Academica
Liber, Caput
1 I, 10 | conservata praetermissaque media putabat ut dixi. ~cumque superiores
2 I, 10 | perturbationes voluntarias esse putabat opinionisque iudicio suscipi
Brutus
Caput
3 88 | idque ad rem pertinere putabat, scriptores illos male mulcatos
4 260 | familiaris meus recte loqui putabat esse inusitate loqui. ~
5 320 | voluit beatius, ut ipse putabat, remissius certe vivere.
De fato
Caput
6 31 | inconsiderate concludi hanc rationem putabat. Itaque premebat alio modo
De legibus
Liber, Caput
7 II, 117 | pietatis esse adiunctum putabat. ~XXII
De officiis
Liber, Caput
8 I, 40 | iure iurando se solutum putabat, et erat verbis, re non
9 II, 242 | movere non nimis aequum putabat, propterea quod tam longo
10 III, 351 | ius iurandum conservandum putabat. Itaque tum, cum vigilando
De oratore
Liber, Caput
11 I, XXVIII | et ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere
12 I, XXXVI | causa caderet; alter iniquum putabat plus secum agi, quam quod
13 I, XXXVIII| esset procul, mutari lumina putabat.
14 I, LII | quae dicenda de iustitia putabat, a vitae consuetudine et
In Catilinam
Oratio, Caput
15 III, 16 | aliquid mandarat, confectum putabat; nihil erat, quod non ipse
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
16 XII | eius modi pari lucrum fieri putabat, immortalem vero quaestum,
Laelius de amicitia
Caput
17 11 | Nisi enim, quod ille minime putabat, immortalitatem optare vellet,
18 60 | inimicitiarum tempus cogitandum putabat. ~
Philippicae
Oratio, Caput
19 I, 24 | legibus rem publicam contineri putabat, de provinciis, de iudiciis,
20 III, 4 | copiis, quas se habiturum putabat, Romam, ut minabatur, venire
21 XIII, 19 | tum ille demens laedere se putabat edictis ignorans, quaecumque
Pro Archia
Caput
22 22 | Plotium dilexit, cuius ingenio putabat ea quae gesserat posse celebrari. ~
Pro Cluentio
Caput
23 1 | sponte severe iudicaturos putabat, eos qui leviores erant
24 3 | certe incolumem filium fore putabat, ad quem non modo verum
Pro Deiotaro
Caput
25 18 | medico callido et servo, ut putabat, fideli, non credidit: de
26 23 | Caecilium istum magnum hominem putabat? Quem profecto is, qui optime
Pro Quinctio
Caput
27 III | magno sibi quaestui fore putabat. Itaque hercule haud mediocriter
28 V | cuius auxilium sibi paratum putabat; non modo enim pollicitus
29 V | mentiretur non erat, non putabat; quasi domi nummos haberet,
Pro Rabirio
Caput
30 21 | fugiendum impedimento fore putabat, cum denique Q. Scaevola
Pro Rabirio Postumo
Caput
31 4 | absens; nec temere se credere putabat, quod erat nemini dubium
Pro Roscio Amerino
Caput
32 16 | defendit. Etenim rectum putabat pro eorum honestate se pugnare,
33 65 | liberati sunt. Nemo enim putabat quemquam esse qui, cum omnia
34 82 | paratiores reperiet quam putabat. ~
35 84 | et sapientissimum iudicem putabat identidem in causis quaerere
Pro Scauro
Caput
36 34 | hoc sibi contentionem fore putabat, Appius autem hoc maiorem
Pro Sestio
Caput
37 16 | exoratus vel, ut non nemo putabat, mihi iratus, ignarus quidem
38 61 | patriae periculis cogitandum putabat. ~
39 103 | populus libertatem agi putabat suam; dissentiebant principes
40 121b | absentem ut patrem deplorandum putabat, quem Q. Catulus, quem multi
Tusculanae
Liber, Caput
41 Tusc, XLVI | fortunae obiectum inutile putabat ipsi. Ego autem tibi quidem,
|