Academica
Liber, Caput 1 I, 11 | in pravis numerabat, sed soli credendum esse dicebat.
2 III | animantium varietate homini ut soli cupiditas ingeneraretur
De divinatione
Liber, Par. 3 II, 149 | subiecta atque opposita soli nostris oculis eius lumen
4 II, 160 | religionis colendam censeo - sed soli sumus; licet verum exquirere
5 II, 283 | restitisset, haud scio an soli iam philosophi iudicarentur.
De finibus
Liber, Par. 6 II, | scripsit Plato, non sibi se soli natum meminerit, sed patriae,
7 IV, 6 | contingitque sapienti soli, hoc autem inchoati cuiusdam
8 V, 31 | Antiochum audiebas, non ii soli numerantur, qui Academici
De lege agraria
Oratio, Caput 9 II, 60 | imperatoribus est conservatum, soli eripitur, is excipitur unus
De legibus
Liber, Caput 10 II, 103 | Sacrilego poena est, neque ei soli qui sacrum abstulerit, sed
De officiis
Liber, Caput 11 I, 12 | cultum et ad victum, nec sibi soli, sed coniugi, liberis, ceterisque
12 III, 252 | relicta rura peragrantes saepe soli sumus. ~
13 III, 254 | nos quantum licet et saepe soli sumus. Sed quia sic ab hominibus
De oratore
Liber, Caput 14 II, LXXXVII| videantur inscribere? Itaque soli qui memoria vigent, sciunt
15 III, XVIII | eis habeo gratiam, quod soli ex omnibus eloquentiam virtutem
16 III, XXXII | honos habitus est a Graecia, soli ut ex omnibus Delphis non
De partitione oratoria
Caput 17 119 | non tantas, aut non sibi soli, aut commodius potuisse
De re publica
Liber 18 I | Gallus cum moveret, fiebat ut soli luna totidem conversionibus
19 I | Romam conditam 'Nonis Iunis soli luna obstitit et nox.' atque
20 I | fortunatus putandus! cui soli vere liceat omnia non Quiritium
21 II | Aenianes et Doris et Dolopes soli absunt a mari. quid dicam
22 II | omnes reges vocitaverunt qui soli in populos perpetuam potestatem
In Catilinam
Oratio, Caput 23 II, 21 | perituros se cum multis quam si soli pereant, arbitrentur. ~
24 IV, 14 | cum omnibus potius quam soli perire voluerunt. ~
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 25 XIII | astricta mercede? Sin illam vos soli legem putabatis, quisquam
Laelius de amicitia
Caput 26 102 | exstincta non est; nec mihi soli versatur ante oculos, qui
Orator
Caput 27 4 | Nam in poetis non Homero soli locus est, ut de Graecis
28 61 | est eloquendi, maxima vis soli huic conceditur. ~
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput 29 V, 34 | cuique fingitur moribus.' Soli igitur hoc contingit sapienti,
30 VI, 51 | qua praediti qui sunt, soli sunt divites;
31 VI, 52 | 52] soli enim possident res et fructuosas
Philippicae
Oratio, Caput 32 II, 72 | contra patriam tuli. Num sibi soli vicit? Quorum facinus est
33 XII, 6 | reprehendatur. Nos reprehendimur soli? Quid? vir fortissimus Pansa
Pro Caelio
Caput 34 41 | labore qui probaverunt, prope soli iam in scholis sunt relicti.
Pro Cluentio
Caput 35 1 | qui magistratum habuerunt soli tenentur; mihi per eum recusare
36 2 | plurimi cupiunt, servare soli vos potestis.
Pro Flacco
Caput 37 17 | plerumque perturbant; quid, cum soli sint ipsi, tandem fieri
38 35 | disciplina putatur; qui soli toto orbe terrarum septingentos
Pro Marcello
Caput 39 2 | tum id audirem, si tibi soli viveres, aut si tibi etiam
40 2 | viveres, aut si tibi etiam soli natus esses. Omnium salutem
Pro Milone
Caput 41 2 | 33. An vero, iudices, vos soli ignoratis? vos hospites
42 3 | atque defensio? mihine ea soli, qui pro te totiens morti
Pro Murena
Caput 43 30 | militiae, stilus gladio, umbra soli; sit denique in civitate
44 43 | amisso iam tempore quae ipsi soli re integra saepe dixi. Petere
45 58 | gravitas noceat, denique ne ea soli huic obsint bona M. Catonis
Pro Plancio
Caput 46 1 | si me dius fidius decem soli essent in civitate viri
47 2 | consulum nomine hostes, qui soli in hac urbe senatum senatui
Pro Roscio Comoedo
Caput 48 51 | intellegis, C. Piso, sibi soli, societati nihil Roscium
49 53 | esset, non quod tum abstulit soli sibi exegit? Quid interest
50 53 | litem contestatur, sibi soli petit, alteri nemo potest,
51 55 | habet partem. Vt heres sibi soli non coheredibus petit, sic
52 55 | coheredibus petit, sic socius sibi soli non sociis petit; et quem
Pro Sestio
Caput 53 25b | arbitrabantur, cum illi soli essent praeter furiosum
54 87 | excitati, erecta Italia. duo soli erant empti ad impediendum;
55 101 | desunt: permanent illi soli atque omnia rei publicae
Tusculanae
Liber, Caput 56 Tusc, 0 | sumit, sic hos Latinos ii soli legunt qui illa recta dici
57 Tusc, IV | insania?~ -Non mihi quidem soli, sed, id quod admirari saepe
58 Tusc, XXXIII | saepe prodest: 'non tibi hoc soli.' Prodest haec quidem, ut
59 Tusc, XXIV | Carneades solebat, metuo ne soli philosophi sint. Quae enim
60 Tusc, XI | percussit, id dicimus, itaque soli sumus liberi. Verum tamen,
|