De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 10   |           significari futura sine deo possunt et, ut sint di,
 2        I, 31   |          si recuperasset, uvam se deo daturum, quae maxima esset
 3        I, 49   |        eum admiratum quaesisse de deo quodnam illud esset tale
 4        I, 60   |        quovis alio vel nomine vel deo, saepe belua, atque etiam
 5        I, 120  |           quam cogitat, quanto id deo est facilius, cuius numini
 6        I, 123  |          pergeret, deterreri se a deo dixit; cum quidem ii, qui
 7        I, 124  |         ullum, quod consuesset, a deo quasi mali alicuius impendentis
 8        I, 125  |            ut Posidonius facit, a deo, de quo satis dictum est,
 9       II, 159  |           omnem a tribus rebus, a deo, a fato, a natura. Sed tamen
10       II, 172  |          agnum non casu, sed duce deo servus deducitur? Nam si
11       II, 258  |          causa quid facere dignum deo est quod abhorret etiam
12       II, 258  |        deum cadit; nihil igitur a deo somniis significari fatendum
13       II       |         falsa habet? Et si vera a deo mittuntur, falsa unde nascuntur?
14       II       |        divina, quid inconstantius deo? Quid inscitius autem est


De finibus
   Liber, Par.
15       II,      |              89] qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate
16       II,      |           verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. ~
17        V,  44  |            idcirco assignatum est deo. Iubet igitur nos Pythius


De haruspicum responso
   Caput
18  24            |         volumus ea quae de quoque deo nobis tradita sunt recordari,


De inventione
   Liber, Caput
19       II,  95  |  conspiciebant, potiti essent, ei deo, qui ibi esset, se vitulum
20       II,  95  |             Vitulum immolastis ei deo, cui non licebat".  Depulsio


De legibus
   Liber, Caput
21        I,  22  |          generatum esse a supremo deo. Solum est enim ex tot animantium
22        I,  23  |           est> et in homine et in deo, prima homini cum deo rationis
23        I,  23  |          in deo, prima homini cum deo rationis societas. Inter
24        I,  23  |   mentique diuinae et praepotenti deo, ut iam uniuersus <sit>
25        I,  24  |         animum esse ingeneratum a deo. Ex quo uere uel agnatio
26        I,  25  |         uirtus eadem in homine ac deo est, neque alio ullo in
27        I,  25  |     natura: est igitur homini cum deo similitudo. Quod cum ita
28        I,  43  |  coniunctione quae est homini cum deo conseruandas puto. Quodsi
29        I,  58  |     homini quoipiam, sed Delphico deo tribueretur. ~
30       II,  88  | significat probitatem gratam esse deo, sumptum esse removendum.
31       II,  88  |     arceamus? Praesertim cum ipsi deo nihil minus gratum futurum
32       II,  92  |        hostiis immolandum quoique deo, cui maioribus, cui lactentibus,
33       II, 103  |     habendum sit antiquissimum et deo proximum, quod sit optumum.
34       II, 104  |       votis sponsio qua obligamur deo. Poena vero violatae religionis
35       II, 108  |           haud satis castum donum deo. Iam aes atque ferrum duelli
36       II, 108  |           albus praecipue decorus deo est, cum in cetero tum maxime
37      III, 135  |         mundus potest. Nam et hic deo paret, et huic oboediunt


De officiis
   Liber, Caput
38      III, 355  |       quod autem affirmate, quasi deo teste promiseris, id tenendum


De oratore
   Liber, Caput
39        I, XXV  |           non nati, sed ab aliquo deo ficti esse videantur.


De re publica
   Liber
40       VI       |      nihil est enim illi principi deo, qui omnem mundum regit,
41       VI       |        munus humanum assignatum a deo defugisse videamini. (16)


Orator
   Caput
42  19            |      possumus, quod idem ille vix deo concessum esse dicebat,


Philippicae
   Oratio, Caput
43       IV,   5  |           videtur divinitus ab eo deo traxisse nomen, a quo populum
44     XIII,   6  |      vocem audire videar eique ut deo paream.~


Pro Cluentio
   Caput
45                |           publici Martis atque ei deo veteribus institutis religionibusque


Pro Marcello
   Caput
46   1            |           comparo, sed simillimum deo iudico. ~


Pro Plancio
   Caput
47   1            |           e sepulcro venerari pro deo; neque enim mihi insidiarum


Timaeus
   Caput
48 <LIV2          |          erat de aliquando futuro deo cogitans levem illum effecit


Tusculanae
   Liber, Caput
49     Tusc, XXII |         animi praeceptum tributum deo. ~
50     Tusc, XXV  |           in hoc mundo fieri sine deo non potest, ne in sphaera
51     Tusc, XXVI |            profecto id, quo ne in deo quidem quicquam maius intellegi
52     Tusc, XXVII|     hominem venire possint nisi a deo. singularis est igitur quaedam
53     Tusc, XXX  |         potestate legitima, sic a deo evocatus atque emissus exierit.
54     Tusc, XLVII|      maxumum homini dari posset a deo; post epulatos cum matre
55     Tusc, XLIX |         quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur ut
56     Tusc, XXV  |     condicionis humanae quasi cum deo pugnare prohibet admonetque
57     Tusc, XIII |          alio nullo nisi cum ipso deo, si hoc fas est dictu, comparari
58     Tusc, XXV  |         cogitanti existit illa <a>deo Delphis praecepta cognitio,