Brutus
Caput
1 98 | 98] P. Crassum valde probatum oratorem
2 143 | dicebant, alii anteponebant L. Crassum. illud quidem certe omnes
3 146 | admirandus orator. verum ad Crassum revertamur. ~
4 150 | mihi videor, inquit, bene Crassum et Scaevolam cognovisse,
5 189 | aut Antonium optaret aut Crassum? aderant multi alii; tamen
6 203 | nec circumfluens oratio. Crassum hic volebat imitari; Cotta
7 212 | 212] Quid Crassum, inquam, illum censes istius
8 230 | inter aequalis M. Pisonem M. Crassum Cn. Lentulum P. Lentulum
9 296 | controversia magnos oratores, Crassum et Antonium. de horum laudibus
De divinatione
Liber, Par.
10 I, 30 | sed signo obiecto monuit Crassum quid eventurum esset, nisi
11 II, 217 | si placet, monitum ab eo Crassum, caveret ne iret; non fuisse
De fato
Caput
12 7 | acutiores putantur Attici, crassum Thebis, itaque pingues Thebani
13 7 | Theophrastum audiat, neque crassum, ut Nemea potius quam Isthmo
De officiis
Liber, Caput
14 I, 109 | consequantur, ut Sullam et M. Crassum videbamus. quo in genere
15 III, 324 | scripserunt heredes secum M. Crassum et Q. Hortensium, homines
De oratore
Liber, Caput
16 I, VII | ludorum Romanorum diebus L. Crassum quasi conligendi sui causa
17 I, VII | 29] Tum Crassum "immo vero commodius etiam";
18 I, VIII | omnium, solebat Cotta narrare Crassum sermonem quendam de studio
19 I, XXXVII| Equidem propinquum nostrum P. Crassum [illum Divitem] cum multis
20 I, LVI | despondisset, accessisse ad Crassum consulendi causa quendam
21 I, LVI | quendam rusticanum, qui cum Crassum seduxisset atque ad eum
22 I, LVI | quaesivitque, qua de re ad Crassum rettulisset; ex quo ut audivit
23 I, LVI | inquit "animo et occupato Crassum tibi respondisse video,"
24 I, LVI | respondisse video," deinde ipsum Crassum manu prehendit et "heus
25 II, I | memoria tenes, opinio fuit L. Crassum non plus attigisse doctrinae,
26 II, VII | aliquando aut ego contra Crassum, cum alterutri necesse sit
27 II, XXI | me quidem si audiret, L. Crassum: quod iste adripuit et ita
28 II, XXI | consuesset, ut tota mente Crassum atque omni animo intueretur. ~
29 II, XXXII | Curio causam didicisse L. Crassum et ea re multa attulisse,
30 II, LXXXV | etiam de memoria, ut labore Crassum levem neque ei quicquam
31 III, I | pigneribusque ablatis io Crassum instituit coercere. Quo
32 III, I | illa sunt caedenda, si L. Crassum vis coercere: haec tibi
33 III, III | maximi animi virum, P. Crassum, suapte interfectum manu
34 III, IV | Antonium ieiuniorem aut Crassum pleniorem fuisse putet,
35 III, V | illud tempus meridianum Crassum in acerrima atque attentissima
36 III, V | tempus die venissent ad Crassum, "quid est, Crasse," inquit
37 III, XLIII | ne a me quidem abstinuit: Crassum habeo generum, ne rhetoricoterus
Cato Maior de senectute
Caput
38 3 | consentiens. Quem virum nuper P. Crassum, pontificem maximum, quem
Orator
Caput
39 19 | quod si ille nec se nec L. Crassum eloquentem putavit, habuit
40 106 | magis ad omne genus apti, Crassum dico et Antonium. Ieiunas
41 219 | secutus esse videatur, ut apud Crassum: Nam ubi libido dominatur,
Pro Balbo
Caput
42 | Mario fuit ut non per L. Crassum, adfinem suum, hominem incredibili
43 | audierat, fecit quod P. Crassum, quod L. Sullam, quod Q.
44 | quod Q. Metellum, <quod M. Crassum,> quod denique domesticum
45 | meminerat et L. Crassi, Crassum emisse de libertino homine,
Pro Cluentio
Caput
46 | animi illorum iudicum in Crassum incenderentur, aliquantum
Pro Fonteio
Caput
47 45 | Didium, Q. Catulum, P. Crassum, non litteris homines ad
Pro Rabirio
Caput
48 26 | prudentia, duos Mucios, L. Crassum, M. Antonium, qui tum extra
Pro Scauro
Caput
49 1 | eiusdem stirpis et nominis P. Crassum ne in manus incideret inimicorum,
50 2 | foedavit. quid vero? alterum Crassum temporibus isdem num aut
Tusculanae
Liber, Caput
51 Tusc, VI | Miserum esse verbi causa M.Crassum, qui illas fortunas morte
52 Tusc, XVIII | hic aer, quem modo dixi crassum atque concretum; quod ex
|