De divinatione
Liber, Par. 1 I, 32 | scientiam auguratus, dixit ei cogitare se quiddam; id possetne
2 II, 272 | possunt: nihil est enim de quo cogitare nequeamus; nullae ergo imagines
De finibus
Liber, Par. 3 II, | qui audiebant, secum ipsos cogitare pictam in tabula Voluptatem
4 V, 29 | nostrum vero in primis avum cogitare; tanta vis admonitionis
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput 5 37 | aut amplum de re publica cogitare, qui pecuniam, ex aerario
De inventione
Liber, Caput 6 II, 109 | summam esse stultitiam; cogitare oportere, quem animum in
De lege agraria
Oratio, Caput 7 I, 13 | Pompeius adiunxerit vendere cogitare. ~
8 II, 64 | potestis cum animis vestris cogitare; unum hoc certe videor mihi
De legibus
Liber, Caput 9 III, 137 | imperaturum, et illum qui imperat cogitare, brevi tempore sibi esse
10 III, 181 | autem de iure nat<ur>ae cogitare per nos atque dicere debemus,
De officiis
Liber, Caput 11 I, 156 | acutissime sine eloquentia cogitare, quod cogitatio in se ipsa
12 I, 160 | considerate pluris sit quam cogitare prudenter]. Atque haec quidem
13 III, 252 | illum et in otio de negotiis cogitare et in solitudine secum loqui
14 III, 328 | non modo facere, sed ne cogitare quidem quicquam audebit,
De oratore
Liber, Caput 15 II, LXXVII | dicendum, postremum soleo cogitare, quo utar exordio. Nam si
De re publica
Liber 16 I | quidem excellat, nihil aliud cogitare meditari curare videam,
17 VI | saepissime vigilans solebat cogitare et loqui—Africanus se ostendit
In Catilinam
Oratio, Caput 18 I, 17 | iudicat nisi de parricidio suo cogitare; huius tu neque auctoritatem
19 II, 20 | proscriptiones et dictaturas cogitare. Tantus enim illorum temporum
20 IV, 3 | defendite; mihi parcere ac de me cogitare desinite. Nam primum debeo
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 21 XVIII | optare numquam auderem sed cogitare non possem, vos autem sempiternas
22 XXVII | autem nolite in isto hanc cogitare. Est enim quaedam quae,
In Vatinium
Caput 23 11 | consulatu gerendo te diceres cogitare. quaero abs te teneasne
Orator
Caput 24 8 | eis picturis quas nominavi cogitare tamen possumus pulchriora;
Philippicae
Oratio, Caput 25 I, 8 | reversione primum coeperim cogitare. Nec ita multo post edictum
26 I, 38 | Quid? eos de vestra vita cogitare non censetis, quibus eorum,
27 V, 43 | opponeret, quam quisquam hoc eum cogitare suspicaretur. Magni honores
28 VI, 7 | de inportunissima belua cogitare. Quae cum ita sint, non
29 VI, 15 | gereretur, possetis taciti cogitare. Ego autem vos hortor, Quirites,
30 VIII, 30 | aliquid pro re publica aut cogitare aut facere aut dicere.~
31 XI, 22 | nihil volumus nisi de Bruto cogitare.~
32 XII, 2 | non accipiendis legibus cogitare. Auxerat autem meam quidem
Pro Caelio
Caput 33 16 | innocentiam quam de se timide cogitare videatur. ~
Pro Cluentio
Caput 34 1 | sapientia et humanitate cogitare, et penitus perspicere debetis
35 1 | Est enim sapientis iudicis cogitare tantum sibi a populo Romano
36 1 | quid lex et religio cogat cogitare; animadvertere qua lege
Pro Fonteio
Caput 37 24 | diutius uno <quoque> de teste cogitare potestis et, si quem nos
Pro Ligario
Pars, Caput 38 IX | cum aciem uideres, pacem cogitare. Omnes, inquam, uincere
Pro Milone
Caput 39 1 | tua vita nefarie aut nunc cogitare aut molitum aliquando aliquid
Pro Murena
Caput 40 45 | Scis tu illum accusationem cogitare, inquirere in competitores,
Pro Plancio
Caput 41 1 | audituri essent homines cogitare; feci ut postea cotidie
Pro Roscio Comoedo
Caput 42 48 | et versutus. Hoc initio cogitare coepit: 'quoniam Fannius
Pro Sestio
Caput 43 81 | loqui, quid sentire, quid cogitare, quid iudicare oporteat,
Tusculanae
Liber, Caput 44 Tusc, X | censet esse, e qua sit mens; cogitare enim et providere et discere
45 Tusc, XI | inmortalitate animorum coepi cogitare, adsensio omnis illa elabitur. ~
46 Tusc, XIV | significant nisi nos futura etiam cogitare? ~
47 Tusc, XXVIII | celeritatem tantam quantam cogitare non possumus, tum vicissitudines
48 Tusc, 0 | toto pectore, ut dicitur, cogitare quam id honestum sit. Sumus
49 Tusc, XVI | longinquitas et dies. Iubes me bona cogitare, oblivisci malorum. Diceres
50 Tusc, XXXVIII| erudito, cui vivere est cogitare. Sapientis autem cogitatio
51 Tusc, XL | forte delectant, primum cogitare debent, ante quam hi sint
|