Brutus
Caput 1 266 | tantum quid quisque dicendo potuerit, quoniam id quaerimus, praedicemus. ~
De divinatione
Liber, Par. 2 II | non fuisse; id quia non potuerit accidere, ut sine corde
3 II, 181 | capite Panisci; quasi non potuerit id evenire casu et non in
4 II | numquam, quod fieri non potuerit, esse factum; sin potuerit,
5 II | potuerit, esse factum; sin potuerit, non esse mirandum. Causarum
6 II, 194 | concluditur: nec id quod non potuerit fieri factum umquam esse,
7 II, 194 | factum umquam esse, nec, quod potuerit, id portentum esse; ita
8 II, 200 | primi hastati signum non potuerit, timide fortasse signifer
9 II, 200 | Eorum cum fieri nihil potuerit sine aliquo motu, quid est,
De finibus
Liber, Par. 10 II, | 57] occultum facinus esse potuerit, gaudebit; deprehensus omnem
11 IV, 8 | cupidus nullo modo ferre potuerit. Quid enim perversius, quid
12 V, 33 | sed non video, cur non potuerit patri similis esse filius.
De inventione
Liber, Caput 13 II, 17 | cum consilio et cura non potuerit et id, quod fecit, impetu
14 II, 43 | fieri; deinde ecquo ab alio potuerit; deinde facultas, de qua
15 II, 44 | quo alio modo commodius potuerit fieri vel a fortuna administrari.
16 II, 80 | demonstranda sunt, per quae potuerit id peccatum, quod sponte
17 II, 89 | accusator dicat oportuisse; quid potuerit, ex utilitatis partibus,
18 II, 127 | inferetur, quamobrem scripto non potuerit aut non oportuerit optemperari. ~
De legibus
Liber, Caput 19 I, 34 | interesse quippiam tantulum modo potuerit in <ea>, iam amicitiae nomen
De officiis
Liber, Caput 20 III, 340 | extorquebitne eam sapiens, si potuerit?" Negat, quia sit iniurium.
De oratore
Liber, Caput 21 I, LVI | imperito non ornatissime potuerit dici? Quibus quidem in causis
22 II, LX | primum, ne, quotienscumque potuerit dictum dici, necesse habeamus
23 II, LXXXI| persequemur et, quicquid potuerit, detrahemus; ne illud, quod
24 III, XXIII| ut nisi quod quisque cito potuerit, numquam omnino possit perdiscere." ~
De partitione oratoria
Caput 25 82 | si id divinitus accidisse potuerit videri; tum quod quisque
26 126 | uterque definierit quam maxime potuerit ad communem sensum vimque
Orator
Caput 27 238 | institutum putes quam effici potuerit, aut, dum tibi roganti voluerim
Philippicae
Oratio, Caput 28 I, 14 | potuissem! non quo profici potuerit aliquid, sed ne unus modo
29 XI, 6 | videtur, quoad progredi potuerit feri hominis amentia, neque
30 XI, 11 | autem, qui praetor fieri non potuerit, petere eum consulatum?
31 XI, 24 | sibi decretam audiet, quam potuerit tempus ei rei datum suspicari.
Pro Caecina
Caput 32 8 | iam re iudicem quid agi potuerit aut quid possit, non quid
33 101 | cur, si cuiquam novo civi potuerit adimi civitas, non omnibus
34 102 | de iure civitatis nihil potuerit deperdere, quisquam exsistat
Pro Caelio
Caput 35 3 | etiam ab omnibus, quibus potuerit aliqua de causa esse notus. ~
Pro Cluentio
Caput 36 3 | consequi et dicendo probare potuerit: de invidia autem sic inter
37 4 | honeste absolvi nullo modo potuerit: cognoscite nunc ita reum
38 | verbis haec causa perorari potuerit, et quam multa a me dicta
39 3 | ipsa causa nullum facere potuerit, huic autem accusatores
Pro Flacco
Caput 40 18 | propter ipsum imperi nomen non potuerit?
41 49 | ille qui diem dixit non potuerit privatus in civitate consistere.
Pro Milone
Caput 42 1 | ut ne se quidem servare potuerit, quin una rem publicam vosque
43 2 | Primum quaero qui id scire potuerit? quod vos idem in Clodio
44 1 | virtute ac fortuna est ut ea potuerit semper quae nemo praeter
Pro Murena
Caput 45 15 | ipse dignitate vinci <a te> potuerit neque te dignitate superarit.
46 32 | diligenter quid Mithridates potuerit et quid effecerit et qui
Pro Plancio
Caput 47 3 | 60] quaeris quid potuerit amplius adsequi Plancius,
Pro Quinctio
Caput 48 II | magistratus aequus reperiri potuerit, cum ei summam per iniuriam
49 XVI | pepercisse, quam cum parcere potuerit perdidisse. Haec in homines
50 XXV | veritatem et pudorem quoad potuerit restitisse. Bona postulas
Pro Roscio Amerino
Caput 51 53 | fili quibus incensus parens potuerit animum inducere ut naturam
52 76 | absens praesertim, conficere potuerit. Multa sunt falsa, iudices,
53 79 | quos neque ut convenire potuerit neque qua ratione inducere
Pro Sestio
Caput 54 60 | atque hoc etiam, si fieri potuerit, esse maiorem, quod cum
Tusculanae
Liber, Caput 55 Tusc, XXXV | vero ista vi quicquam tum potuerit ei melius accidere! quodsi
56 Tusc, XVI | cum id, quod ab homine non potuerit praestari, evenerit. ~[35]
57 Tusc, XVII | quae pervellere te forsitan potuerit et pungere, non potuit certe
|