5, 21 | meditatione scripturarum, abrenuntiauit errori, quo eatenus in obseruatione
46 1, 7 | arduum, nihil praeceps, nihil abruptum, quem lateribus longe lateque
47 4, 12 | Theodoro; qui etiam post tres abscessionis Uilfridi annos, horum numero
48 5, 12 | Namque ego, cum ad tempus abscessissem a te, ad hoc feci, ut, quid
49 3, 7 | multis autem annis post abscessum eius a Brittania transactis,
50 4, 32 | emollire, nec ualebant. Quidam abscidendum esse docebant, alii hoc
51 1, 30 | duris mentibus simul omnia abscidere impossibile esse non dubium
52 4, 6 | sed et astulae de illo abscissae, atque ad infirmos adlatae
53 5, 13 | bene faciendo a Dei oculis abscondere curasset, posset eorum numero
54 4, 19 | colli uoluit grauari, ut sic absoluar reatu superuacuae leuitatis;
55 2, 12 | sit, qui his te meroribus absoluat, et Redualdo suadeat, ut
56 5, 21 | doctor eximius, cum seruitio absoluendus adtonsus esse legitur, patet
57 3, 8 | illam animam carnis uinculis absolutam ad aeterna patriae caelestis
58 2, 10 | Trinitatis cooperante potentia, absoluti, aeternae uitae possitis
59 5, 19 | recipi. ~Iuuit autem causam absolutionis eius lectio synodi beatae
60 2, 17 | praesenti saeculo ex omni errore absolutos ad agnitionem sui nominis
61 5, 19 | integrum culpis accusationum absolutum patriam cum honore reuerti. ~
62 2, 20 | archiepiscopo legatarius missus absortus fuerat fluctibus Italici
63 4, 27 | poenitentiae fructibus abstergerent. Solebat autem ea maxime
64 1, 27 | uenientes admonendi sunt, ut se abstineant, et graue hoc esse peccatum
65 4, 25 | integram septimanam iubeas abstinendo transigere.’ Qui dixit: ‘
66 1, 27 | potest, a sacri loci ingressu abstinendum est; quia uoluntas ipsa
67 2, 1 | dum primo de monasterio abstractus, ad ministerium altaris
68 2, 7 | locorum, quae contra erant, abstraxit, ac mox funditus quiescendo,
69 1, 27 | quae furtu de ecclesiis abstulerint, reddere debeant. Sed absit,
70 1, 27 | aliquid de ecclesia furtu abstulerit? ~Respondit Gregorius: Hoc
71 1, 33 | inuestigantes, unde uel quis esset, abstulerunt corpus, et in Bononia ciuitate
72 1, 15 | ferro pariter et flammis absumebantur; nec erat, qui crudeliter
73 4, 25 | in proximo est, ut ignis absumens in cinerem conuertat.’ Quod
74 3, 16 | capere poterat, flammis absumere conatus est; discissisque
75 3, 22 | quorum recisurae uel igni absumerentur, uel in uasa quaelibet humani
76 3, 17 | ecclesia memorata flammis absumeretur. Sed mirum in modum sola
77 3, 17 | circum cuncta uorantibus absumi non potuit. Quo clarescente
78 1, 1 | totum inflati corporis absumsisse ac sedasse tumorem. Diues
79 4, 12 | tempore absens, communi clade absumsit. Quod ille ubi conperiit,
80 4, 25 | culpam incuriae flammis absumtum est. Quod tamen a malitia
81 4, 13 | et flumina eorum piscibus abundabant; sed piscandi peritia genti
82 4, 2 | saecularibus, ut diximus, abundanter ambo erant instructi, congregata
83 1, 1 | et cocleae satis superque abundantes, quibus tinctura coccinei
84 5, 21 | circulos paschae catholicos abundare probastis. ~‘Uerum his de
85 1, 1 | quidem praecipue issicio abundat, et anguilla. Capiuntur
86 5, 12 | spirituum obscurorum de abysso illa flammiuoma, et adcurrentes
87 5, 19 | ceteros ad horam egredi, et ad Accan presbyterum ita loqui exorsus
88 2, 1 | partibus oportet cantari.’ ~Accedensque ad pontificem Romanae et
89 3, 3 | tribuit. Qui uidelicet locus accedente ac recedente reumate, bis
90 5, 12 | autem mirari, quare ad murum accederemus, cum in eo nullam ianuam,
91 5, 12 | illas in partes deuenisset, accederet. Cui uidelicet monasterio
92 2, 10 | propaginibus, pullulare constituit. Accedite ergo ad agnitionem eius,
93 1, 27 | quae fidelium oblationibus accedunt altario; quantae debeant
94 5, 11 | licentiam ibidem praedicandi, accelerauit uenire Romam, cuius sedi
95 5, 23 | contra Aquilonem, quasi ad accendendum adclinem; apparebantque
96 1, 27 | tuae fraternitatis zelo accendendus est. Cui etiam epistulas
97 3, 16 | ab urbe uenti in eos, qui accenderant, flammarum incendia retorserunt,
98 4, 29 | desideria magis magisque accendi. Qui dum sese alterutrum
99 3, 25 | ueritatis inquisitionem accendit, nequaquam tamen Finanum
100 4, 8 | praeberet, iterum dixit: ‘Accendite ergo lucernam illam, quamdiu
101 Prae, Pr | Deo digna esse cognouerit, accenditur. Quod ipsum tu quoque uigilantissime
102 4, 8 | ut lucernam, quae inibi accensa erat, extinguerent. Quod
103 1, 31 | quicquid de faciendis signis acceperis, uel accepisti, haec non
104 3, 19 | uestimentum eius morientis acceperit, ad memoriam reduxit. Quem
105 3, 25 | soleo, a maioribus meis accepi, qui me huc episcopum miserunt,
106 3, 19 | suis mortui pecuniam non accepisses, nec poena eius in te arderet.’
107 2, 15 | felicitatis dona perduxit, accepitque sedem episcopatus in ciuitate
108 4, 17 | synodos beatorum et Deo acceptabilium patrum; id est, qui in Nicaea
109 2, 5 | Februarii post XX et unum annos acceptae fidei, atque in porticu
110 5, 21 | contendas. Sic enim fit, ut post acceptam temporalis regni potentiam
111 5, 12 | parte clauditur, peruenit; acceptaque tonsura, locum secretae
112 3, 21 | qui uocatur Ad Murum. Et acceptis IIII presbyteris, qui ad
113 3, 27 | multo postea tempore uiuens, acceptumque sacerdotii gradum condignis
114 2, 2 | bellum ab hostibus forent accepturi; et, si nationi Anglorum
115 3, 13 | uiuendi uel accipiam, uel me accepturum esse confidam, nisi forte
116 3, 7 | consortio, cuius erat filiam accepturus in coniugem, ipsum prius
117 5, 20 | se suosque instituendos accersiit, ac per annos XII tenuit;
118 5, 24 | tempore Angli a Brettonibus accersiti Brittaniam adierunt. ~Anno
119 3, 12 | quadam sollicitus horam accessionis exspectaret, ingressus ad
120 1, 20 | fiduciae contulerunt, ut accessisse maximus crederetur exercitus.
121 4, 27 | rusticitate sua doctorum arcebant accessum. Quos tamen ille pio libenter
122 5, 1 | exierat uidere, quid nobis accideret; cumque nos in labore ac
123 1, 27 | maius est, peccati consensu acciderit. Tribus enim modis impletur
124 5, 14 | concurrere consuerat. Unde accidit illi, quod solent dicere
125 3, 13 | ut indutias uiuendi uel accipiam, uel me accepturum esse
126 5, 20 | praemia piae deuotionis accipiat, existere non desistit;
127 3, 26 | enim pecuniae a diuitibus accipiebant, mox pauperibus dabant.
128 1, 15 | manus hostibus dabant, pro accipiendis alimentorum subsidiis aeternum
129 1, 26 | ab eis, quos docebant, accipiendo, secundum ea, quae docebant,
130 5, 19 | Læstingæi, curam secessit, accipiente Uilfrido episcopatum totius
131 5, 13 | Responderunt: “Uerum dicitis: accipite et in cumulum damnationis
132 1, 27 | sciendum est, quia in mysterio accipitur. Nam si hora eadem, qua
133 4, 11 | gereret membrorum. Unde accito ad se praefato urbis Lundoniae,
134 4, 25 | uisione, aliquantulum loci accolae paucis diebus timere, et
135 5, 19 | ecclesiasticis disciplinis accommoda, eodem magistro tradente
136 Prae, Pr | historiae, quam legebam, accommodans, partim uero ea, quae certissima
137 4, 3 | fidem narranti audientes accommodarent. Uenerat enim cum regina
138 Prae, Pr | sanctae uerbis aurem sedulus accommodas, uerum etiam noscendis priorum
139 1, 1 | iuxta suum cuique modum accommodos. Aqua enim, ut sanctus Basilius
140 4, 28 | humanae habitationi minus accommodus; sed ad uotum uiri Dei habitabilis
141 3, 19 | Sequuntur aduersus ipsum accusationes malignorum, defensiones
142 3, 19 | spirituum certamina, qui crebris accusationibus inprobi iter illi caeleste
143 5, 19 | sed ad integrum culpis accusationum absolutum patriam cum honore
144 5, 19 | omnium iudicio probatum est accusatores eius non nulla in parte
145 5, 19 | Romam, cum praesentibus accusatoribus acciperet locum se defendendi,
146 3, 24 | temporibus rex Osuiu, cum acerbas atque intolerabiles pateretur
147 3, 25 | esset homo ferocis animi, acerbiorem castigando et apertum ueritatis
148 4, 13 | ceciderat, unde et fames acerbissima plebem inuadens impia nece
149 5, 4 | coniux XL ferme diebus erat acerbissimo langore detenta, ita ut
150 4, 30 | Eadberct morbo correptus est acerbo, ac per dies crescente,
151 5, 5 | unum de pueris eius, qui acerrima egritudine premebatur, ita
152 1, 7 | cum tormentis afficeretur acerrimis, patienter haec pro Domino,
153 3, 19 | quia tempus hiemis fuerit acerrimum et glacie constrictum, cum
154 3, 25 | celebrarent. Erat in his acerrimus ueri paschae defensor nomine
155 1, 15 | in montibus conprehensi, aceruatim iugulabantur; alii fame
156 3, 6 | Aeduini regis ex sorore Acha, dignumque fuit, ut tantus
157 1, 12 | Statuitur ad haec in edito arcis acies segnis, ubi trementi corde
158 1, 14 | poterant. Unde non multo post acrior gentem peccatricem ultio
159 4, 21 | uxorem. Cumque materies belli acrioris et inimicitiae longioris
160 5, 19 | curabat et agere. Et quia acris erat ingenii, didicit citissime
161 1, 22 | decedentibus, cum successisset actas tempestatis illius nescia,
162 2, 18 | carissimi, haec uobis pro acterna caritate exhortationis uerba
163 2, 12 | donaret, dignis ipse gratiarum actionibus responderet. Tum ille tertio: ‘
164 2, 19 | praeuaricationis Adae, etiam sine actuali peccato existentes, portare
165 1, 2 | nauibus honerariis atque actuariis circiter octoginta praeparatis,
166 1, 27 | hora eadem, qua genuerit, actura gratias intrat ecclesiam,
167 5, 13 | tempore sequente paenitentiam acturum esse promittebat. Haec inter
168 2, 2 | stragem dedit. Cumque bellum acturus uideret sacerdotes eorum,
169 1, 2 | pene totum sub aqua uadum acutissimis sudibus praestruxerat; quarum
170 2, 19 | testimonium praeuaricationis Adae, etiam sine actuali peccato
171 5, 12 | etiam, quem bonis actibus adaequabat, gradu praeminens, qui adhuc
172 5, 21 | condeceat.” ~‘Haec tunc Adamnano dixi, qui quidem quantum
173 5, 15 | memoratum Christi famulum Adamnanum perueniens, ubi doctus in
174 4, 25 | uir de genere Scottorum, Adamnanus uocabulo, ducens uitam in
175 1, 12 | disperguntur. Insequitur hostis, adcelerantur strages cunctis crudeliores
176 4, 9 | modum orantium ad illud adclinari. Quod dum fieret, quasi
177 5, 23 | Aquilonem, quasi ad accendendum adclinem; apparebantque mense Ianuario,
178 3, 17 | ecclesiae. Unde factum est, ut adclinis destinae, quae extrinsecus
179 2, 10 | uidelicet artificium humanum adcommodans eis inanimatam membrorum
180 3, 26 | itinere pergens inueniretur, adcurrebant, et flexa ceruice uel manu
181 5, 12 | abysso illa flammiuoma, et adcurrentes circumdederunt me, atque
182 1, 22 | sermone describit, et hoc addebant, ut numquam genti Saxonum
183 4, 17 | isti glorificauerunt; nihil addentes uel subtrahentes; et anathematizamus
184 1, 27 | regulam omnino nihil faciat. Addes etiam, quomodo ea, quae
185 5, 5 | ecclesiam comitis uocabulo Addi, cum postulatum conplesset
186 4, 26 | interemtos gladio, uel seruitio addictos, uel de terra Pictorum fuga
187 4, 17 | sancta synodus suis litteris addit: ~Suscipimus sanctas et
188 5, 21 | ad XXIam, fieri deberet; additum est per institutionem apostolicam
189 2, 2 | regni illius properandum. Adducatur aliquis eger, et per cuius
190 1, 7 | hora, qua ad eum Albanus adducebatur, aris adsistere, ac daemonibus
191 3, 15 | cum mitteretur Cantiam ob adducendam inde coniugem regi Osuio,
192 4, 1 | Raedfridum praefectum suum ad adducendum eum; quo cum uenisset, adsumsit
193 5, 2 | stare uidebantur. Hunc ergo adduci praecipit episcopus, et
194 4, 12 | Aedilred rex Merciorum, adducto maligno exercitu, Cantiam
195 4, 3 | se redituros, ac me secum adducturos esse promiserunt.’ Quod
196 4, 22 | uidelicet Aedilredi regis, adductus. A quo interrogatus, qui
197 1, 21 | expulsi insula, sacerdotibus adducuntur ad mediterranea deferendi,
198 3, 8 | caelestis gaudia ducebat. Addunt et alia, quae ipsa nocte
199 3, 9 | cooperuit, et cum his, qui se adduxerant, sana pedibus incedendo
200 2, 19 | memoriae Seuerinum papam adduxerunt, eo de hac luce migrante,
201 2, 10 | neque iuuandi facultatem adepti sunt? Qua ergo mentis deceptione
202 4, 11 | episcopus et duo sui ministri adessent. Quod dum episcopus libentissime
203 4, 3 | facito; tu quoque simul adesto.’ Qui cum uenissent, primo
204 3, 26 | sacerdotibus aut clericis uicos adeundi, quam praedicandi, baptizandi,
205 4, 11 | ad mortem ueniens tanto adfectus dolore aliquid indignum
206 5, 9 | Domini Saluatoris Ecgbercto adferam, quod te tamen referente
207 3, 13 | reliquiarum illius penes te habes, adferas mihi, si forte mihi Dominus
208 4, 22 | propter uictum militibus adferendum in expeditionem se cum sui
209 3, 11 | erat, adducere. Et cum illa adferens, quae iussa est, intraret
210 4, 6 | adlatae citam illis solent adferre medellam. ~Hic sane priusquam
211 3, 9 | infirmis multum commodi adferrent. Qui uidelicet mos adeo
212 3, 2 | ligno uenerabili rediens adferret, credere se dicens, quia
213 1, 25 | uerba et promissa, quae adfertis; sed quia noua sunt et incerta,
214 1, 14 | praefata magis magisque adficiens, ac famam suae malitiae
215 5, 2 | est lingua Anglorum uerbum adfirmandi et consentiendi, id est,
216 3, 17 | ingrediens, quibus aedificio erat adfixa, perederet, ipsam tamen
217 5, 16 | illa, quae quondam ipsam adfixo Domini corpore crucem pertulit,
218 3, 27 | mortalitatis, et grauissime adflicti; e quibus Ecgberct, sicut
219 4, 15 | simili prouinciam illam adflictione plurimo annorum tempore
220 1, 9 | fratre regnaret. Qui cum adflictum et pene conlapsum reipuplicae
221 3, 7 | damnis saepissime ab hostibus adflictus, tandem ad memoriam reduxit,
222 1, 27 | tamen ipsos, quos doloribus adfligunt, habere heredes quaerunt;
223 5, 17 | et omnes, qui in ecclesia adfuerint, terrae prosternere. ~De
224 2, 14 | uillam regiam, quae uocatur Adgefrin, XXXVI diebus ibidem cum
225 3, 2 | erectam tenuerit, donec adgesto a militibus puluere terrae
226 4, 19 | Tertia autem die prioribus adgrauata doloribus, et rapta confestim
227 4, 26 | eum Edric filius Ecgbercti adgregarat, et inter medendum defunctus.
228 1, 27 | episcoporum ordinatio sine adgregatis tribus uel quattuor episcopis
229 3, 15 | suisque, qui tantum iter erant adgressuri, Domino supplicare. Qui
230 3, 12 | reside, et quietus manens adhere tumbae. Uide, ne exeas inde,
231 1, 18 | inuocat Trinitatem; nec mora, adherentem lateri suo capsulam cum
232 5, 2 | scabredini capitis eius curam adhibere. ~Fecit, ut iusserat, et
233 1, 19 | nihil remedii pateretur adhiberi, quadam nocte candentem
234 2, 10 | praesenti stilo gloriosos uos adhortandos cum omni affectu intimae
235 2, 11 | distulimus conferendam; adhortantes, quatinus diuinae inspirationis
236 2, 11 | eius intellegentiam tuarum adhortationum frequentatione succendat,
237 3, 2 | quid frigidi suo lateri adiacere, admotaque manu requirere
238 2, 9 | intendens, ut gentem, quam adibat, ad agnitionem ueritatis
239 Prae, Pr | cognoscere potui, sollerter adicere curaui. Lectoremque suppliciter
240 3, 29 | iustitiam eius, et haec omnia adicientur uobis.’ Nimirum enim quaerit
241 5, 24 | de metrica arte, et huic adiectum alium de schematibus siue
242 5, 24 | secundus Romanorum Brittanias adiens, plurimam insulae partem
243 1, 25 | manere illos in ea, quam adierant, insula, et eis necessaria
244 5, 24 | Brettonibus accersiti Brittaniam adierunt. ~Anno DXXXVIII, eclypsis
245 1, 27 | exhibenda hospitalitate, et adimplenda misericordia nobis quid
246 2, 12 | ea, quae nunc promittis, adimplere ne differas.’ Et his dictis,
247 3, 25 | legem soluit, sed potius adimplet, in qua obseruandum pascha
248 5, 9 | peregrinam ducere uitam pro adipiscenda in caelis patria retulimus,
249 5, 7 | gloriae singularis desiderans adipisci, ut ad limina beatorum apostolorum
250 4, 28 | commemorare satis sit, quod aditurus insulam protestatus est
251 1, 21 | festinus obtemperat. Namque adiuncto sibi Seuero, totius sanctitatis
252 5, 21 | terra Aegypti;” protinus adiunctum est: “Et custodietis diem
253 4, 24 | uerba Deo digni carminis adiunxit. ~Ueniensque mane ad uilicum,
254 4, 28 | fratribus, genuflectunt omnes, adiurant per Dominum, lacrimas fundunt,
255 4, 18 | ecclesiam; denique ibidem adiutores itineris et iniuncti operis
256 2, 2 | 2] INTEREA Augustinus adiutorio usus Aedilbercti regis conuocauit
257 4, 9 | Deo seruire satagebat, et adiutrix disciplinae regularis eidem
258 4, 24 | artem didicit, sed diuinitus adiutus gratis canendi donum accepit.
259 2, 1 | exhortationibus ac precibus adiuuans. Haec iuxta opinionem, quam
260 5, 12 | diem iudicii liberentur, adiuuant. Porro puteus ille flammiuomus
261 1, 24 | studio sanctitas uestra adiuuare, et sua ei solacia praebere
262 3, 22 | et ministerio baptizandi adiuuarent, maxime in ciuitate, quae
263 1, 32 | uobis diui nitas tribuit, adiuuate, ut regni sui uos ipse faciat
264 2, 12 | ut in regnum perueniret, adiuuit. Nam mox redeuntibus domum
265 1, 12 | cogebantur, aliquid commodi adlaturum putabant, murum a mari ad
266 2, 2 | inuiti licet, concederent, adlatus est quidam de genere Anglorum,
267 1, 21 | debilitas etiam sine precibus adlegabat; fit communis omnium dolor,
268 1, 12 | miserrime de muris tracti solo adlidebantur. Quid plura? relictis ciuitatibus
269 4, 9 | dum fieret, quasi uiuentem adlocuta, rogauit, ut apud misericordiam
270 2, 1 | Aelli diceretur. At ille adludens ad nomen ait: ‘Alleluia,
271 1, 33 | recuperauit in ea, regio fultus adminiculo, ecclesiam, quam inibi antiquo
272 4, 3 | quietam uitam agebat, Uilfrido administrante episcopatum Eboracensis
273 5, 18 | eruditus. ~Quibus episcopatum administrantibus statutum est synodali decreto,
274 4, 3 | magna uitae perfectione administrare curauit; cui etiam rex Uulfheri
275 3, 23 | praefata prouincia episcopatum administraret, et huius quoque monasterii
276 1, 25 | eisque, ut promiserat, cum administratione uictus temporalis licentiam
277 2, 11 | mysterium, quantumue sit admirabile, quod renata praemium consequi
278 5, 12 | me peruaserat, effugaret admirandi huius suauitas odoris. Tanta
279 1, 27 | transierit, uiris suis non debent admisceri; quippe quia et sine partus
280 1, 27 | nefando coniugio dicuntur admixti, ad fidem uenientes admonendi
281 5, 21 | tuam nunc prudentiam, rex, admoneo, ut ea, quae unitati catholicae
282 2, 19 | in eadem illos epistula admonere curauit; cuius epistulae
283 4, 25 | inserenda credidimus, ut admoneremus lectorem operum Domini,
284 1, 20 | Germanus signifer uniuersos admonet, et praedicat, ut uoci suae
285 4, 25 | Sed non defuit puniendis admonitio diuinae pietatis, qua correcti
286 3, 3 | morabantur, iamdudum ad admonitionem apostolicae sedis antistitis,
287 4, 3 | quod,’ inquit, ‘oportet nos admonitioni eius caelesti, debito cum
288 4, 3 | Qui cum uenissent, primo admonuit eos, ut uirtutem dilectionis
289 3, 2 | frigidi suo lateri adiacere, admotaque manu requirere quid esset,
290 1, 1 | nigrogemmeus, et ardens igni admotus, incensus serpentes fugat,
291 1, 32 | feruore fidei stringite, atque adnisum illius uirtute, quam uobis
292 3, 9 | aliquis regno eorum annus adnotari. Quo conpleto annorum curriculo
293 4, 14 | in quibus defunctorum est adnotata depositio, et inuenient
294 5, 21 | custodierit, numquam in adnotatione festi paschalis errabit.
295 3, 25 | XXam die dominico paschae adnotauit, ut hanc declinata eadem
296 4, 20 | saecula cuncta gubernas,~Adnue iam coeptis, alma Deus Trinitas.~
297 3, 7 | pontificem; qui precibus eius adnuens, multis annis eidem genti
298 3, 22 | exhortatione, fauentibus cunctis et adnuentibus fidei, baptizatus est cum
299 3, 9 | Nordanhymbrorum VIIII annos, adnumerato etiam illo, quem et feralis
300 5, 21 | dies, si et ipsa XIIIIa adnumeretur? Sin autem, ut diligentius
301 2, 10 | inspiratione clementer infundit; ad adnuntiandam uobis plenitudinem fidei
302 2, 10 | euangelium Dei, quod uobis adnuntiant; quatinus credentes, sicut
303 2, 17 | resplendeat, et in omni mundo adnuntiata uestri operis multipliciter
304 4, 13 | susceptus est; in cuius signum adoptionis duas illi prouincias donauit,
305 5, 19 | daret, eumque ipse loco adoptiui semper haberet. At ille
306 3, 29 | consurgent principes, et adorabunt.’ Et post pusillum: ‘Dedi
307 5, 9 | uenire ad uidenda atque adoranda beatorum apostolorum ac
308 1, 30 | Deum uerum cognoscens ac adorans, ad loca, quae consueuit,
309 3, 30 | derelicta erant, restaurare, et adorare simulacra, quasi per haec
310 3, 19 | augustioribus aedificiis ac donariis adornarunt. ~Erat autem uir iste de
311 4, 25 | in periculum sui status adornent, aut externorum sibi uirorum
312 1, 7 | uiuum, qui uniuersa creauit, adoro semper, et colo.’ Tum iudex
313 3, 10 | ipse cum eis ad conuiuium, adpendens linteolum cum puluere, quem
314 1, 18 | conspectu omnium puellae oculis adplicauit, quos statim euacuatos tenebris
315 1, 1 | fugat, adtritu calefactus adplicita detinet, aeque ut sucinum.
316 1, 25 | protendit in mare. In hac ergo adplicuit seruus Domini Augustinus,
317 4, 19 | suum caput eidem loculo adponentes orassent, mox doloris siue
318 3, 6 | rege. Qui mox dapes sibimet adpositas deferri pauperibus, sed
319 4, 6 | subpositi eidem feretro, uel adpositi curantur egroti, sed et
320 4, 32 | tumorem illum infestum horum adpositione conprimere ac mollire curabat.
321 4, 32 | minaretur, curabant medici hunc adpositis pigmentorum fomentis emollire,
322 5, 16 | introitum, cui lapis ille magnus adpositus est; quod intrinsecus ferramentorum
323 4, 32 | capillos sancti capitis, adposuit palpebrae languenti, et
324 5, 21 | hoc est ipsum septimum adprehenderit, quem tam excellenter scriptura
325 3, 29 | uocaui te in iustitia, et adprehendi manum tuam, et seruaui,
326 1, 27 | quod agitur, non est tamen adprobabile, quod in eo animus perturbatur.
327 2, 13 | Nec distulit ille, mox ut adpropiabat ad fanum, profanare illud,
328 4, 3 | deinde paulatim eam sibi adpropiare, donec ad tectum usque oratorii,
329 3, 19 | Cumque praefato igni maximo adpropiarent, diuisit quidem angelus,
330 4, 29 | sola uita dicenda est, iam adpropiaret introitus; sicut ipse quoque
331 1, 32 | poterit fine terminari. Adpropinquante autem eodem mundi termino,
332 2, 12 | intempesta nocte silentio adpropinquantem sibi hominem uultus habitusque
333 1, 25 | abstulit. Fertur autem, quia adpropinquantes ciuitati, more suo cum cruce
334 3, 19 | adunati sunt flammam. Cumque adpropinquassent, pertimescens ille dicit
335 3, 19 | Domine, ecce ignis mihi adpropinquat.’ At ille: ‘Quod non incendisti,’
336 3, 23 | conplere. Cui cum ille libenter adquiesceret, expleto studio ieiuniorum
337 2, 13 | omnibus, quae agenda uel adquirenda disponunt. Si autem dii
338 2, 1 | conuertit pietate magistra,~Adquirens fidei agmina gente noua.~
339 5, 10 | ibidem praedicando Christo adquirere possent. Erant autem unius
340 3, 21 | non paucam Domino plebem adquisisset, defunctus est apud Mediterraneos
341 2, 18 | Dei et caritate, uestra adquisitio decessorumque uestrorum,
342 5, 20 | quod et hodie facit, ut adquisitis undecumque reliquiis beatorum
343 5, 2 | saepius, ubi oportunitas adridebat temporis, et maxime in quadragesima,
344 5, 23 | seruitio mancipati. ~Qua adridente pace ac serenitate temporum,
345 4, 12 | collegio in episcopatus gradum adsciti. Cum quibus et Eadhaed in
346 5, 21 | potius praeteriti lunam esse adscribendam; et ideo festis paschalibus
347 5, 23 | tonsura, monasterialibus adscribere uotis, quam bellicis exercere
348 1, 31 | omnium in caelo tenentur adscripta. Ueritatis etenim discipulis
349 2, 4 | ipse Mellitus inter eos adsedit anno VIII imperii Focatis
350 1, 17 | ueste fulgentes, circumdati adsentatione multorum; discrimenque certaminis
351 2, 5 | commoti aiebant: ‘Si non uis adsentire nobis in tam facili causa,
352 1, 17 | proprius cum diuino, et adsertiones molestissimas lectionum
353 3, 6 | Quo uiso pontifex, qui adsidebat, delectatus tali facto pietatis,
354 3, 25 | sapimus cum ceteris, qui hic adsident, ecclesiasticae traditionis
355 3, 25 | Haec dicente rege, fauerunt adsidentes quique siue adstantes maiores
356 5, 3 | sospiti similem. Et dum adsiderem illi, dixit: ‘Uis petamus
357 5, 21 | profiteor uobisque, qui adsidetis, praesentibus protestor,
358 3, 1 | uiri Deo dilecti, regno adsignaretur; quo, post occisionem fratris
359 2, 9 | consecrandam Paulino episcopo adsignauit; quae baptizata est die
360 5, 21 | decreuit, illam in pascha diem adsignent primam, cuius in lege mentio
361 1, 27 | ordinatione episcopi testes adsistant? Sed fraternitatem tuam
362 1, 7 | simulacra daemonum, quibus adsistebat, eum iussit pertrahi: ‘Quia
363 1, 7 | Albanus adducebatur, aris adsistere, ac daemonibus hostias offerre.
364 4, 24 | omnibus suis fratrum cohorti adsociauit, iussitque illum seriem
365 5, 3 | cubito flexionis haberet; et adstans dixit orationem super illam,
366 4, 11 | deberet, prohibuit. Nam subito adstante episcopo, et filio regis
367 4, 25 | uigiliis et psalmis, uidi adstantem mihi subito quendam incogniti
368 3, 25 | fauerunt adsidentes quique siue adstantes maiores una cum mediocribus,
369 3, 7 | ac parrochiae teneretur adstrictus, ne tamen obnixe petenti
370 1, 27 | ante lauacrum baptismatis adstrinxerunt. In hoc enim tempore sancta
371 2, 9 | Domino Christo, regique adstruere, quod ipse precibus suis
372 2, 8 | clementiae caelestis certam adsumentes fiduciam, non solum suppositarum
373 4, 3 | ac partem pulueris inde adsumere; quam cum in aquas miserint,
374 3, 8 | de Cantia uenerat, secum adsumerent. Ipsa autem nocte, in cuius
375 2, 1 | quales ad ecclesiae regimen adsumi, qualiter ipsi rectores
376 1, 5 | Bassianus, Antonio cognomine adsumpto, regno potitus est. ~
377 3, 10 | inuenerunt, quia de illo loco adsumptus erat puluis, ubi regis Osualdi
378 3, 29 | et apostolica ecclesia, adsumserunt cum electione et consensu
379 Prae, Pr | Lindisfarnensis scripta repperi, adsumsi, simpliciter fidem historiae,
380 4, 14 | sempiterna animarum gaudia adsumtus in caelum, et electorum
381 1, 27 | necessitas conpellit. Nam si adsunt alii, qui implere ministerium
382 4, 3 | repente flatus uenti maior adsurgeret, continuo misericordiam
383 2, 2 | uobis adpropinquantibus adsurrexerit, scientes, quia famulus
384 4, 8 | in loco, quo erat, eadem adtacta infirmitate, ipso, quo uocitata
385 1, 1 | nauigio, odore aeris illius adtacti fuerint, intereunt; quin
386 4, 32 | capillis uiri Dei, quibus adtactus erat, ocius esse sanandum.
387 4, 1 | cooperator existens diligenter adtenderet, ne quid ille contrarium
388 3, 29 | iterum: ‘Audite insulae, et adtendite populi de longe.’ Et post
389 1, 27 | cogitatur, sollicita intentione adtenditur, ut subtili sententia puniatur.
390 2, 1 | ipse postea flendo solebat adtestari, animo illius labentia cuncta
391 Prae, Pr | certissima fidelium uirorum adtestatione per me ipse cognoscere potui,
392 5, 10 | suscipere uellent, beneficiis adtollens; unde factum est, opitulante
393 1, 19 | extensa iacentem uideretur adtollere, eumque consistere firmis
394 5, 21 | et IIII annorum circulis. Adtondebantur omnes in coronam ministri
395 5, 21 | ob id tantum in coronam adtondemur, quia Petrus ita adtonsus
396 4, 3 | aliquantulum horae quasi adtonitus maneret, et, quid haec essent,
397 1, 21 | Germanus sedere conpulit, adtrectat poplitem debilitate curuatum,
398 2, 17 | insinuata est, gratuito animo adtribuere ulla sine dilatione praeuidemus;
399 1, 1 | incensus serpentes fugat, adtritu calefactus adplicita detinet,
400 4, 28 | Alne, in loco, qui dicitur Adtuifyrdi, quod significat ‘ad duplex
401 3, 10 | linteolum cum puluere, quem adtulerat, in una posta parietis.
402 1, 12 | armata, quae, ubi insulam aduecta, et congressa est cum hostibus,
403 1, 15 | Brittaniam tribus longis nauibus aduehitur, et in orientali parte insulae,
404 1, 15 | grandescere populus coepit aduenarum, ita ut ipsis quoque, qui
405 3, 25 | obseruantiam, quamdiu nullus aduenerat, qui eis instituti perfectioris
406 2, 2 | cum suis ad locum synodi adueniat, et, si uobis adpropinquantibus
407 4, 14 | eis, quasi pro suae gentis aduenis, supplex orabat ad Dominum;
408 2, 1 | ipsum Gregorium inter alios aduenisse, ac uidisse inter alia pueros
409 5, 10 | praefulgebat. Qui cum illo aduenissent, erant autem numero XII,
410 4, 3 | qui causa deuotionis illo adueniunt, manum suam inmittere, ac
411 5, 23 | tantis redundauere rerum aduersantium motibus, ut, quid de his
412 2, 2 | sequenda credatur.’ Quod cum aduersarii, inuiti licet, concederent,
413 3, 24 | debuerat, in parte erat aduersariorum, eisdemque contra patriam
414 3, 25 | castigando et apertum ueritatis aduersarium reddidit. Obseruabat autem
415 1, 27 | dissimulat, ut saepe malum, quod aduersatur, portando et dissimulando
416 4, 25 | nouere, facillime potuerunt aduertere. Sed non defuit puniendis
417 5, 19 | quas ab apostolico papa aduexerat, Berctuald archiepiscopus,
418 3, 16 | in uicinia urbis inuenit, aduexit illo plurimam congeriem
419 4, 32 | dedisset, residuum dedit adulescenti, ut suo in loco reponeret.
420 4, 25 | ocius desiderabat absolui: ‘Adulescentior,’ inquit, ‘sum aetate, et
421 5, 19 | uisitandi; quae delectata bono adulescentis proposito, misit eum Cantiam
422 1, 27 | nullatenus potest. Non enim de adulterio uel fornicatione, sed de
423 2, 8 | namque apicibus filii nostri Adulualdi regis, repperimus, quanta
424 2, 12 | totum suum congregaret atque adunaret exercitum), occidit in finibus
425 3, 19 | extenderunt, atque in inmensam adunati sunt flammam. Cumque adpropinquassent,
426 2, 16 | capillo, facie macilenta, naso adunco pertenui, uenerabilis simul
427 3, 7 | pio eius labore populis aduocatis, migrauit ad Dominum, sepultusque
428 1, 15 | ut ipsis quoque, qui eos aduocauerant, indigenis essent terrori.
429 1, 10 | Scriptor, quem dudum liuor adurit edax.~Quis caput obscuris
430 4, 5 | prohibito, duo sunt pro illo, Aecci et Baduuini, electi et consecrati
431 3, 3 | accepit namque pontificem Aedanum summae mansuetudinis, et
432 4, 2 | Nordanhymbrorum ecclesiis Aeddi cognomento Stephanus fuit,
433 1, 18 | seruato, rubuisse martyrum aedem, persecutore pallente. Quibus
434 4, 25 | reuerentissimus meus conpresbyter Aedgils referebat, qui tunc in illo
435 3, 8 | monasterii, qui aliis erant in aedibus, iam manifeste se concentus
436 1, 32 | operis exempla monstrando aedifica; ut illum retributorem inuenias
437 2, 14 | nascentis ibi ecclesiae poterant aedificari. Attamen in Campodono, ubi
438 5, 24 | Saulis, libros III. ~De aedificatione templi, allegoricae expositionis,
439 4, 7 | patrata, quae et ad memoriam aedificationemque sequentium ab his, qui nouere,
440 3, 19 | nobiles quique augustioribus aedificiis ac donariis adornarunt. ~
441 3, 17 | foramina ingrediens, quibus aedificio erat adfixa, perederet,
442 6 | Saxonum surrexit contra Aedilbaldum regem et Oengusum. Theudor
443 2, 14 | sequente et alii liberi eius de Aedilberga regina progeniti, Aedilhun
444 2, 11 | AD coniugem quoque illius Aedilbergam huiusmodi litteras idem
445 2, 20 | Paulinus adsumta secum regina Aedilberge, quam pridem adduxerat,
446 2, 3 | operatione miraculorum suffultus, Aedilbertcum regem ac gentem illius ab
447 4, 9 | Deo deuotae congregationis Aedilburga esset rapienda de mundo,
448 4, 6 | sibi, alterum sorori suae Aedilburgae construxerat, quod utrumque
449 4, 9 | carissima,’ inquit, ‘mea matre Aedilburge.’ Ex quo intellexere, quod
450 4, 10 | 10] SUCCESSIT autem Aedilburgi in officio abbatissae deuota
451 2, 12 | huiusmodi. Cum persequente illum Aedilfrido, qui ante eum regnauit,
452 2, 12 | exercitum ad debellandum Aedilfridum colligit copiosum, eumque
453 3, 24 | omnes interfecti; in quibus Aedilheri, frater Anna regis Orientalium
454 3, 11 | hodie superest, uocabulo Aedilhild, soror uirorum sanctorum
455 2, 14 | Aedilberga regina progeniti, Aedilhun et Aedilthryd filia, et
456 2, 14 | regina progeniti, Aedilhun et Aedilthryd filia, et alter filius Uuscfrea,
457 4, 20 | iam tempora uirgo beauit;~Aedilthryda nitet nostra quoque egregia.~
458 4, 22 | qui erat filius sororis Aedilthrydae reginae, de qua supra dictum
459 4, 19 | Ecgfrid coniugem nomine Aedilthrydam, filiam Anna regis Orientalium
460 4, 3 | Uenerat enim cum regina Aedilthryde de prouincia Orientalium
461 3, 22 | ascendentem de fonto sancto Aediluald rex ipsius gentis Orientalium
462 3, 11 | soror uirorum sanctorum Aediluini et Alduini, quorum prior
463 6 | exercitu contra Pictos. Aediluualdus quoque episcopus obiit,
464 5, 21 | XVae, in qua populus Dei ab Aegyptia seruitute redemtus est,
465 5, 21 | non cum antiquis excussum Aegyptiae seruitutis iugum uenerari,
466 5, 21 | lunae, in qua percussis Aegyptiis Israel est a longa seruitute
467 3, 25 | conspeximus; hoc Africam, Asiam, Aegyptum, Greciam, et omnem orbem,
468 4, 26 | eidem monasterio regia uirgo Aelbfled, una cum matre Eanflede,
469 3, 24 | referens dedit filiam suam Aelffledam, quae uixdum unius anni
470 3, 1 | habuerat, filius patrui eius Aelfrici, uocabulo Osric, qui ad
471 4, 23 | expectabat aeternam; cuius aemulata exemplum, et ipsa proposito
472 5, 22 | proferre sermonem, quod aemulationem Dei habebant, sed non secundum
473 3, 25 | crediderunt; et omnes hi aemulatores sunt legis.” Nec tamen hodie
474 2, 10 | bonitatis operibus inuidus aemulusque consistit, a cordibus uestris
475 5, 21 | uero dies septimanae non aequali cum luna tramite procurrit,
476 2, 5 | septimus Osuiu frater eius, aequalibus pene terminis regnum nonnullo
477 5, 10 | ingruente belli articulo mittunt aequaliter sortes, et, quemcumque sors
478 3, 14 | eruditione antecessoribus suis aequandum. ~Habuit autem Osuiu primis
479 2, 2 | moribus nostris contraria, aequanimiter cuncta tolerabimus.’ At
480 4, 29 | egritudinis dolor; quatinus aequatus gratia suo intercessori,
481 5, 21 | praesumunt. Itaque post aequinoctialem solis exortum, post plenilunium
482 1, 1 | bruma, hoc est sex solummodo aequinoctialium horarum; cum in Armenia,
483 4, 24 | temtabant; sed nullus eum aequiparare potuit. Namque ipse non
484 3, 22 | iudicaturus esset orbem in aequitate; cuius sedes aeterna non
485 5, 1 | conpleret, simul tumida aequora placauit; adeo ut, cessante
486 1, 1 | septentrionalia, quamuis magno aequore interiacente peruenit. Ad
487 1, 10 | anguiculum?~Aut hunc fruge sua aequorei pauere Britanni~Aut hic
488 1, 7 | lateque deductum in modum aequoris natura conplanat, dignum
489 2, 16 | uiantium, erectis stipitibus, aereos caucos suspendi iuberet,
490 2, 1 | gloria inpalpabile, uentis aereque subtilius esse futurum;
491 2, 7 | quia tempestates potestatum aeriarum a sua suorumque lesione
492 4, 8 | circiter non amplius annorum, Aesica nomine, qui propter infantilem
493 2, 12 | multis coepit cogitationum aestibus affici, quid ageret, quoue
494 4, 23 | tempore magnae uirtutis aestimabatur; et inde cum rediens Brittaniam
495 3, 3 | pascha dominicum celebrabat, aestimans se in hac obseruantia sancti
496 1, 5 | gentibus, non muro, ut quidam aestimant, sed uallo distinguendam
497 2, 19 | erant, Christi ecclesiis aestimarent; neue contra paschales computos,
498 3, 27 | audisse perhibebat, cum se aestimaret esse moriturum, egressus
499 1, 25 | magnitudinis iuxta consuetudinem aestimationis Anglorum, familiarum DCrum,
500 1, 27 | Esurire namque, sitire, aestuare, algere, lassescere ex infirmitate
501 1, 27 | contra sitim potum, contra aestum auras, contra frigus uestem,
502 4, 16 | quo uidelicet pelago bini aestus oceani, qui circum Brittaniam
|