Academica
Liber, Caput
1 I, 2 | Epicurus <se> sine voluptatibus sensum moventibus ne suspicari <
2 I, 8 | essent aut ita parvae ut sub sensum cadere non possent, aut
3 I, 11 | sensu comprensum id ipsum sensum appellabat, et si ita erat
Commentariolum petitionis
Caput
4 XI | eorum quoscumque convenerit sensum et voluntatem commutandus
De divinatione
Liber, Par.
5 I, 70 | autem animi eam partem, quae sensum, quae motum, quae adpetitum
6 I, 71 | vera cerneret, is habet sensum oculorum vera cernentium.
7 II, 240 | vera cerneret, is habet sensum oculorum vera cernentium.
De finibus
Liber, Par.
8 I, | etiamsi voluptas ea, quae sensum moveat, nulla successerit,
9 II, | cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.
10 II, | ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. itaque Epicurus
11 II, | voluptate, quae maxima dulcedine sensum moveret, summum bonum ponere
12 III, | appeterent aliquid, nisi sensum haberent sui eoque se diligerent.
De inventione
Liber, Caput
13 I, 48 | S i g n u m est, quod sub sensum aliquem cadit et quiddam
14 II, 25 | ad animi quendam intumum sensum accommodetur. ~
De lege agraria
Oratio, Caput
15 II, 9 | non modo ei quibus natura sensum dedit sed etiam tecta atque
De officiis
Liber, Caput
16 III, 273 | si unum quodque membrum sensum hunc haberet, ut posse putaret
De oratore
Liber, Caput
17 I, XXIII | ad vulgarem popularemque sensum accommodata omnia genera
18 II, XXV | paene puerilem: tum et in sensum et in mentem iudicis intrare
19 II, LXXXVII| omnibus nostris sensibus esse sensum videndi; qua re facillime
20 III, VII | nos ita capiunt, ut unum sensum in dissimili genere delectent;
21 III, XXV | genere ea, quae leviter sensum voluptate moveant, facillime
22 III, XLI | verbis transferendis, ut sensum feriat id, quod translatum
23 III, XLII | genere intellegitur, sed ut sensum est. ~
24 III, LXI | fistulatorem domi relinquetis, sensum huius consuetudinis vobiscum
De partitione oratoria
Caput
25 72 | sed ad explendum aurium sensum, apto quodam quasi verborum
26 123 | describendoque verbo magis ad sensum iudicis opinionemque penetrarit,
27 126 | maxime potuerit ad communem sensum vimque verbi, tum similibus
28 134 | a quoquam potius latoris sensum quam a lege explicari: cur
De provinciis consularibus
Caput
29 2 | praecipuum illum et proprium sensum doloris mei, quem tamen
Laelius de amicitia
Caput
30 12 | accedere, moriendi autem sensum celeritas abstulit; quo
31 32 | intellegamus natura gigni sensum diligendi et benevolentiae
32 93 | qui ad alterius non modo sensum ac voluntatem sed etiam
Orator
Caput
33 209 | dolorem, aufert humanum sensum auditoris, tollit funditus
Philippicae
Oratio, Caput
34 V, 49 | patres conscripti, ut, qui sensum verae gloriae ceperit, quique
Pro Caelio
Caput
35 59 | oppressa mens esset, extremum sensum ad memoriam rei publicae
Pro Cluentio
Caput
36 3 | tandem mors eripuit praeter sensum doloris?
Pro Flacco
Caput
37 28 | quoniam est id aetatis ut sensum iam percipere possit ex
Pro Roscio Amerino
Caput
38 154 | adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis
Timaeus
Caput
39 <LIV2 | quod adfert ad opinionem sensum rationis expers, quod totum
40 <LIV2 | corporatus, omnia autem talia sensum movent, sensusque moventia
41 <LIV2 | quicquid erat quod in cernendi sensum caderet id sibi adsumpsit,
42 <LIV2 | principio necesse erat sensum exsistere unum communemque
43 <LIV2 | reperiantur; animus autem sensum omnem effugit oculorum,
Tusculanae
Liber, Caput
44 Tusc, XII | appellat Ennius, esse in morte sensum neque excessu vitae sic
45 Tusc, XV | aliquid, cuius is post mortem sensum sit habiturus. ~
46 Tusc, XXXV | amisisset; hoc autem tempore sensum amisit malorum. ~
47 Tusc, XXXVIII| posteritatem ipsam,cuius sensum habiturus non sit,ad se
48 Tusc, XXXVIII| simulacro videas esse nullum sensum? ~
49 Tusc, XLIII | vel elapso nullum residere sensum. ~
50 Tusc, XXXI | sentit, ut dissoluto animante sensum extinctum putet, quod autem
|