Academica
Liber, Caput
1 I, 7 | sapientiumque perfectam, quem deum appellant, omniumque rerum
De consulatu suo
Caput
2 2 | clarisque frequentans~ipse deum genitor caelo terrisque
De divinatione
Liber, Par.
3 I, 19 | clarisque frequentans~ipse deum genitor caelo terrisque
4 I, 49 | esset tale monstrum, et deum respondisse vastitatem esse
5 I, 54 | esset, in somni vidit ipsum deum dicentem qui id fecisset.
6 I, 118 | avium cantibus interesse deum (neque enim decorum est
7 II, 150 | quam fortuna, ut mihi ne in deum quidem cadere videatur ut
8 II, 184 | qui credat exaratum esse, deum dicam an hominem? Si deum,
9 II, 184 | deum dicam an hominem? Si deum, cur se contra naturam in
10 II, 197 | Achivi?~Nobis haec portenta deum dedit ipse creator~tarda
11 II, 237 | adsentiente populo: ~"Ego deum genus esse semper dixi et
12 II, 258 | utitur; at horum neutrum in deum cadit; nihil igitur a deo
De finibus
Liber, Par.
13 II, | esse natum quasi mortalem deum, contraque ut tardam aliquam
14 II, | est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum
15 III, | tempori parere et sequi deum et se noscere et nihil nimis,
16 V, 43 | ratio debet, ut eam quasi deum ducem subsequens ad naturae
De legibus
Liber, Caput
17 I, 3 | Proculo Iulio dixerit se deum esse et Quirinum uocari
18 I, 21 | quo scripsit nihil curare deum nec sui nec alieni. ~
19 I, 24 | etiamsi ignoret qualem haberi deum deceat, tamen habendum sciat. ~
20 I, 25 | efficitur illud, ut is agnoscat deum, qui, unde ortus sit, quasi
21 I, 61 | moderantem et regentem <deum> paene prenderit, seseque
De officiis
Liber, Caput
22 III, 295 | sententia dicendast, meminerit deum se adhibere testem, id est,
23 III, 353 | philosophorum, non eorum modo, qui deum nihil habere ipsum negotii
24 III, 353 | alteri, sed eorum etiam, qui deum semper agere aliquid et
25 III, 353 | volunt, numquam nec irasci deum nec nocere. Quid autem iratus
De oratore
Liber, Caput
26 I, XXIII | in dicendo semper putavi deum, tum vero tibi numquam eloquentiae
27 III, XIV | In quo exclamant? Quem deum, ut ita dicam, inter homines
De re publica
Liber
28 I | belli gloriam Africanum ut deum coleret Laelius, domi vicissim
29 II | colle delubrum fieret; se deum esse et Quirinum vocari. ~(
30 III | continet, bovem quendam putari deum, quem Apim Aegyptii nominant,
31 VI | digito demonstrari potest. Deum te igitur scito esse, si
Cato Maior de senectute
Caput
32 2 | naturam optimam ducem tamquam deum sequimur eique paremus;
33 3 | me colitote,' inquit, 'ut deum; sin una est interiturus
Orator
Caput
34 155 | haec reprehendunt. Nam pro deum atque hominum fidem deorum
35 156 | concessum est, ut hoc [vel] pro deum dico vel pro deorum, alias
Pro Marcello
Caput
36 3 | insidiarumque consensio, quem deum, si cupiat, posse opitulari
Pro Plancio
Caput
37 1 | virtutum—quem veretur ut deum—neque enim multo secus est
Pro Roscio Comoedo
Caput
38 23 | 23] Pro deum hominumque fidem! qui HS
39 33 | possessiones erant incertae, nunc deum immortalium benignitate
40 50 | 50] Pro deum hominumque fidem! hoc aut
Pro Sestio
Caput
41 144 | Lentulum, cuius ego patrem deum ac parentem statuo fortunae
Timaeus
Caput
42 <LIV2 | aeternus hunc perfecte beatum deum procreavit. Sed animum haud
Tusculanae
Liber, Caput
43 Tusc, XXI | agunt eumque venerantur ut deum; liberatos enim se per eum
44 Tusc, XXII | intellegere non possumus, certe et deum ipsum et divinum animum
45 Tusc, XXVIII| quamvis eam non videas, ut deum non vides, tamen, ut deum
46 Tusc, XXVIII| deum non vides, tamen, ut deum adgnoscis ex operibus eius,
47 Tusc, XXIX | agimus. illud modo videto, ut deum noris, etsi eius ignores
48 Tusc, XLVII | exaedificavissent, venerantes deum petiverunt mercedem non
49 Tusc, XLVII | sunt reperti. iudicavisse deum dicunt, et eum quidem deum,
50 Tusc, XLVII | deum dicunt, et eum quidem deum,cui reliqui dii concessissent,
51 Tusc, XXXII | conferendum. Quem Caecilius ~'deum qui non summum putet,~aut
|