Brutus
Caput
1 3 | doluisse, quo tandem animo eius interitum ferre debui, cum quo certare
De divinatione
Liber, Par.
2 I, 68 | venisse Labienum; qui cum interitum exercitus nuntiavisset,
3 I, 119 | argumento quod paulo ante interitum Caesaris contigit. Qui cum
4 I, 119 | irnmortalibus ut videret interitum, non ut caveret. Cum igitur
5 II, 276 | somnium? qui paulo ante interitum visus est in somnis amicae
De fato
Caput
6 2 | pertinerent. Cum enim omnes post interitum Caesaris novarum perturbationum
De finibus
Liber, Par.
7 II, | philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed
8 III, | interitu iisque rebus, quae interitum videantur adferre. id ita
9 III, | statum suum diligerent, interitum timerent. fieri autem non
De haruspicum responso
Caput
10 6 | Scipio natus mihi videtur ad interitum exitiumque Carthaginis,
11 54 | principum ostenditur; id quod interitum optimatium sequi necesse
De officiis
Liber, Caput
12 I, 40 | bellum ultro inferentis interitum cum scelere approbavit.] ~
13 II, 184 | haud fere quisquam talem interitum effugit. Malus enim est
14 II, 228 | intermissionem eloquentiae, ne dicam interitum deplorarem, ni vererer,
15 III, 334 | enim legum et libertatis interitum earumque oppressionem taetram
16 III, 345 | Neptunus dedisset, optavit interitum Hippolyti filii, cum is
De oratore
Liber, Caput
17 II, XLVIII| Caepionis fugam, in deplorandum interitum exercitus: sic et eorum
18 III, II | quasi exspectantes post eius interitum veniebamus in curiam, ut
De re publica
Liber
19 II | rege sociavit. ~(14) Post interitum autem Tatii cum ad eum dominatus
Cato Maior de senectute
Caput
20 4 | non M. Marcellum, cuius interitum ne crudelissimus quidem
In Catilinam
Oratio, Caput
21 III, 8 | fatalem hunc annum esse ad interitum huius urbis atque imperii,
22 III, 21 | responsum, caedes, ineendia, interitum rei publieae eomparari,
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
23 II | Catilinam caedem senatus, interitum urbis non obscure sed palam
24 VIII | populi Romani occasum atque interitum rei publicae lugere vetuisti. ~
In Vatinium
Caput
25 25 | indicio et crimine ad patris interitum adgregare voluisti: L. Paulum,
Philippicae
Oratio, Caput
26 II, 95 | simul atque audivit eius interitum, suo Marte res suas reciperavit.~
27 III, 6 | nisi caedem civium atque interitum civitatis videret. Atque
28 III, 30 | tanta scelera post Caesaris interitum fecerit, refertam eius domum
29 III, 31 | cum exercitu Romam sit ad interitum nostrum et ad dispertitionem
30 XI, 32 | et necessarius meus, post interitum Treboni profecto ne dici
31 XII, 25 | Treboni, quis non dolet interitum talis et civis et viri?
Pro Marcello
Caput
32 2 | prudens et sciens tamquam ad interitum ruerem voluntarium. ~
Pro Milone
Caput
33 1 | interitus quaerendam, non interitum putavit.
34 3 | concupierat optatissimum interitum Milonis; odium fuisse illius
Pro Sestio
Caput
35 44 | sissent; a tribuno plebis post interitum dissedissent, qui eandem
36 50 | spem et ad rei publicae (interitum) reservavit: ego qui, quem
37 54 | quidem consules inter meum (interitum) et suam praedam interesse
38 140 | flagrantem invidia propter interitum C. Gracchi [semper] ipse
Tusculanae
Liber, Caput
39 Tusc, XII | eorum mentibus mortem non interitum esse omnia tollentem atque
40 Tusc, XXIX | earum partium, quae ante interitum iunctione aliqua tenebantur.
41 Tusc, X | secundis dolet, ut Theophrastus interitum deplorans Callisthenis sodalis
|