Brutus
Caput
1 287 | sunt —, eas ego laudare soleo: imitari neque possim, si
De divinatione
Liber, Par.
2 I, 29 | bonus augur, ut ex te audire soleo, non satis scienter virum
3 I, 123 | revocanti, cum uterer, qua soleo, praesagatione divina."
De finibus
Liber, Par.
4 II, | disputando, tamen interdum soleo subirasci. egone non intellego,
5 III, | magis usitatum. equidem soleo etiam quod uno Graeci, si
6 IV, 1 | Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non
De legibus
Liber, Caput
7 I, 9 | absolui, et ego animi pendere soleo, cum semel quid orsus, [
8 II, 64 | Nam illo loco libentissime soleo uti, sive quid mecum ipse
De oratore
Liber, Caput
9 I, XXVI | in vobis animum advertere soleo et in me ipso saepissime
10 I, XXVII | haec, de qua queri saepe soleo; quod ceterarum homines
11 I, XXVIII | esse maximam: saepe enim soleo audire Roscium, cum ita
12 I, XXXVIII| atque subtilis atque, ut ego soleo dicere, iuris peritorum
13 I, XLIV | ridiculum; de quo multa soleo in sermonibus cotidianis
14 I, XLVIII | quod in causis valde fugere soleo, ne tibi, Crasse, succedam,
15 II, III | refugisti, sive, ut ipse iocari soleo, unum putasti satis esse
16 II, XIV | causa, cum est otium, legere soleo.
17 II, XXIV | 102] Equidem soleo dare operam, ut de sua quisque
18 II, XXIX | vobis hoc maxime admirari soleo, quod, cum inter vos in
19 II, XXXIII | discedere; sed, ut ipsi soleo dicere, non licebit; neque
20 II, XLV | tractantur in causis, horrere soleo: tanta vis animi, tantus
21 II, LI | Equidem primum considerare soleo, postuletne causa; nam neque
22 II, LVII | recusandi dem. Quamquam soleo saepe mirari eorum impudentiam,
23 II, LXXII | prosim causis, elaborare soleo, quam ut ne quid obsim;
24 II, LXXVI | causarum, non tam ea numerare soleo quam expendere. ~
25 II, LXXVII | est dicendum, postremum soleo cogitare, quo utar exordio.
26 II, LXXVIII| 316] in quo admirari soleo non equidem istos, qui nullam
27 III, VIII | audiens equidem sic iudicare soleo, quicquid aut addideris
28 III, IX | primum institi, in eis fere soleo perorare et quod aliquanto
De re publica
Liber
29 I | etiam sapientiorem Socratem soleo iudicare, qui omnem eius
Cato Maior de senectute
Caput
30 1 | Scipio. Saepe numero admirari soleo cum hoc C. Laelio cum ceterarum
31 1 | etiam in Sabinis persequi soleo, conviviumque vicinorum
Philippicae
Oratio, Caput
32 VIII, 16 | Omnino irasci non temere soleo, ne si merentur quidem.~
33 X, 6 | amicitia tuam vicem dolere soleo, efferri hoc foras et ad
Pro Caelio
Caput
34 19 | nascetur ex sese, fortasse, ut soleo, commovebor; sin autem est
Pro Marcello
Caput
35 1 | 5] Soleo saepe ante oculos ponere,
Pro Murena
Caput
36 16 | nostrum numerum adgregare soleo, quod virtute industriaque
Pro Plancio
Caput
37 2 | adipiscendorum putet, haec illi soleo praecipere—quamquam ad praecepta
Pro Sulla
Caput
38 46 | velim: non eis libentissime soleo respondere quos mihi videor
39 47 | robustior, essem idem qui soleo cum sum lacessitus; nunc
Tusculanae
Liber, Caput
40 Tusc, XXI | 48 quae quidem cogitans soleo saepe mirari non nullorum
41 Tusc, IV | id quod admirari saepe soleo, maioribus quoque nostris
42 Tusc, VIII | swfrosu/nhn vocant, quam soleo equidem tum temperantiam,
43 Tusc, I | ingenia virtutesque, Brute, soleo mirari, tum maxime in is
44 Tusc, XXVII | quibus usum me pluribus quam soleo intellego, recedamus, sint
|