De finibus
   Liber, Par.
 1        I,       |         animo inbecilloque ferre miserum est, ob eamque debilitatem
 2       II,       |         cenasse Gallonium, recte miserum, cum praesertim in eo omne
 3       II,       |        enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. nam
 4       II,       |   magnitudinem posset accedere.' Miserum hominem! Si dolor summum
 5        V,  56   |    misera orbitas. Bonum patria: miserum exilium. Bonum valitudo:


De haruspicum responso
   Caput
 6  49             |  fortissimo quicumque nati sunt, miserum magis fuit quam turpe, quam


De inventione
   Liber, Caput
 7       II,  36   |    iuncta conquestioni, per quam miserum facinus esse et indignum


De officiis
   Liber, Caput
 8       II, 186   |     occultaretur, exquirerent. O miserum, qui fideliorem et barbarum


De provinciis consularibus
   Caput
 9  10             |     publicanos miseros (me etiam miserum illorum ita de me meritorum


De re publica
   Liber
10        I        |       opponitur, quibus magis id miserum videri solet, natura se
11        I        |  multitudine praesertim incitata miserum et periculosum sit. quam


Cato Maior de senectute
   Caput
12                 |         non potest esse longe. O miserum senem qui mortem contemnendam


In Catilinam
   Oratio, Caput
13       II,   6   |          desiderio sui Catilinam miserum tabescere. Demonstrabo iter:
14       II,  14   |       fecerit, non improbum, sed miserum, me non diligentissimum


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
15        I        |    loquar, parto vis anne gesto? Miserum me! cum hac me nunc peste


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
16       II,  16   |     aerumnosum nec infelicem nec miserum umquam putavi. Non enim


Philippicae
   Oratio, Caput
17       II,   5   |         interfectum me a te quam miserum te id impune facere potuisse.~
18       II,  54   |                            54] O miserum te, si haec intellegis,
19       II,  61   |      Quid est? num mentior? Quam miserum est id negare non posse,
20       II,  64   |        Statoris bona Cn. Pompei (miserum me! consumptis enim lacrimis
21      VII,  14   |          legatos misimus. Heu me miserum! cur senatum cogor, quem
22      VII,  17   |        et familiarem suum, illum miserum fugientem iugulavit, luculentam


Post reditum ad Quirites oratio
   Caput
23  20             |      dicere audivi tum se fuisse miserum, cum careret patria, quam


Pro Cluentio
   Caput
24   4             |       constabat, – eius quem vos miserum atque innocentem falso iudicio


Pro Flacco
   Caput
25  25             |    consecutus, fausta huic urbi, miserum me, metuo ne funesta nobis!


Pro Milone
   Caput
26   2             |          imperita—quamquam esset miserum id ipsum—sed ab uno? Qui
27   2             |                        102. O me miserum! O me infelicem! Revocare


Pro Quinctio
   Caput
28      XXX        |    obtinere, spes est etiam hunc miserum atque infelicem aliquando
29     XXXI        |                            XXXI. Miserum est exturbari fortunis omnibus,


Pro Rabirio
   Caput
30  16             |         misera multatio bonorum, miserum exsilium; sed tamen in omni


Pro Rabirio Postumo
   Caput
31  45             | sestertio sibi addici velit? sed miserum me, quanto hoc dixi cum
32  45             |          a me addicuntur? O meum miserum acerbumque praeconium!


Pro Roscio Amerino
   Caput
33  23             |      praedia huius invadit, hunc miserum, luctu perditum, qui nondum
34  49             |    deponat licebit. Quod tametsi miserum et indignum est, feret tamen
35  56             |         tamen non caret; tametsi miserum est, tamen ei, qui hunc
36  98             |     videmini, iudices? non illum miserum, ignarum casus sui, redeuntem
37 146             |         causa nulla est cur hunc miserum tanta calamitate adfici


Pro Sulla
   Caput
38  32             |         perire voluerit, aut tam miserum ut et se perire cuperet
39  91             |                            91] O miserum et infelicem illum diem


Tusculanae
   Liber, Caput
40     Tusc,   V   |     moriendum est? Utrisque. Est miserum igitur, quoniam malum. Certe.
41     Tusc,  VI   |        est acumen tuum? cum enim miserum esse dicis, tum eum qui
42     Tusc,  VI   |        dicam. Quid dicis igitur? Miserum esse verbi causa M.Crassum,
43     Tusc,  VI   |        fortunas morte dimiserit, miserum Cn.Pompeium, qui tanta gloria
44     Tusc,  VI   |          ante quam sum natus, me miserum; tu si meliore memoria es,
45     Tusc, VII   |        tam pugnat, quam non modo miserum, sed omnino quicquam esse,
46     Tusc, VIII  |      Quia, si mors etiam mortuis miserum esset, infinitum quoddam
47     Tusc, VIII  |         ne moriendum quidem esse miserum putem. ~
48     Tusc, XXXVI |        vitae commodis idque esse miserum? certe ita dicant necesse
49     Tusc, XXXIX |         aniles, ante tempus mori miserum esse. quod tandem tempus?
50     Tusc, XLIX  |        omnibus necesse est, idne miserum esse uni potest? Habes epilogum,
51     Tusc,   0   |         videmur ita adfectum non miserum dicere et, si hunc miserum,
52     Tusc,   0   |       miserum dicere et, si hunc miserum, certe dolorem malum. ~
53     Tusc,   0   |     opprimit ulcus ;~Nudate! heu miserum me! excrucior. ~Incipit
54     Tusc,  XX   |      dissolutus filius: ~'Heu me miserum!'~tum severus pater: ~'Dum
55     Tusc,   V   |          qui male vivat, non eum miserum dicere aut, quem bene fateare,
56     Tusc,  XV   |      atque nullo dubitabisne eum miserum dicere? Qualia igitur ista
57     Tusc, XXI   |     adscriberer!' Quam huic erat miserum carere consuetudine amicorum,
58     Tusc, XXXVII|         est. Sin abesse a patria miserum est, plenae miserorum provinciae