Brutus
Caput
1 25 | Hic ego: laudare igitur eloquentiam et quanta vis sit eius expromere
2 118 | perfectissumo Stoico summam eloquentiam non desiderem, quam exiguam
3 184 | malim tibi et Bruto placere, eloquentiam autem meam populo probari
4 296 | iam perfectam putas esse eloquentiam, quos ego audivi sine controversia
5 309 | iudicavisti te illam iustam eloquentiam, quam dialecticam esse dilatatam
6 318 | est, non ut ingenium et eloquentiam meam perspicias, unde longe
7 331 | exercitatione dicendi, sed et ipsam eloquentiam locupletavisses graviorum
De finibus
Liber, Par.
8 I, | a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat,
De inventione
Liber, Caput
9 I, 1 | parum prodesse civitatibus, eloquentiam vero sine sapientia nimium
10 I, 4 | sapientiae nihil sibi praeter eloquentiam comparasset, fiebat, ut
De officiis
Liber, Caput
11 I, 115 | alii ad ius civile, alii ad eloquentiam applicant, ipsarumque virtutum
12 II, 209 | gloriam (ea est enim, quam eloquentiam dicimus); sed tamen difficile
13 II, 210 | plura causarum genera, quae eloquentiam desiderent, multique in
14 II, 210 | Antonius. Etiam P. Sulpicii eloquentiam accusatio inlustravit, cum
15 II, 212 | est tam inhumanum, quam eloquentiam a natura ad salutem hominum
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
16 V, 15 | Thucydides; eius enim quidam eloquentiam admirantur.' Id quidem recte;
De oratore
Liber, Caput
17 I, II | eruditissimorum hominum artibus eloquentiam contineri statuam, tu autem
18 I, XVIII | esse neminem, atque ipsam eloquentiam, quod ex bene dicendi scientia
19 I, XXIII | quaedam ad consequendam eloquentiam esse maiora." ~
20 I, XXXII | collegisse; sic esse non eloquentiam ex artificio, sed artificium
21 I, LIX | in voce, quae una maxime eloquentiam vel commendat vel sustinet,
22 II, I | prudentiam atque incredibilem eloquentiam consecuti, inanis omnis
23 II, II | fateor; talem vero exsistere eloquentiam, qualis fuit in Crasso et
24 II, X | optime facere oportet, ut eloquentiam laudet; debet enim ad eam
25 II, XII | quae ego paulo ante, cum eloquentiam laudarem, dixi oratoris
26 II, XIV | verborum non impolitus magnam eloquentiam ad scribendum attulit, sed
27 II, LXXIII| Crassusque plurimis verbis eloquentiam laudaret tuam, dixisse me
28 II, LXXXIX| 363] neque eo minus eloquentiam tuam et multo magis virtutem
29 III, XVIII | gratiam, quod soli ex omnibus eloquentiam virtutem ac sapientiam esse
30 III, XIX | item omnibus philosophi eloquentiam despexerunt, oratores sapientiam,
31 III, XXXIII| coniunctum, nemo discit; aut eloquentiam, quam in clamore et in verborum
32 III, XXXVI | est ad eam, quam specto, eloquentiam; ex qua ipsa tamen permulta
33 III, XXXVI | volui, non ut desperarem me eloquentiam consequi posse, sed ut aliquid
34 III, XLIV | pati posset, a poetica ad eloquentiam traducenda duxerunt.
Orator
Caput
35 17 | veram illam et absolutam eloquentiam nemo consequatur, quod alia
36 23 | accommodare ad eam quam sentiam eloquentiam, non ad eam quam in aliquo
37 53 | in orationis celeritate eloquentiam; distincta alios et interpuncta
38 63 | genere non difficile est hanc eloquentiam, de qua nunc agitur, secernere.
39 97 | copiam admiratae gentes eloquentiam in civitatibus plurimum
40 97 | valere passae sunt, sed hanc eloquentiam, quae cursu magno sonituque
41 113 | dilataverat, palmae illius similem eloquentiam esse dicebat.
42 128 | tractata ab oratore admirabilem eloquentiam faciunt. Quorum alterum
43 136 | qui putent idcirco eius eloquentiam maxime esse laudabilem.
44 141 | praecepta et quasi vias quae ad eloquentiam ferrent traditurum, quis
45 145 | profitentur etiam qui nesciunt; eloquentiam autem illi ipsi qui consecuti
Philippicae
Oratio, Caput
46 II, 86 | habebas. O praeclaram illam eloquentiam tuam, cum es nudus contionatus!
47 II, 111 | haec tandem? expecto enim eloquentiam tuam. Disertissimum cognovi
Pro Caelio
Caput
48 27 | maxima, tametsi probabam eius eloquentiam, tamen non pertimescebam;
Pro Plancio
Caput
49 2 | temporibus eis quae istam eloquentiam et virtutem requirebant;
Pro Roscio Amerino
Caput
50 34 | patroni requirit aut oratoris eloquentiam magno opere desiderat? Totam
Pro Sestio
Caput
51 107 | sententiam eius auctoritate neque eloquentiam iucunditate fuisse maiore.~
Tusculanae
Liber, Caput
52 Tusc, XXVI | instinctu putem fundere, aut eloquentiam sine maiore quadam vi fluere
53 Tusc, III | quaedam. Cuius ingenium et eloquentiam cum admiratus esset Leon,
|