Brutus
   Caput
 1 136          |  populari genere dicendi, is qui agrum publicum vitiosa et inutili


De divinatione
   Liber, Par.
 2        I, 73 |      regnare coepit; qui cum per agrum Leontinum iter faciens equum


De lege agraria
   Oratio, Caput
 3        I,   5|       virtute parti sunt, deinde agrum optimum et fructuosissimum
 4        I,  10|      enim in vectigali imponendo agrum Recentoricum Siciliensem,
 5        I,  20|        velint. Atque his colonis agrum Campanum et Stellatem campum
 6        I,  21|        potuisse, eum denique nos agrum P. Rullo concessisse, qui
 7       II,  57|        est> haec impudentia! Qui agrum Recentoricum possident,
 8       II,  57|  condicione defendunt. Nam illum agrum publicum esse fatentur;
 9       II,  78|                          78] Nam agrum quidem Campanum quem vobis
10       II,  78|           ut longinqua mittamus, agrum Praenestinum a paucis possideri.
11       II,  79| hominibus et quem ad modum illum agrum esset distributurus. Respondit
12       II,  79|         numerum hominum posse in agrum Campanum intellegetis, tamenne
13       II,  81|    quibus voluit est dilargitus, agrum Campanum attingere ausus
14       II,  81|       dominatio deiecisset. Quem agrum nunc praetereuntes vestrum
15       II,  82|          copiis adfluentis totum agrum Campanum perferri videbitis.
16       II,  83|     commovit; populum Romanum ne agrum Campanum privatis gratis
17       II,  84|     maioribus praedicatis: 'hunc agrum nobis maiores nostri reliquerunt,'
18       II,  84|        vobis praedicabunt: 'hunc agrum patres nostri acceptum a
19       II,  88| Statuerunt homines sapientes, si agrum Campanis ademissent, magistratus,
20      III,  15|      possidet; defendo. Campanum agrum dividis; vos estis in possessione;


De legibus
   Liber, Caput
21       II,  85|        esto.' '<quocirca> Nequis agrum consecrato.' 'Auri, argenti,


De officiis
   Liber, Caput
22       II, 240|       autem habet aequitatem, ut agrum multis annis aut etiam saeculis


De re publica
   Liber
23       II     |      copiisque facillimum, ut in agrum Rutulorum Aboriginumve procederet,


Cato Maior de senectute
   Caput
24   2          |           quoad potuit, restitit agrum Picentem et Gallicum viritim
25   4          |       capiebat e filio, colentem agrum et eum stercorantem facit.
26   1          |         et ei quendam consaeptum agrum diligenter consitum ostendisse.


In Catilinam
   Oratio, Caput
27       II,   6|       quis habeat Etruriam, quis agrum Picenum, quis Gallicum,
28       II,  26|      quem ego hoc prospiciens in agrum Gallicum Picenumque praemisi,


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
29       II     |   largitionum metu liberavi. Ego agrum Campanum, si dividi non


Philippicae
   Oratio, Caput
30       II, 101|    detrimenta sunt, illa nostra. Agrum Campanum, qui cum de vectigalibus
31        V,  44|      Ille adversariorum partibus agrum Picenum habuit inimicum,
32       VI,  13|      censorem, quem imperatorem? Agrum iis divisit. O sordidos,
33       XI,  12|      civilibus malis acceperant, agrum Campanum est largitus Antonius,


Pro Cluentio
   Caput
34   4          |         cum eodem illo indice in agrum Gallicum profecti sunt. ~
35   2          |        tempore illi qui erant in agrum Gallicum profecti Larinum


Pro Ligario
   Pars, Caput
36       XI     |      tibi probatissimos totumque agrum Sabinum, florem Italiae


Pro Quinctio
   Caput
37       XI     |     Galliam ad te ipsum venit in agrum communem, eo denique ubi
38     XXIX     |         iniquitatem iudici totum agrum, qui communis est, suum


Pro Rabirio
   Caput
39  32          | distributionem atque illum ipsum agrum Campanum animis, manibus,


Pro Roscio Amerino
   Caput
40  48          |      incensi sunt studio quod ad agrum colendum attinet, vitamque


Pro Roscio Comoedo
   Caput
41  33          |         invenietis. Accepit enim agrum temporibus eis cum iacerent