Pro Cluentio
Caput
1 1| exponam quibus criminibus Oppianicus damnatus sit, ut et constantiam
2 2| deprehendisset quod vir matris Oppianicus ei paravisset, et res non
3 1| 23. Interim Oppianicus, – ut erat, sicuti ex multis
4 1| audientibus, cum adesset Oppianicus, recitat et clarissima voce
5 2| 27. Petit Oppianicus ut sibi Sassia nubat, et
6 2| nuptiis abhorrere respondit. Oppianicus, qui pecuniam Sassiae concupivisset,
7 2| sustulisset. Quanto est Oppianicus in eadem iniuria maiore
8 2| parricidia suscipere posse: Oppianicus inventus est qui in uno
9 2| liberis non adscripsit. Quid Oppianicus fecerit cognoscite, ut illum
10 2| natus esset, eam praesentem Oppianicus non debitam mulieri solvit,
11 1| consuetudinem penitus immersit, Oppianicus continuo sperare coepit
12 1| profectus: hos vestigiis Oppianicus consecutus est. Iam ut Romae
13 2| testamentum facere velle. Oppianicus obsignatores ad eum, qui
14 3| quaerebatur inveniretur, et Oppianicus in foro Larinatium dictitaret
15 4| Extrahitur domo latitans Oppianicus a Manlio: index Avillius
16 2| cum tabulas prehendisset Oppianicus, qui gener eius fuisset,
17 3| potuisset. Erat huic inimicus Oppianicus, erat, sed tamen erat vitricus;
18 | familia numerarentur, repente Oppianicus eos omnes liberos esse civesque
19 1| immani acerbaque natura Oppianicus: incendebat eius amentiam
20 2| praetermittere parentis. Id cum Oppianicus sciret – neque enim erat
21 1| Fabriciis semper est usus Oppianicus familiarissime. Iam hoc
22 1| familiaritatem multis iam ante annis Oppianicus applicarat.
23 3| periculo tota accusatione Oppianicus. Neque id obscure ferebat
24 1| iam demissum et oppressum Oppianicus; gaudebat ipse Fabricius;
25 2| videatur. ~Nam ut primum Oppianicus ex eo quod Scamander reus
26 1| saluti desperare vetuit: Oppianicus autem orare hominem coepit
27 1| milia, si esset absolutus Oppianicus, pollicetur, et eum ut ceteros
28 1| pronuntiari DIXERUNT. Hic tum Oppianicus non magno opere pertimuit;
29 2| facile Cannutius, at non Oppianicus neque patronus eius L. Quinctius;
30 3| consilium, cum sententias Oppianicus, quae tum erat potestas,
31 3| sunt omnibus: ut cum illo Oppianicus egerit de pecunia, ut ille
32 3| dederant non requirebant; Oppianicus querebatur; Quinctius flagitabat;
33 1| enim pecuniam Staieno dedit Oppianicus non ad corrumpendum iudicium,
34 1| Sedecim dico iudices, ut Oppianicus absolveretur, corrumpendos
35 5| culpa aut Cluentius sit aut Oppianicus, Cluenti nummus nullus iudici
36 3| quorum nullius sententia est Oppianicus absolutus. Atque in his
37 3| erraret atque undique exclusus Oppianicus in Falernum se ad L. Quinctium
38 3| renuntiare solitus esse. Interea Oppianicus cum iam convalesceret neque
39 1| Rupilio, quo erat usus Oppianicus medico, Stratonem quendam,
40 3| quaestionem postulavit. Oppianicus primo recusavit: postea,
|