De divinatione
Liber, Par.
1 I, 121| infans, locutum; quo ostento regnum patris et domum funditus
2 II | fuisse laudem et gloriam quam regnum et possessiones suas. Credo
De haruspicum responso
Caput
3 54 | aut victoris dominatus ac regnum. Dissensit cum Mario, clarissimo
4 54 | utrique horum secunda fortuna regnum est largita, adversa mortem.
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
5 5 | exustos esse compluris; regnum Ariobarzanis, quod finitimum
6 22 | tota Asia direptas in suum regnum congesserat, in Ponto omnem
7 23 | perditumque recreavit. Cuius in regnum postea quam L. Lucullus
8 25 | ausus optare. Nam cum se in regnum suum recepisset, non fuit
De inventione
Liber, Caput
9 I, 19| se ipsum ac sorores, in regnum, in famam generis et familiae,
De lege agraria
Oratio, Caput
10 I, 1| regis Alexandri testamento regnum illud populi Romani esse
11 I, 24| nullum imperium novum, nullum regnum xvirale, nullam alteram
12 II, 24| illud quod initio dixi, regnum comparari, libertatem vestram
13 II, 35| est quaedam. Nullum enim regnum fuit umquam quod non se, <
14 II, 40| hereditatem iam crevimus, regnum Bithyniae, quod certe publicum
15 II, 41| hoc ignorat, dici illud regnum testamento regis Alexae
16 II, 42| confirmasse memoria teneo; eum qui regnum illud teneat hoc tempore
17 II, 44| xviri, quos prospiciamus regnum Alexandreae Ptolomaeo gratis
18 II, 44| etesiis, qui per cursum rectum regnum tenere non potuerunt, nunc
19 II, 75| quaeruntur, num obscure regnum constituitur, num obscure
De re publica
Liber
20 I | imperium, qui magistratus, quod regnum potest esse praestantius,
21 I | regem illum unum vocamus, et regnum eius rei publicae statum.
22 II | sacris conmunicatis, et regnum suum cum illorum rege sociavit. ~(
23 II | eius modi res publica non regnum et esse et vocari. ea autem
24 II | Manlius et Spurius Maelius regnum occupare voluisse dicti
25 III | illa beatius. sed tamen vel regnum malo quam liberum populum;
Cato Maior de senectute
Caput
26 2 | Servilius Ahala Sp. Maelium regnum adpetentem occupatum interemit.
In Catilinam
Oratio, Caput
27 III, 8| illum Cornelium, ad quem regnum huius urbis atque imperium
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
28 XXI | bellum sua sponte gerere, in regnum iniussu populi Romani aut
Laelius de amicitia
Caput
29 36 | debuerunt? num Vecellinum amici regnum adpetentem, num Maelium
30 41 | 41] Ti. Gracchus regnum occupare conatus est, vel
Philippicae
Oratio, Caput
31 II, 34| non solum regem, sed etiam regnum de re publica sustilissem
32 II, 87| Antonium consulem populi iussu regnum detulisse; Caesarem uti
33 II, 114| primum cum gladiis non in regnum adpetentem, sed in regnantem
34 V, 17| ii, qui regibus exactis regnum occupare voluerunt. Cinnam
Pro Rabirio Postumo
Caput
35 4 | nemini dubium quin is in regnum restitueretur a senatu populoque
36 22 | una reprehensio est quod regnum intrarit, quod potestati <
37 24 | stultissimum facinus, quod in regnum venerit, quod <se> regi
Pro Sestio
Caput
38 59 | Romani et acerrimum hostem in regnum recepit, qui conflixit,
39 66 | terrarum erat latior in qua non regnum aliquod statueretur? quis
Pro Sulla
Caput
40 21 | Hic ait se ille, iudices, regnum meum ferre non posse. Quod
41 21 | Quod tandem, Torquate, regnum? Consulatus, credo, mei;
42 21 | institutum est videlicet a me regnum, sed repressum. An tum in
43 26 | relinquitur temporis: tamen hoc regnum appellabitur, cuius vicarius
44 27 | si quaeris qui sint Romae regnum occupare conati, ut ne replices
45 48 | sunt?' Quia creditum est. 'Regnum est dicere in quem velis
Tusculanae
Liber, Caput
46 Tusc, V| in potestate mentis, cui regnum totius animi a natura tributum
47 Tusc, XII| superbiam? Is cum restitui in regnum nec Veientium nec Latinorum
48 Tusc, XIX| defit quam genus.~Namque regnum suppetebat mihi, ut scias,
|