Brutus
Caput
1 132 | 132] Iam Q. Catulus non antiquo illo more sed
2 134 | habitus est tamen pater ipse Catulus princeps in numero patronorum;
3 259 | sed litteras nesciebat. Catulus erat ille quidem minime
4 307 | crudelissume interfecti, Q. Catulus M. Antonius C. Iulius. eodem
De finibus
Liber, Par.
5 III, | essent in profundo, nec catulus ille, qui iam adpropinquat
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
6 51 | amplissimis adfectus, Q. Catulus, itemque summis ornamentis
7 61 | constitui nihil volt Q. Catulus, quam multa sint nova summa
De officiis
Liber, Caput
8 I, 76 | versaremur in re publica, Q. Catulus Cn. Pompeio cedere videbatur;
De oratore
Liber, Caput
9 II, III | in porticu, repente eo Q. Catulus senex cum C. Iulio fratre
10 II, III | novi?" "Nihil sane," inquit Catulus "etenim vides esse ludos;
11 II, V | 19] Tum Catulus "ne Graeci quidem," inquit "
12 II, VII | impetraro" - "Quidnam?" inquit Catulus. "Vt hic sitis hodie." Tum,
13 II, VII | 28] Hic Catulus adrisit et simul, "praecisa"
14 II, VII | loquar confidentius, quod Catulus auditor accessit, "cui non
15 II, VIII | Nos vero et valde quidem" Catulus inquit "putamus atque eo
16 II, X | 39] Tum Catulus "etsi," inquit "Antoni,
17 II, X | necessarium." "Quidnam?" inquit Catulus; "an laudationes? ~
18 II, XI | igitur dubitas," inquit Catulus, "facere hoc tertium genus,
19 II, XI | tradere?" "Nihil sane" inquit Catulus "necesse est." ~
20 II, XII | Minime vero," inquit Catulus; "non enim deerit homini
21 II, XII | quaerunt." "Plane" inquit Catulus "adsentior."
22 II, XII | scripserunt, summi," inquit Catulus; "si, ut nostri, nihil opus
23 II, XIII | XIII] "Est," inquit Catulus "ut dicis; sed iste ipse
24 II, XIV | Id me hercule" inquit Catulus "admirans illud iam mirari
25 II, XVII | 71] Tum Catulus "praeclare mihi videris,
26 II, XVIII | 74] Tum Catulus "quo ista maiora ac mirabiliora
27 II, XXIX | 126] Tum Catulus "ego vero" inquit "in vobis
28 II, XXXIII| 143] "Et quidem " inquit Catulus "haudquaquam id est difficile
29 II, XXXIII| id quidem saepe" inquit Catulus "ex eo audivi, cum diceret
30 II, XXXVI | 152] Tum Catulus "est," inquit "ut dicis,
31 II, XXXVII| Valde hercule" inquit Catulus "timide tamquam ad aliquem
32 II, XLII | pergamus. "Paulum" inquit Catulus "etiam nunc deesse videtur
33 II, XLII | ordo tibi placeat" inquit Catulus "et quae dispositio argumentorum,
34 II, LVII | oratorem eum, quem cum Catulus nuper audisset, faenum alios
35 II, LVII | ille "iocabatur" inquit "Catulus, praesertim cum ita dicat
36 II, LXIX | In eodem genere est, quod Catulus dixit cuidam oratori malo:
37 II, LXXXIX| 362] "Nos vero," inquit Catulus "etenim pro me hoc et pro
38 II, XC | non est, cur recuses." Et Catulus "quid, quod dixisti," inquit "
39 II, XC | concedere: sed vide ne quid Catulus attulerit religionis: opus
40 III, XXII | 82] Tum Catulus "haudquaquam hercule" inquit "
41 III, XXIV | 90] "Iam, iam," inquit Catulus "intellego, Crasse, quid
42 III, XXIV | instituta redeamus." "Mihi vero" Catulus inquit "placet." ~
43 III, XXXII | 126] Hic Catulus "di immortales," inquit "
44 III, XLIX | Quarum tandem?" inquit Catulus "aut quid disputatione ista
45 III, XLIX | videri velle videamur." Tum Catulus "erras," inquit "Crasse,
46 III, LX | Audivi me hercule," inquit Catulus "et saepe sum admiratus
47 III, LXI | queas." "Tu vero" inquit Catulus "conlegisti omnia, quantum
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
48 III | III] Me Q. Catulus, princeps huius ordinis
Pro Caelio
Caput
49 70 | pertinet, quam legem Q. Catulus armata dissensione civium
Pro Rabirio
Caput
50 21 | Rutilius, C. Fimbria, Q. Catulus omnesque qui tum erant consulares
51 21 | Labiene, meruisti, cum hic Q. Catulus, admodum tum adulescens,
Pro Sestio
Caput
52 101 | nominem, qualis nuper Q. Catulus fuit, quem neque periculi
53 121b | deplorandum putabat, quem Q. Catulus, quem multi alii saepe in
Tusculanae
Liber, Caput
54 Tusc, XIX | procedere ob viam, quod fecit Catulus, quam quod Marius, talis
|