Brutus
Caput 1 200 | de oratore saepe iudicat. videt oscitantem iudicem, loquentem
De divinatione
Liber, Par. 2 I, 95 | 95 Quis vero non videt in optuma quaque re publica
3 I, 114 | commovent, quorum furibunda mens videt ante muto quae sint futura.
4 I | quae in natura rerum sunt videt, si modo temperatis escis
5 II, 148 | agricola, cum florem oleae videt, bacam quoque se visurum
6 II | ignorat. Sed quod crebro videt non miratur, etiamsi cur
7 II, 227 | erroris est? Quis enim non videt et formas et mores et plerosque
De fato
Caput 8 9 | quo causa consistat, non videt. Non enim, si alii ad alia
9 9 | voluntatis esse, is non videt, quae quamque rem res consequatur.
De finibus
Liber, Par. 10 II, | philosophus novit, idem non videt ne expetendum quidem esse,
11 III, | offenditur? quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose
12 IV, 24 | alter plus cotidie, alter videt. His similes sunt omnes,
De haruspicum responso
Caput 13 5 | miserrimus; sin autem id non videt, periculum est ne se stuporis
De inventione
Liber, Caput 14 I, 25 | perturbatum putat oratione, videt animo firmissimo contra
15 I, 54 | 54] Nam qui videt, si ei rei, quam primo rogetur,
De lege agraria
Oratio, Caput 16 I, 16 | quae loca? Quis enim non videt in coloniis esse haec omnia
17 I, 27 | equestri ortum loco consulem videt, quae vitae via facillime
18 II, 28 | religionem hominis revertamur. Videt sine lege curiata nihil
19 II, 62 | utantur. Nova porro vectigalia videt ea fore quae Pompeius adiunxerit.
De officiis
Liber, Caput 20 I, 11 | consequentia cernit, causas rerum videt earumque praegressus et
21 I, 11 | facile totius vitae cursum videt ad eamque degendam praeparat
22 I, 32 | standum non esse quis non videt, quae coactus quis metu,
23 III, 308 | cuius hominis, quis non videt? Certe non aperti, non simplicis,
24 III, 310 | ipse mature, scalmum nullum videt. Quaerit ex proximo vicino,
De oratore
Liber, Caput 25 I, XXV | deterream: quis enim non videt C. Coelio, aequali meo,
26 II, IV | tempus quid postulet non videt aut plura loquitur aut se
27 II, LXIII | ille, qui iudicatum duci videt: percontatur ita: "quanti
28 II, LXXXII| interdum magis sequatur, videt. Nemo est enim, praesertim
29 III, LI | vulgus, si est peccatum, videt, sic, si quid in nostra
De partitione oratoria
Caput 30 109 | quamquam satis est ei qui videt quid in quoque loco lateat
De provinciis consularibus
Caput 31 35 | civitate sibi propositam videt, si ad iucundissimos liberos,
Cato Maior de senectute
Caput 32 | vivendo multa, quae non volt, videt. ~Et multa fortasse, quae
In Catilinam
Oratio, Caput 33 I, 2 | haec intellegit. Consul videt; hic tamen vivit. Vivit?
Laelius de amicitia
Caput 34 99 | enim adulantem nemo non videt, nisi qui admodum est excors;
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput 35 VI, 46 | esse quaesito, sic, qui videt domi tuae pariter accusatorum
Philippicae
Oratio, Caput 36 III, 32 | intervallo cum frequentis hic videt nos, tum sperat etiam liberos
37 V, 5 | secum adducere. Hoc qui non videt, excors, qui, cum videt,
38 V, 5 | videt, excors, qui, cum videt, decernit, impius est.~
39 VII, 1 | languoris animis, quis non videt? Non enim se tenent ii,
40 X, 17 | Scilicet hoc Pansa aut non videt (hebeti enim ingenio est)
41 XIII, 10 | conscripti, quis hoc vestrum non videt, quod Fortuna ipsa, quae
Pro Caecina
Caput 42 19 | paucis diebus, postea quam videt nihil se ab A. Caecina posse
Pro Caelio
Caput 43 57 | vivere? Quis enim hoc non videt, iudices, aut quis ignorat,
Pro Roscio Comoedo
Caput 44 31 | arripuit, id cum tarde percipi videt, discruciatur. Paulo longius
Pro Sestio
Caput 45 132 | P. Sestius se oppugnari videt, hominis eius qui hanc '
Tusculanae
Liber, Caput 46 Tusc, XXIV | tollitur. neque ea plane videt animus, cum repente in tam
47 Tusc, XXVII | videns, alia cernit. non videt autem, quod minimum est,
48 Tusc, XXVII | memoriam, motum, celeritatem videt. haec magna, haec divina,
49 Tusc, XVI | intellegit, postremo quod videt malum nullum esse nisi culpam,
50 Tusc, V | vacat, prudentia ipsa hoc videt, non omnis bonos esse etiam
51 Tusc, XXV | aptas et necessitate nexas videt, quibus ab aeterno tempore
52 Tusc, XXXIV | sit. Etenim quis hoc non videt, desideriis omnia ista condiri ?
|