Brutus
Caput
1 253 | elaboraverunt, cuius te paene principem copiae atque inventorem
2 254 | laudatum puto, quem non solum principem atque inventorem copiae
3 295 | laudas. si ut illius aetatis principem, adsentior—sic enim accepimus —;
De finibus
Liber, Par.
4 V, 31 | haud scio an recte dixerim principem philosophorum. Ad eos igitur
5 V, 32 | docuisset qualem in re publica principem [esse] conveniret, pluribus
De haruspicum responso
Caput
6 28 | Pessinunte ad illam ipsam principem aram et in illo loco fanoque
7 58 | dicebat, senatum ipsum, principem salutis mentisque publicae,
De lege agraria
Oratio, Caput
8 II, 22 | creavit? Idem Rullus. Quem principem renuntiavit? Rullum. Vix
9 II, 23 | dubitatione ad Cn. Pompeium principem delaturos. Etenim quem unum
De legibus
Liber, Caput
10 II, 71 | prohibendique sapientia. Ita principem legem illam et ultimam mentem
11 II, 76 | antiquissimam et rerum omnium principem expressa naturam, ad quam
De officiis
Liber, Caput
12 I, 153 | illa autem sapientia, quam principem dixi, rerum est divinarum
13 II, 177 | neminem neque ducem bello nec principem domi magnas res et salutares
14 II, 221 | Demetrius, qui Periclem, principem Graeciae vituperat, quod
15 III, 356 | locupletiorem quaerimus quam principem populi Romani, qui retinendi
De oratore
Liber, Caput
16 I, XLVIII | praedicaremque P. Lentulum principem illum et Ti. Gracchum patrem
17 II, XLVII | iudicium vocabas; deinde principem et senatus et civitatis,
18 II, LXXXVII| huius boni naturam esse principem, sicut earum rerum, de quibus
19 III, XVII | sententiae atque eloquentiae principem in senatu, in populo, in
De provinciis consularibus
Caput
20 41 | me habere eodem loco quo principem civium, suum generum, sentiebam. ~
De re publica
Liber
21 I | de re publica potissimum principem rei publicae dicere, sed
22 II | fortunis facile civitatis suae principem; qui cum Corinthiorum tyrannum
In Catilinam
Oratio, Caput
23 I, 27 | sentis, auctorem sceleris, principem coniurationis, evocatorem
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
24 XXXIV | Rabocentum, Bessicae gentis principem, cum te trecentis talentis
Orator
Caput
25 99 | At vero hic noster, quem principem ponimus, gravis acer ardens,
26 165 | consectatione Gorgiam fuisse principem accepimus; quo de genere
Philippicae
Oratio, Caput
27 I, 34 | libertate esse parem ceteris, principem dignitate. Itaque, ut omittam
28 II, 15 | libidinem non ferendam! Tu cum principem senatorem, civem singularem
29 V, 28 | meritorum et merentium: quorum principem iudicastis eum, qui fuit,
30 VIII, 14 | consulares, P. Lentulum, principem senatus, complures alios
31 X, 24 | litteras M. Brutus, eum principem fuisse ad conatum exercitus
32 XIV, 17 | consulatum, cum iis ipse cederem, principem non inviti videbant! Hoc
33 XIV, 19 | XIII Kalendas Ianuarias principem revocandae libertatis fuisse,
Pro Archia
Caput
34 1 | repetens hunc video mihi principem et ad suscipiendam et ad
Pro Cluentio
Caput
35 1 | conscius, condemnassent, ipsum principem atque architectum sceleris
36 2 | dicit, an ille qui se in principem maleficii lenem, in adiutores
Pro Deiotaro
Caput
37 31 | tribunus plebis M. Scaurum principem civitatis in iudicium populi
Pro Plancio
Caput
38 2 | etiam hunc a summo viro principem esse ordinis iudicatum. ~
39 | quem omnes in re publica principem esse concedunt? ego C. Caesaris
Pro Scauro
Caput
40 17 | hanc familiam in hac urbe principem voluit esse, deorum immortalium
41 4 | forte non nosset, tamen principem civitatis esse diceret. ~
Pro Sestio
Caput
42 39 | Ostiensi per ignominiam ad principem et senatus et civitatis,
43 84 | legatos nostros reduceret? principem civitatis ferro obsessum
Tusculanae
Liber, Caput
44 Tusc, XXXV | clarum hominem Athenis et principem civitatis, ferunt, cum cenavisset
|