De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 100   |       autem Veientes bello fessi legatos ad senatum misissent, tum


De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
   Caput
 2   9             |    similaret, usque in Hispaniam legatos ac litteras misit ad eos
 3  35             |          eum usque in Pamphyliam legatos deprecatoresque misissent,
 4  57             |        provincias quos voluerunt legatos eduxerint; an ipse, cuius


De lege agraria
   Oratio, Caput
 5       II,  41   |        cum Alexa mortuo nos tris legatos Tyrum misimus, qui ab illo
 6       II,  45   |          mentibus una, Quirites. Legatos nostros, homines auctoritate


De oratore
   Liber, Caput
 7       II, XXXVII|  civitatis, quod, cum ad senatum legatos de suis maximis rebus mitterent,


De provinciis consularibus
   Caput
 8   5             |      manu etiam sine imperio per legatos nomine ipso populi Romani


In Catilinam
   Oratio, Caput
 9      III,   4   |    videretis. Itaque, ut comperi legatos Allobrogum belli Transalpini


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
10    XXXIV        |          solum sed etiam ceteros legatos qui simul venerant; quorum


In Vatinium
   Caput
11  36             |      deligeret imperatorem: quis legatos umquam audivit sine senatus


Philippicae
   Oratio, Caput
12       II,  95   | Syngrapha sestertii centiens per legatos, viros bonos, sed timidos
13      III,  26   |       divinans se rediturum duos legatos Uticae reliquerat. Deinde
14        V,   3   |     concedi possit roganti; [II] legatos vero ad eum mittere, de
15        V,   4   |       Antonium arma ceperint, et legatos ad Antonium mittere? ut
16        V,   4   |       Antonium, senatus decernit legatos ad Antonium. Utrum hoc est
17        V,  25   |  cogitaverunt. Ad hunc, di boni! legatos mitti placet? Norunt isti
18        V,  25   |      senatus severitas postulet? Legatos decernis? Si, ut depreceres,
19        V,  26   |     quaeret, quibus cum mandatis legatos miserimus; nomen ipsum legationis
20        V,  27   |    oppugnet. Itane vero? hoc per legatos rogandum est? Quid interest,
21        V,  33   |      certe habebis.' Em, ad quem legatos mittamus, cui bellum moremur
22       VI,   3   |    Antonium valiturus esset, per legatos experiremur. Intellego,
23       VI,   3   |      neque iniuria. Ad quem enim legatos? ad eumne qui, pecunia publica
24       VI,   6   |        Antonium introire Mutinam legatos, exire inde tuto? Numquam
25       VI,   9   |          Antonium? Ad hunc utrum legatos an legiones ire oportebat?
26       VI,  16   |           qui ita loquantur: 'Ne legatos quidem expectabimus?' Istam
27      VII,   2   |  exercitus dimittantur. Scilicet legatos ad eum misimus, non ut pareret
28      VII,  14   |                           14] At legatos misimus. Heu me miserum!
29      VII,  14   |        porro legiones ad senatum legatos mittere, senatum ad Antonium!
30      VII,  14   |         est gravior. Missos enim legatos omnes vident, decreti nostri
31     VIII,  20   |           turpis inluxit! Iterum legatos? Quid, si ille faceret inducias?
32     VIII,  20   |   oppugnatio respiravit. Ad hunc legatos? cur? an ut eorum reditu
33     VIII,  21   |             21] Equidem cum ante legatos decerni non censuissem,
34     VIII,  32   |     hosti favere prae se ferant, legatos nostros ab Antonio despectos
35       IX,   4   |          rex Veientium, quattuor legatos populi Romani Fidenis interemit,
36      XII,  11   |     etiam vehementius. Et ad eum legatos de pace mittemus, qui pacis
37      XII,  17   |      fuit deligenda. Ego numquam legatos mittendos censui, ego ante
38     XIII,  36   | mentionem scribitis in senatu et legatos esse consularis quinque.
39     XIII,  47   |         aliquando ad clausulam. 'Legatos venire non credo.' Bene
40      XIV,  20   |       Kalendis Ianuariis numquam legatos ad Antonium, semper illum


Pro Balbo
   Caput
41                 |         dico. Proferam tesseram; legatos excito; laudatores ad hoc
42                 |        adfecit, imperatori decem legatos decrevit, lege Sempronia


Pro Deiotaro
   Caput
43  32             |        tecum fuisset, refugit ad legatos? Nonne ad hunc Cn. Domitium


Pro Flacco
   Caput
44   7             |         Citat praeco voce maxima legatos Acmonensis. Procedit unus
45  32             |       praetores nostros deditos, legatos in vincla coniectos, nominis
46  22             |         quae pro huius periculis legatos laudatoresque misit, deinde


Pro Fonteio
   Caput
47  20             |         de eis rebus Fonteius ad legatos suos scripserit, quid ad
48  45             |             43] Recordamini quos legatos nuper in bello <Italico>


Pro Sestio
   Caput
49 33a             |     mutabit? ne isti quidem quos legatos non modo nullo senatus consulto,
50  84             |         in liberas civitates per legatos nostros reduceret? principem


Tusculanae
   Liber, Caput
51     Tusc, III   |        Atheniensibus missos esse legatos, qui cum rei publicae nullam
52     Tusc, XXXII |      praesertim, maxuma, abduxit legatos ad cenam in Academiam; is