De divinatione
   Liber, Par.
 1       II, 143  |            quem ad modum imperio? Ad sapientes haec, non ad divinos referri


De finibus
   Liber, Par.
 2        I,      |          malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione
 3       II,      |        reprehendendos luxuriosos, si sapientes sint, dicit absurde, similiter
 4      III,      |             omnes semper beatos esse sapientes. hosne igitur laudas et
 5      III,      |            necessario sequitur omnes sapientes semper feliciter, absolute,
 6       IV,  14  |              tenet, et quod eos, qui sapientes sunt, absolutos et perfectos
 7       IV,  19  |          igitur? Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes
 8       IV,  19  |       sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte
 9       IV,  23  |       naturam accommodatior.~Et, qui sapientes non sint, omnes aeque esse
10        V,  52  |              virtutibus. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam
11        V,  60  |             non dubitem dicere omnes sapientes esse semper beatos, sed


De lege agraria
   Oratio, Caput
12       II,  88  |         complura. Statuerunt homines sapientes, si agrum Campanis ademissent,


De officiis
   Liber, Caput
13        I, 120  |      probentur, magis decere censent sapientes sensim diluere quam repente
14       II, 207  |    adulescentes, qui se ad claros et sapientes viros bene consulentes rei
15      III, 267  |       volumus intellegi, nec ii, qui sapientes habiti et nominati, M. Cato
16      III, 267  |               M. Cato et C. Laelius, sapientes fuerunt, ne illi quidem
17      III, 313  |               quod alios bonos alios sapientes existimant. Ex quo Ennius "
18      III, 341  |             sit, duo naufragi, eique sapientes, sibine uterque rapiat an


De oratore
   Liber, Caput
19      III, XVIII|       abhorreat; vel quod omnis, qui sapientes non sint, servos, latrones,
20      III, XXIX |             illud, optimine cuiusque sapientes an populari laude ducantur.
21      III, XXXIV|            dicuntur uno tempore, qui sapientes et haberentur et vocarentur:


De provinciis consularibus
   Caput
22                |   coniunctissimus huic ordini esset, sapientes ac divini fuistis. Neminem


Cato Maior de senectute
   Caput
23   2            |            cognomine!), in hoc sumus sapientes, quod naturam optimam ducem
24   1            | adulescentibus bona indole praeditis sapientes senes delectantur, leviorque


In Catilinam
   Oratio, Caput
25       IV,   7  |             quietem esse. Itaque eam sapientes numquam inviti, fortes saepe


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
26     XXIX       |         Graecus atque advena quo tot sapientes et tanta civitas. Revocare


Laelius de amicitia
   Caput
27  10            |            id recte faciam, viderint sapientes; sed certe mentiar. Moveor
28  18            |        Curium, Ti. Coruncanium, quos sapientes nostri maiores iudicabant,
29  18            |             ad istorum normam fuisse sapientes. Quare sibi habeant sapientiae
30  45            |            Nam quibusdam, quos audio sapientes habitos in Graecia, placuisse


Philippicae
   Oratio, Caput
31      XII,  25  |         custodem se profiteatur, eum sapientes sui primum capitis aiunt


Pro Balbo
   Caput
32                |        vinculo religionis teneretur, sapientes homines et publici iuris


Pro Caelio
   Caput
33  41            |          alii voluptatis causa omnia sapientes facere dixerunt, neque ab


Pro Cluentio
   Caput
34   1            |          esset actum. Deinde homines sapientes et ex vetere illa disciplina
35   3            |            107. Ac ne ex facto solum sapientes illos iudicetis, sed etiam


Pro Deiotaro
   Caput
36  37            |               Quae omnes docti atque sapientes summa, quidam etiam sola


Pro Flacco
   Caput
37  20            |      consecuta est! Semper graves et sapientes iudices in rebus iudicandis


Pro Murena
   Caput
38  59            |              et populus universus et sapientes ac multum in posterum prospicientes
39  61            |         exorari neque placari; solos sapientes esse, si distortissimi sint,
40  61            |       serviant, reges; nos autem qui sapientes non sumus fugitivos, exsules,


Pro Plancio
   Caput
41   1            |        essent in civitate viri boni, sapientes, iusti, graves, qui te indignum
42   1            |            non diligentia, semperque sapientes ea quae populus fecisset


Pro Roscio Amerino
   Caput
43 154            |                         154] Homines sapientes et ista auctoritate et potestate


Tusculanae
   Liber, Caput
44     Tusc, VII  |          numquam adfici. Omnes autem sapientes fortes: non cadit igitur
45     Tusc, XVIII|              ex is qui appellabantur sapientes, quid haberent quod in bonis
46     Tusc, XXIX |             quem in medio - non enim sapientes eramus - maerore et dolore
47     Tusc, III  |        septem, qui a Graecis sofoi/, sapientes a nostris et habebantur
48     Tusc, III  |      contemplatione studia ponebant, sapientes et habebantur et nominabantur,
49     Tusc, XXV  |      virtutibus, beatum est omnesque sapientes is gaudiis perfruuntur,
50     Tusc, XXVII|           tamen gente primum ei, qui sapientes habentur, nudi aetatem agunt