De divinatione
Liber, Par.
1 I, 8 | vero saepius, credo, ne communia iura migrare videatur; sed
De finibus
Liber, Par.
2 III, | eorum studiorum, quae mihi communia tecum sunt, existimatorem
3 III, | felÆmata et blãmmata appellant, communia esse voluerunt; quorum altera
4 III, | nocent altera. neque solum ea communia, verum etiam paria esse
5 III, | et dusxrhstÆmata appello—communia esse voluerunt, paria noluerunt.
6 III, | non esse. sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem
7 III, | et peccata non habentur communia. ~
8 IV, 10 | antepono. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis
9 V, 37 | reliquis et cum bestiis homini communia, quoniam omnium est natura
10 V, 51 | sint virtutum reliquarum communia. ~
De inventione
Liber, Caput
11 I, 91 | Mala definitio est, cum aut communia describit, hoc modo: "Seditiosus
12 II, 35 | ostendet aliqua eius nota et communia officia; quod genus in parentes,
De legibus
Liber, Caput
13 I, 23 | autem haec sunt inter eos communia, ei ciuitatis eiusdem habendi
14 II, 122 | locupletibus fere cum plebe communia. Quod quidem maxime e natura
De officiis
Liber, Caput
15 I, 21 | eorum, quae natura fuerant communia, quod cuique optigit, id
16 I, 51 | proverbio est, amicorum esse communia omnia. Omnium autem communia
17 I, 51 | communia omnia. Omnium autem communia hominum videntur ea, quae
18 I, 52 | 52] Ex quo sunt illa communia: non prohibere aqua profluente,
19 I, 53 | enim sunt civibus inter se communia, forum, fana, porticus,
20 I, 54 | liberis, deinde una domus, communia omnia; id autem est principium
21 I, 55 | sacris, sepulchra habere communia. Sed omnium societatum nulla
22 I, 84 | nostra pericula quam ad communia dimicareque paratius de
23 III, 265 | media Stoici appellant; ea communia sunt et late patent, quae
24 III, 266 | cum omni hominum genere communia. ~
25 III, 359 | fetiale et multa sunt iura communia. Quod ni ita esset, numquam
De oratore
Liber, Caput
26 I, XIII | quae sunt oratori cum illis communia, non mutuor ab illis, isti
27 I, XXXI | non negabo me ista omnium communia et contrita praecepta didicisse:
28 II, LXXVIII| apparebit ea non modo non esse communia nec in alias causas posse
29 II, LXXXI | laudationibus, sunt enim pleraque communia, sed tamen suadere aliquid
De partitione oratoria
Caput
30 8 | reiiciamus, nonnumquam etiam communia praetermittamus et non necessaria.
31 9 | ista explicas? C.P. Habeo communia praecepta fidem faciendi
32 19 | 19] Communia autem simplicium coniunctorumque
33 120 | aut si sibi cum accusatore communia essent, pro periculo potius
34 123 | definitione audiamus. C.P. Communia dantur in isto genere accusatori
35 130 | ultio nominatur. Atque haec communia sunt naturae atque legis,
36 132 | duobus adversariis praecepta communia. Uterque enim hanc significationem
Cato Maior de senectute
Caput
37 2 | quae videntur levia atque communia, salutari, adpeti, decedi,
Orator
Caput
38 44 | et tamen cum multis paene communia. Nam et invenire et iudicare
39 127 | aliquanto nervosius et ita de re communia dicentur, ut et pro reis
Philippicae
Oratio, Caput
40 I, 5 | credo iis futura fuisse communia. Nam cum serperet in urbe
Pro Sestio
Caput
41 29b | impuroque coniuncta atque communia, hoc unum habet proprium,
Topica
Caput
42 29 | definire velis cum aliis communia, usque eo persequi, dum
43 90 | enim sunt ei cum proposito communia. ~
Tusculanae
Liber, Caput
44 Tusc, XIV | mortem aut morbum filiae,~Communia esse haec, ne quid horum
|