Brutus
Caput 1 18 | enim iam te ausurus esse appellare, quoniam longo intervallo
Commentariolum petitionis
Caput 2 VII | amicitiam quos per se suo nomine appellare non possit? mihi quidem
3 XI | adsidue petere, saepe eosdem appellare, non committere ut quisquam
4 XIII | ut homines nosse, comiter appellare, adsidue ac diligenter petere,
De divinatione
Liber, Par. 5 II, 143 | verbo liceat "acervalem" appellare; sed nihil opus est: ut
De fato
Caput 6 1 | philosophiae de moribus appellare solemus, sed decet augentem
De finibus
Liber, Par. 7 III, | ipsum interpretans morbos appellare, sed non conveniret ad omnia;
8 III, | appellant, ego malo laetitiam appellare, quasi gestientis animi
9 III, | est bonam famam hoc loco appellare quam gloriam—Chrysippus
10 IV, 20 | habeat, quae bona, non audet appellare, naturae accommodata esse
11 IV, 26 | secundum naturam sint, b o n a appellare, quae autem contra, m a
12 V, 54 | enim mala illi non audent appellare, aspera autem et incommoda
13 V, 58 | secundum naturam sint, bona appellare nec fraudare suo vetere
De inventione
Liber, Caput 14 I, 11 | illam rem, de qua agitur, appellare oportere atque adversarii
De lege agraria
Oratio, Caput 15 II, 36 | censuit nominatim audet appellare; sunt enim loca publica
16 II, 63 | deducamini. Non consuevi homines appellare asperius, Quirites, nisi
17 II, 100 | petere quod debeo, me ipsum appellare debetis. Quem ad modum,
De legibus
Liber, Caput 18 I, 19 | interdum loqui necesse erit, et appellare eam legem, quae scripta
19 I, 19 | aut prohibendo>, ut uulgus appellare <solet>. Constituendi uero
20 I, 40 | aliquo quaereret. Quae si appellare audent impii, quo tandem
De officiis
Liber, Caput 21 I, 37 | geras, tam molli nomine appellare? Quamquam id nomen durius
De oratore
Liber, Caput 22 III, XXXV| eloquentiae, philosophum appellare malet, non impediam; dum
23 III, XLII| Cererem pro frugibus, Liberum appellare pro vino, Neptunum pro mari,
De re publica
Liber 24 I | qui bona nec putare nec appellare soleat, quod earum rerum
In Catilinam
Oratio, Caput 25 III, 16 | omnium aditus tenebat; appellare, temptare, sollicitare poterat,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 26 Fr | furacissimi filium, ausus est appellare eique filiam conlocavit.
Laelius de amicitia
Caput 27 1 | dubitare illum in omni sermone appellare sapientem; ego autem a patre
28 7 | vulgus, sed ut eruditi solent appellare sapientem, qualem in reliqua
Philippicae
Oratio, Caput 29 II, 5 | clarissimos viros soles appellare, tantam essent gloriam consecuti.
30 IV, 5 | iudicatum? Quem enim possumus appellare eum, contra quem qui exercitus
31 VIII, 2 | non putabant, 'tumultum' appellare malebant ignari non modo
32 XII, 2 | deditionis, quam amici pacem appellare mallent, de imponendis,
33 XIII, 25 | obsidione,'—Veneficam audes appellare eum virum, qui tuis veneficiis
34 XIII, 32 | quidem sententia legem illam appellare fas non est, et, ut sit
35 XIV, 7 | talibus malos aut audaces appellare consuetudo solet.~
36 XIV, 9 | igitur quisquam, qui hostis appellare non audeat, quorum scelere
37 XIV, 10 | quibus timebantur, eos hostes appellare dubitamus? Gravius si quis
38 XIV, 25 | publicae procreatum dubitemne appellare imperatorem? qui primus
39 XIV, 28 | vero quisquam dubitabit appellare Caesarem imperatorem? Aetas
Pro Caecina
Caput 40 60 | Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? Opinor eos
Pro Cluentio
Caput 41 2 | vobis in mentem venit haec appellare iudicia, quae a populo rescindi,
42 1 | crudelitas ut nemo matrem appellare possit. Atque etiam nomina
Pro Deiotaro
Caput 43 3 | servus qui, quem in eculeo appellare non posset, eum accuset
Pro Flacco
Caput 44 24 | urbis aut certe salutarem appellare possum.
Pro Quinctio
Caput 45 XI | cupis, eum tum pudenter appellare nolebas. Ita credo; hominem
46 XI | nolebas aut non audebas appellare; saepe, ut fit, cum ipse
47 XI | repente oratio; cum cuperes appellare, non audebas, ne invitus
48 XX | procurator a praetore tribunos appellare ausus sit, eum non defendi,
Pro Sestio
Caput 49 135a | solet enim tribunos plebis appellare et vi iudicium disturbare,
Tusculanae
Liber, Caput 50 Tusc, VIII| temperantiam, tum moderationem appellare, non numquam etiam modestiam;
51 Tusc, III | Scipionis non reperio quos appellare possim nominatim. Quibus
52 Tusc, XV | enim malo quam malitiam appellare eam quam Graeci kaki/an
53 Tusc, III | studiose intuerentur; hos se appellare sapientiae studiosos—id
|