bold = Main text
                                                        grey = Comment text
De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 36     |  haruspicibus incredibilis partus malorum? Quid? Ti. Gracchus Publi
 2       II, 134    |     positum in finibus bonorum et malorum, perpurgatus est is locus
 3       II, 155    |        igitur ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia.
 4       II, 166    |        rumpi vesiculas, et semina malorum, quae in iis mediis inclusa


De finibus
   Liber, Par.
 5                  |             De finibus bonorum et malorum~
 6        I,        |           quid fugiat ut extremum malorum? qua de re cum sit inter
 7        I,        | quaestionem de finibus bonorum et malorum fere a nobis explicatam
 8        I,        |      error est finibus bonorum et malorum, id est in voluptate aut
 9        I,        |          recordamur. stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes
10       II,        |         omnem rationem bonorum et malorum. Polemoni et iam ante Aristoteli
11       II,        |         memoria est praeteritorum malorum? ut proverbia non nulla
12        V,  34    |        sit et bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est conformatioque
13        V,  34    |     habetur de finibus bonorum et malorum, cum quaeritur, in his quid
14        V,  51    |   prudentia in dilectu bonorum et malorum, iustitia in suo cuique


De inventione
   Liber, Caput
15       II,  51    |          et alter, per quem negat malorum misereri oportere: defensoris,


De legibus
   Liber, Caput
16        I,  47    |          imitatrix boni uoluptas, malorum autem mater omnium; quoius
17      III, 155    |     accusanda praetermissis bonis malorum enumeratio vitiorumque selectio.


De officiis
   Liber, Caput
18        I,   5    |        quae propositis bonorum et malorum finibus officium omne pervertant.
19       II, 241    |    Graeciam evertit contagionibus malorum, quae a Lacedaemoniis profectae
20      III, 322    |      locata in dilectu bonorum et malorum, malitia, si omnia quae
21      III, 370    |         Nec vero finis bonorum et malorum, qui simplex esse debet,


De oratore
   Liber, Caput
22       II, LXVII  |             inquit "insane? Tanta malorum est multitudo civium, ut


De partitione oratoria
   Caput
23  58              |  cohortationibus autem bonorum ac malorum enumerationes et exempla
24 111              |      arguitur aut spe bonorum aut malorum metu fecisse dicitur, quod


De re publica
   Liber
25        I         |        quis enim te potius aut de malorum dixerit institutis, cum
26       II         |          quae causa perspicua est malorum commutationumque Graeciae


Cato Maior de senectute
   Caput
27   2              |          divine enim Plato 'escam malorum' appellat voluptatam, quod


In Catilinam
   Oratio, Caput
28        I,  30    |       verum etiam stirps ac semen malorum omnium. ~


Philippicae
   Oratio, Caput
29       II,  50    |         huius enim scelere omnium malorum principium natum reperietis.~
30       II, 113    |      libertas, servitus postremum malorum omnium non modo bello, sed


Pro Caelio
   Caput
31  18              |           adulescenti causam sive malorum omnium sive potius sermonum


Pro Cluentio
   Caput
32   3              |          divortium, quod solacium malorum omnium fore videbatur! Discedit


Pro Sestio
   Caput
33  16              | impendentium tantorum scelerum et malorum. qui tribunus plebis felix


Pro Sulla
   Caput
34  41              |    publicae portum aliquem suorum malorum invenire. Itaque introductis


Timaeus
   Caput
35 <LIV2            |       transferetur neque terminum malorum prius aspiciet quam illam


Tusculanae
   Liber, Caput
36     Tusc, XXXV   |       autem tempore sensum amisit malorum. ~
37     Tusc, XLVIII |         ex enumeratione humanorum malorum; cui rationes eae quae exquisitius
38     Tusc,   0    |          Dolorem existimo maximum malorum omnium. Etiamne malus quam
39     Tusc,   0    |          solum hoc malum dicit et malorum omnium extremum, sapientem
40     Tusc,   0    |    remedia quaerenda, qui dolorem malorum omnium maximum dixerit,
41     Tusc,  XI    |      reliqua, metus et aegritudo, malorum. Nam et  m e t u s opinio
42     Tusc, XIV    |           praemeditatio futurorum malorum lenit eorum adventum, quae
43     Tusc, XVI    |          bona cogitare, oblivisci malorum. Diceres aliquid, et magno
44     Tusc, XVII   |       ipso duce, obliviscor etiam malorum, ut iubes, eoque facilius,
45     Tusc, XXV    |          commemoratione alienorum malorum ad malivolos consolandos
46     Tusc, XXVIII |        Quid ita? Quia huic generi malorum non adfingitur illa opinio,
47     Tusc,  XV    |          arbitratur. Eorum igitur malorum in una virtute posita sanatio
48     Tusc, XXVI   |           57] Mediocritates autem malorum quis laudare recte possit?
49     Tusc, XXXI   |                  XXXI. [65] Ac de malorum opinione hactenus; videamus
50     Tusc, XXXI   |          Atque hoc quidem commune malorum et bonorum, ut, si iam difficile
51     Tusc, XXXVIII|       homine cognosci, bonorum et malorum finibus nihil a philosophia
52     Tusc, XXXVIII|        Hunc errorem quasi radicem malorum omnium stirpitus philosophia
53     Tusc, VIII   |      valeat; cum vero tria genera malorum esse dicant, qui duorum
54     Tusc,   X    |           non potest. Aderit enim malorum, si mala illa ducimus, turba
55     Tusc, XIV    |           adesse possit multitudo malorum? Qui autem poterit esse