Brutus
Caput
1 20 | quales fuissent. quem ego sermonem cum ad Brutum tuum vel nostrum
2 21 | isto initio tractum esse sermonem teque Bruti dolentem vicem
3 219 | non eo tempore instituere sermonem, cum illarum rerum iam tempora
4 244 | ita multos fuisse. sed ad sermonem institutum revertamur. ~
5 251 | oblivionem quaerens hunc ipsum sermonem produxi longius. sed de
6 253 | facilem et cotidianum novisse sermonem nunc pro relicto est habendum? ~
7 332 | quam ego congessi in hunc sermonem, turba patronorum. nec enim
De finibus
Liber, Par.
8 V, 48 | quaerere quempiam ludum aut sermonem aliquem requirere, cumque
De haruspicum responso
Caput
9 34 | Alexandrinis esse video sermonem; quem ego non refuto. Sic
De inventione
Liber, Caput
10 I, 52 | 52] Aspasia autem sermonem cum ipso Xenophonte instituit. "
11 I, 109 | ad equum, domum, vestem sermonem alicuius accommodes, quibus
12 II, 14 | hoc, ut fere fit, in via sermonem contulit; ex quo factum
De lege agraria
Oratio, Caput
13 II, 12 | familiariter me in eorum sermonem insinuarem ac darem, celabar,
De legibus
Liber, Caput
14 I, 13 | contemneres. ~Marcvs: In longum sermonem me uocas, Attice, quem tamen,
De officiis
Liber, Caput
15 I, 132 | praecepta sunt, eadem ad sermonem pertinebunt. ~
16 I, 136 | curandum est, ut eos, quibuscum sermonem conferemus, et vereri et
17 I, 144 | delicatum aliquem inferre sermonem. Bene Pericles, cum haberet
De oratore
Liber, Caput
18 I, VIII | solebat Cotta narrare Crassum sermonem quendam de studio dicendi
19 I, XXI | nostrum cecidit, ut in istum sermonem, Crasse, delaberemini; nobis
20 I, XXIV | promisisse, sed fortuito in sermonem vestrum incidisse.
21 I, XXIX | 133] Sed, si placet, sermonem alio transferamus et nostro
22 I, XLVIII | nostrum paeniteat ad hunc te sermonem impulisse." ~"Ego vero,"
23 II, II | etiam feci libentius, ut eum sermonem, quem illi quondam inter
24 II, III | eorum, quos proposuimus, sermonem disputationemque veniamus. ~
25 II, LVIII | Democritus; neque enim ad hunc sermonem hoc pertinet, et, si pertineret,
26 II, LXXXVIII| 361] Habetis sermonem bene longum hominis, utinam
27 II, LXXXIX | cognossemus, quae te causa in sermonem impulisset? Quae est enim
28 III, I | mihi, Quinte frater, eum sermonem referre et mandare huic
29 III, LX | inquit "Crasse," Iulius "sermonem istum et te ad Gracchi fistulam
De re publica
Liber
30 I | Furius: 'quid vos agitis? num sermonem vestrum aliquem diremit
31 I | demum decebit ingredi in sermonem; numquam enim quale sit
32 VI | autem apparatu regio accepti sermonem in multam noctem produximus,
33 VI | iis, qui postea nascentur, sermonem fore de te, cum ab iis nullus
Cato Maior de senectute
Caput
34 3 | senectute misimus. Omnem autem sermonem tribuimus non Tithono, ut
In Vatinium
Caput
35 3 | tibi omnino cum Albinovano sermonem non modo de Sestio accusando,
Laelius de amicitia
Caput
36 2 | admodum familiares, in eum sermonem illum incidere qui tum forte
37 3 | incidisset, exposuit nobis sermonem Laeli de amicitia habitum
Philippicae
Oratio, Caput
38 XIV, 14 | dies creberrimum fuisse sermonem, me Parilibus, qui dies
Pro Cluentio
Caput
39 2 | declaravit, frugi atque integer, sermonem Fabrici non est aspernatus:
40 3 | redditurum esse dixerit, ut eum sermonem audierint omnem viri boni
41 2 | fuisse hunc tum hominum sermonem recordari potestis: Cethegum,
42 1 | quicquam aliud dicent praeter sermonem atque famam; nihil se testibus,
Pro Sestio
Caput
43 111 | videre vult, omnes aditum, sermonem, congressum tuum fugiunt:
Timaeus
Caput
44 <LIV2 | eorum sit conlocatio, in sermonem alium differendum est, ne
Tusculanae
Liber, Caput
45 Tusc, IV | cum post hunc Phliasium sermonem in Italiam venisset, exornavit
46 Tusc, IV | disputaremus. Et quadridui quidem sermonem superioribus ad te perscriptum
47 Tusc, XL | qui secum loqui poterit, sermonem alterius non requiret. Congerantur
|