Brutus
Caput
1 197 | breviter et presse et satis ornate et pereleganter diceret,
2 294 | suspicantem quale esset copiose et ornate dicere. ~
De finibus
Liber, Par.
3 III, | istius modi autem res dicere ornate velle puerile est, plane
4 IV, 3 | sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora
De inventione
Liber, Caput
5 I, 30 | adversario prodest, dilucide et ornate exponitur aut id, quod ipsum
6 II, 50 | conparaverint, tractari non poterunt ornate et graviter, quemadmodum
De officiis
Liber, Caput
7 I, 2 | proprium, apte, distincte, ornate dicere, quoniam in eo studio
8 I, 4 | et pronuntiare voluisset, ornate splendideque facere potuisse;
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
9 IV, 12 | et integre. Et ample et ornate et copiose cum eadem integritate
De oratore
Liber, Caput
10 I, VI | quaecumque sit proposita, ornate ab eo copioseque dicatur.
11 I, XI | vis esse nisi composite, ornate, copiose loqui, quaero,
12 I, XI | 49] Quam ob rem, si ornate locutus est, sicut et fertur
13 I, XIV | causam didicisset, ipse ornate de alieno artificio copioseque
14 I, XIV | medicos, in eo ipso, quod ornate dicebat, medicinae facultate
15 I, XV | prudenter et composite et ornate et memoriter dicet cum quadam
16 I, XVIII | ante dixisti, quamvis illi ornate et graviter aut de natura
17 I, XXXII | plane et dilucide, tum ut ornate, post ad rerum dignitatem
18 II, II | est scienter et perite et ornate dicere, non habet definitam
19 II, VIII | oratoris res est, quae quidem ornate dici graviterque debet. ~
20 II, XXVII | ea, quae dicenda sunt, ornate, copiose varieque dicere. ~
21 II, XXXIII| vel apte discribere vel ornate inlustrare possit." "Ergo "
22 III, X | quam Latine, ut plane, ut ornate, ut ad id, quodcumque agetur,
23 III, X | Latine non possit, hunc ornate esse dicturum; neque vero,
24 III, XIV | conficiunt, id est, quod dico, ornate. Qui idem ita moderantur,
25 III, XVI | sapienterque sentiendi et ornate dicendi scientiam re cohaerentis
26 III, XX | quamcumque rem pertineant, ornate copioseque dicat.
27 III, XXIV | quarum altem dici postulat ornate, altera apte, hanc habent
28 III, XXIX | proprium exquiritur, ut ornate dicere propriumne sit oratoris
29 III, XXXVI | feceras, quem ad modum primum ornate, deinde etiam apte diceremus:
Orator
Caput
30 | fuisse quosdam qui idem ornate et graviter, idem versute
31 29 | habeat insolens aut ineptum; ornate vero et graviter et copiose
32 62 | enim et philosophi quidam ornate locuti sunt—si quidem et
33 66 | est, in qua et narratur ornate et regio saepe aut pugna
34 142 | Nam si vitiosum est dicere ornate, pellatur omnino e civitate
35 228 | adhibere necesse est, si ornate velis dicere, non solum,
Philippicae
Oratio, Caput
36 XI, 33 | Servilius, quae Lucullus quam ornate, quam honorifice, quam graviter
Post reditum in senatu
Caput
37 30 | initio, quantum potui, satis ornate agere nullo modo possum.
Pro Caecina
Caput
38 53 | 53] Ornate et copiose L. Crassus, homo
Pro Caelio
Caput
39 8 | videbamus, ingenii, quod ornate politeque dixisti. ~
40 23 | facile patior graviter et ornate a M. Crasso peroratam de
Pro Scauro
Caput
41 4 | philosophi Platonis graviter et ornate scriptum librum de morte
Topica
Caput
42 67 | philosophis, sed eis qui ornate et copiose loqui possunt,
Tusculanae
Liber, Caput
43 Tusc, 0 | distribute neque eleganter neque ornate scribere, lectionem sine
|