De divinatione
Liber, Par.
1 I | regibus nihil publice sine auspiciis nec domi nec militiae gerebatur.
2 I | quo iudicandum est quantum auspiciis rebusque divinis religionique
3 I, 27 | nostri quidem magistratus auspiciis utuntur coactis; necesse
4 I, 95 | extis agunt, nihil sine auspiciis domi [habent auspicia];
5 I, 105| disserere nihil esse in auspiciis quam, quid sit, ediscere.
6 II, 152| tamen interissent. Sin, cum auspiciis obtemperatum esset, interiturae
7 II, 153| consul iis signis iisque auspiciis quibus pugnare prohibebatur
8 II, 153| etiamsi obtemperasset auspiciis, idem eventurum fuisset.
9 II, 176| si sinistrum fuit. Sed de auspiciis alio loco; nunc de fulgoribus. ~
10 II, 204| conscivit. "Flaminius non paruit auspiciis, itaque periit cum exercitu."
11 II | enim silentium dicimus in auspiciis, quod omni vitio caret.
12 II, 210| agere vellet, ne impediretur auspiciis, lectica operta facere iter
13 II, 212| adversos aut secundos; virtutis auspiciis video esse usum Deiotarum,
14 II, 212| a virtute ipsius, non ab auspiciis petita sunt. ~
15 II, 214| populi, nationes utuntur auspiciis." Quasi vero quicquam sit
16 II, 214| Quid mirum igitur si in auspiciis et in omni divinatione imbecilli
De legibus
Liber, Caput
17 II, 83| publici augures, signis et auspiciis operam danto, disciplinam
18 III, 159| populi impetum iniustum auspiciis di immortales represserunt.
De officiis
Liber, Caput
19 III, 317| quorum altitudo officeret auspiciis, Claudius proscripsit insulam [
De provinciis consularibus
Caput
20 45 | rei publicae, sed salvis auspiciis rogatam esse dicebant. Itaque
De re publica
Liber
21 II | cum salute rei publicae, auspiciis plurimum obsecutus est Romulus.
22 II | qui sibi <ad>essent in auspiciis, ex singulis tribubus singulos
23 II | defenditur. idemque Pompilius et auspiciis maioribus inventis ad pristinum
Cato Maior de senectute
Caput
24 2 | dicere ausus est optimis auspiciis ea geri, quae pro rei publicae
In Catilinam
Oratio, Caput
25 I, 33| qui isdem quibus haec urbs auspiciis a Romulo es constitutus,
26 IV, 2| non campus consularibus auspiciis consecratus, non curia,
In Vatinium
Caput
27 10 | deorum immortalium delubris auspiciis religionibus melius fuisse
28 18 | civitatis ac pestibus, una cum auspiciis, cum intercessionibus, cum
29 23 | primum eam rem publicam quae auspiciis inventis constituta est
30 23 | inventis constituta est isdem auspiciis sublatis conarere pervertere,
31 37 | sine vi, tulerim salvis auspiciis, tulerim salva lege Aelia
Philippicae
Oratio, Caput
32 II, 80| praeditum esse dixit, ut comitia auspiciis vel inpedire vel vitiare
33 II, 81| comitia aut prohibiturum auspiciis aut id facturum esse, quod
34 II, 81| divinare potest, quid vitii in auspiciis futurum sit, nisi qui de
35 II, 84| rursus, cum voles, salvis auspiciis creatus. Si nihil est, cum
36 II, 88| venisse, quod me de ementitis auspiciis, quibus tamen parere necesse
37 II, 88| publicae; num etiam tuum de auspiciis iudicium interitus Caesaris
38 III, 9| eo, quem ipse ementitis auspiciis vitiosum fecerat.~
39 V, 7| verecundus sine collegis de auspiciis. Quamquam illa auspicia
40 V, 10| populum teneant, salvis auspiciis ferri placet. Quamvis enim
41 V, 16| etiamsi sine vi salvis auspiciis essent rogatae, censerem
42 XIV, 14| repente Catilina? Quibus auspiciis istos fascis augur acciperem,
Post reditum in senatu
Caput
43 11 | tribunus plebis tulit, ne auspiciis obtemperaretur, ne obnuntiare
Pro Murena
Caput
44 1 | comitiorum precatio consularibus auspiciis consecrata tantam habet
Pro Sestio
Caput
45 16 | immanemque beluam, vinctam auspiciis, adligatam more maiorum,
46 78 | rei publicae, et victa non auspiciis, non intercessione, non
47 83 | publicae suscepisset, cumque auspiciis religionique parens obnuntiaret
|