De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 8  |       deleat religionem." Tum Quintus: "Dicitur quidem istuc,"
 2        I, 132|     probo". Quae cum dixisset Quintus, "Praeclare tu quidem,"
 3       II, 134|       animi perturbationibus, quintus eum locum complexus est,
 4       II, 136|      oratore, quartus Brutus, quintus Orator. ~
 5       II, 140|      8 Nam cum de divinatione Quintus frater ea disseruisset quae


De finibus
   Liber, Par.
 6        V,  29|                        3] Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis,
 7        V,  31|      te id ipsum rogavi? Tum, Quintus et Pomponius cum idem se
 8        V,  60|                       96] Tum Quintus: Mihi quidem, inquit, satis


De inventione
   Liber, Caput
 9        I, 102|       intellegere possint. ~- Quintus locus est, per quem ostendimus
10        I, 105|   patribus aut parentibus. ~- Quintus decimus locus est, per quem
11        I, 107|   passi perpessurive sint. ~- Quintus, per quem omnia ante oculos
12        I, 109|  oratione, ut misereantur. ~- Quintus decimus, per quem non nostras,


De legibus
   Liber, Caput
13        I,  13|      Attice, quem tamen, nisi Quintus aliud quid nos agere mauult,
14        I,  16|      cupio. ~Marcvs: Quid ait Quintus? ~Qvintvs: Nulla de re magis. ~
15       II,  70|    nihil opinor concesserit. ~Quintus: Est ita ut dicis. Cave
16       II,  70|   horum nihil deberi potest. ~Quintus: Ordire igitur, nam hunc
17       II,  70|   Aratio carmine orsi sumus. ~Quintus: Quorsum istuc? ~Marcus:
18       II,  71|                            8] Quintus: Optime vero frater, et
19       II,  71|       nobis definienda sint. ~Quintus: Sane quidem hercle, et
20       II,  72|                            9] Quintus: Aliquotiens iam iste iocus
21       II,  74|                           11] Quintus: Adsentior frater, ut quod
22       II,  75|   estne numerandum in bonis? ~Quintus: Ac maxumis quidem. ~Marcus:
23       II,  75|    ipsum habenda nullo loco? ~Quintus: Dici aliter non potest. ~
24       II,  75|     haberi in rebus optimis. ~Quintus: Prorsus adsentior. ~
25       II,  76|  defendunt ac tuentur bonos. ~Quintus: Praeclare intellego, nec
26       II,  77| Apuleias leges nullas putas? ~Quintus: Ego vero ne Livias quidem. ~
27       II,  77|       neque abrogari potest. ~Quintus: Eas tu igitur leges rogabis
28       II,  78|                           15] Quintus: Quid quod Zaleucum istum
29       II,  80|                           17] Quintus: Habeo vero frater, et in
30       II,  80|       isdem conversa dicere? ~Quintus: Prorsus adsentior. Verum
31       II,  81|   legum leges voce proponam. ~Quintus: Quidnam id est? ~Marcus:
32       II,  81|      rerum atque sententiae. ~Quintus : Ita vero necesse est.
33       II,  87|     voles remittam hoc tibi. ~Quintus: Atque mea quidem <eadem>
34       II, 106|                           43] Quintus: Equidem ista agnosco frater,
35       II, 132|   arbitror religionum locum. ~Quintus: Nos vero frater, et copiose
36      III, 144|                           12] Quintus: Quam brevi frater in conspectu
37      III, 149|                           17] Quintus: Magnum dicis malum. Nam
38      III, 151|   disseri nihil necesse est. ~Quintus: At mehercule ego frater
39      III, 158|       aut 'prorsus ita est.' ~Quintus: Haud equidem adsentior.
40      III, 160|      ceteris specimen esto.' ~Quintus: Praeclara vero frater ista
41      III, 165|    palam ferri melius esset. ~Quintus: An etiam id dubium est?
42      III, 166|                           34] Quintus: Atqui frater bona tua venia


De officiis
   Liber, Caput
43      III, 313|                           62] Quintus quidem Scaevola, Publi filius,


Philippicae
   Oratio, Caput
44       II, 110|  ipsum ad populum tulisse, ut quintus praeterea dies Caesari tribueretur?


Topica
   Caput
45  57          |       prior quartus posterior quintus a dialecticis modus appellatur.


Tusculanae
   Liber, Caput
46     Tusc,   I|                        I. [1] Quintus hic dies, Brute, finem faciet