Brutus
   Caput
 1  43            |       aetate posterior, tantum <morbo> mortuum scripsit et in


De divinatione
   Liber, Par.
 2        I, 63   |       id ipsum vident, qui sunt morbo gravi et mortifero adfecti,
 3       II, 145  |         melius coniecerit aut e morbo evasurum aegrotum aut e
 4       II, 170  |     suspicari contractum aliquo morbo bovis exile et exiguum et
 5       II, 187  |      numquam aegris dicunt illo morbo eos esse morituros: omnis


De fato
   Caput
 6  17            |         ut in eo, qui mortifero morbo urgeatur, verum sit 'Hic
 7  17            |     verum sit 'Hic morietur hoc morbo', at hoc idem si vere dicatur
 8  28            |        Si fatum tibi est ex hoc morbo convalescere, sive tu medicum
 9  29            |        si fatum tibi est ex hoc morbo non convalescere, sive tu
10  29            |        verum hoc fuit: "Ex isto morbo convalesces", sive adhibueris
11  29            |       falsum hoc fuit: "Ex isto morbo convalesces", sive adhibueris


De finibus
   Liber, Par.
12       IV,  21  |         valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum
13       IV,  23  |         Alcmaeo, ~'circumventus morbo, exilio atque inopia'.~
14        V,  56  |      enim idem caecus, debilis. Morbo gravissimo affectus, exul,


De officiis
   Liber, Caput
15        I,  49  |        quadam sine iudicio, vel morbo in omnes vel repentino quodam


De oratore
   Liber, Caput
16      III, LVIII|         sum modis circumventus, morbo, exsilio atque inopia: tum


De provinciis consularibus
   Caput
17   5            |  dissipati sunt, incuria, fame, morbo, vastitate consumpti, ut,


De re publica
   Liber
18        I       |       in navi ac saepe etiam in morbo levi. sed ut ille qui navigat,
19        I       |        ille aeger ingravescente morbo unius opem inplorat, sic


In Catilinam
   Oratio, Caput
20        I,  31  |          Ut saepe homines aegri morbo gravi cum aestu febrique


Philippicae
   Oratio, Caput
21       II, 115  |          Sed nimirum, ut quidam morbo aliquo et sensus stupore
22     VIII,   5  |   infirmus ex gravi diuturnoque morbo, nullam sibi putavit excusationem
23       IX,  15  |      tempore gravi periculosque morbo adfectus auctoritatem senatus,


Post reditum ad Quirites oratio
   Caput
24   4            |  iucundior est iis, qui e gravi morbo recreati sunt, quam qui


Pro Cluentio
   Caput
25   4            |    agere instituisset, oppressa morbo est; itaque testamentum
26   1            |        Magius, isque, cum gravi morbo adfectus esset, heredem
27   1            |    Itane tandem? Mulier iam non morbo, sed scelere furiosa, cum


Pro Ligario
   Pars, Caput
28      VII       | consulto, cum ipse non adesset, morbo etiam impediretur; statuerat


Pro Murena
   Caput
29  86            |  hominis miseri et cum corporis morbo tum animi dolore confecti,
30  86            | squalore et sordibus, confectus morbo, lacrimis ac maerore perditus


Pro Rabirio
   Caput
31  21            |   confectus senectute, perditus morbo, mancus et membris omnibus


Pro Sestio
   Caput
32  49            |        interissem, sed etiam si morbo exstinctus essem, fore putabam


Timaeus
   Caput
33 <LIV2          | perfectis absolveret, quod omni morbo et senio vacaret. ~


Tusculanae
   Liber, Caput
34     Tusc,   0  |        exultant, lamentantur in morbo. Nihil enim potest esse
35     Tusc,  IV  |     morbis vacare. Qui autem in morbo sunt, sani non sunt; et
36     Tusc,  IV  |    omnium insipientium animi in morbo sunt: omnes insipientes
37     Tusc,   V  |       est enim animus in aliquo morbo—morbos autem hos perturbatos
38     Tusc,   V  |    sanus quam id corpus quod in morbo est. Ita fit ut sapientia
39     Tusc,   V  |          quorum mens motu quasi morbo perturbata nullo sit, qui
40     Tusc,  VI  |       ego posui, perturbatione, morbo, ut Graeci volunt, explicabo.
41     Tusc,  XI  |   inveterata non possunt, eique morbo nomen est avaritia; ~[25]
42     Tusc, XIV  |  dissimile, quod animi valentes morbo temptari non possunt, corpora