Academica
   Liber, Caput
 1        I,   6   |   appellarentur alios Peripateticos arbitrantur. communis haec ratio, et


Commentariolum petitionis
   Caput
 2     VIII        |           sunt, in amicitia se esse arbitrantur; si vero etiam praesidi


De divinatione
   Liber, Par.
 3       II, 239   |               id enim iam perfectum arbitrantur. Deinde adsumunt: 'Sunt


De finibus
   Liber, Par.
 4        I,       |           operam ponendam in eo non arbitrantur. erunt etiam, et ii quidem
 5      III,       |           quae sint contra naturam, arbitrantur. iam membrorum, id est partium
 6      III,       |              Pertinere autem ad rem arbitrantur intellegi natura fieri ut
 7      III,       |             a sapiente alienos esse arbitrantur. Cynicorum autem rationem
 8      III,       |           nam sine hac arte quemvis arbitrantur a vero abduci fallique posse.
 9        V,  38   |            se optime sibi consulere arbitrantur. itaque dicunt nec dubitant: '
10        V,  48   |            in pueritia facillime se arbitrantur naturae voluntatem posse


De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
   Caput
11   4             |       occupandam Asiam oblatam esse arbitrantur. Equitibus Romanis, honestissimis
12  12             |           sine summo periculo posse arbitrantur. ~
13  40             |           quae ceteri tellenda esse arbitrantur, ea sibi ille ne visenda
14  67             |            deferenda omnia esse non arbitrantur? Quasi vero Cn. Pompeium


De inventione
   Liber, Caput
15        I,  65   | philosophiam, plerique etiam obesse arbitrantur; assumptio perspicua est


De lege agraria
   Oratio, Caput
16        I,  12   |      pecuniam se a Fausto ablaturos arbitrantur. Quam causam suscipere iurati
17        I,  12   |         fortasse praetermissam esse arbitrantur quod sit ipsis reservata.
18       II,  49   |      abstrusas insidias se posuisse arbitrantur contra Cn. Pompei dignitatem.


De legibus
   Liber, Caput
19        I,  19   |                          19] Itaque arbitrantur prudentiam esse legem, cuius


De officiis
   Liber, Caput
20        I,  43   |         quod aliis largiantur, ique arbitrantur se beneficos in suos amicos
21        I,  70   |         alteri se adipisci id posse arbitrantur, si opes magnas habeant,
22       II, 173   |           hominibus obesse plurimum arbitrantur. Ea enim ipsa, quae inanima
23       II, 182   |           bene rebus suis consulere arbitrantur, aut cuius opes metuunt,
24       II, 199   |            sit, hunc igni spectatum arbitrantur. Itaque illa tria quae proposita
25       II, 209   |            sapere plus quam ceteros arbitrantur. Si vero inest in oratione
26       II, 230   |         etiam beneficium se dedisse arbitrantur, cum ipsi quamvis magnum


De oratore
   Liber, Caput
27        I, XLIII |        possit, quod minime plerique arbitrantur, mira quaedam in cognoscendo
28       II,  XX   |          posse fieri; sin autem qui arbitrantur, deducendi sunt ad eos,
29      III, XIV   |        oratoriam vim complexos esse arbitrantur neque adhuc quam personam
30      III, XXX   |     scripserunt de dicendi ratione, arbitrantur, neque Tusculani atque huius


In Catilinam
   Oratio, Caput
31       II,  19   |        perturbata se consequi posse arbitrantur. Quibus hoc praecipiendum


Laelius de amicitia
   Caput
32  63             |      consecuti sint, obscuratum iri arbitrantur, quia non sine magna causa
33  72             |           qui etiam contemnendos se arbitrantur; qui hac opinione non modo
34  84             |       neglecta qui se amicos habere arbitrantur, tum se denique errasse


Philippicae
   Oratio, Caput
35       IV,   9   |      auferant, nihil sibi defuturum arbitrantur; quibus M. Antonius (o di
36      XIV,  19   |          quoque, ut quemque meritum arbitrantur, existimant. Memoria tenent


Pro Cluentio
   Caput
37   4             |         quod se perfunctos iam esse arbitrantur, cum de reo iudicarunt,
38   2             |     censores sua iudicia tanti esse arbitrantur ut alter alterius iudicium
39   2             |            unius municipis fortunis arbitrantur, sed de totius municipii


Pro Flacco
   Caput
40  18             |        atque civitate expelli posse arbitrantur. Etenim populi Romani perspiciunt


Pro Fonteio
   Caput
41  33             |         adducti deos placandos esse arbitrantur, humanis hostiis eorum aras


Pro Murena
   Caput
42  82             |          debilitatum te oppressuros arbitrantur. Nam ne sufficiatur consul


Pro Quinctio
   Caput
43       IX        |             levem atque inopem esse arbitrantur. ~


Pro Roscio Amerino
   Caput
44  48             |   honestissimam et suavissimam esse arbitrantur.
45 151             |         incidant. Nimirum similiter arbitrantur isti bonorum emptores vos


Pro Sestio
   Caput
46   2             |           sententiis se oppressuros arbitrantur. ego autem, iudices, qua
47 138             |     conviviis et delectationi natos arbitrantur. nam si qui voluptatibus


Pro Sulla
   Caput
48  29             |         simile me vivo conari posse arbitrantur. ~


Tusculanae
   Liber, Caput
49     Tusc, XIII  |         esse vim et naturam divinam arbitrantur, nec vero id conlocutio
50     Tusc, XIV   |             tutandos, conservandos, arbitrantur? abiit ad deos Hercules:
51     Tusc, XXVIII|            iam sese contra fortunam arbitrantur, ut ille apud Euripidem: ~'
52     Tusc, XXIX  |            si graviter eos lugeant, arbitrantur; accedit superstitio muliebris
53     Tusc, XIX   |        verbis atque motu simulandam arbitrantur, ut auditoris iram oratoris
54     Tusc, XXVIII|           ferenda tamen aequo animo arbitrantur. Putat aliquis esse voluptatem
55     Tusc,  II   |             sit, fuisse philosophos arbitrantur. ~