Brutus
   Caput
 1 167            |      transtulit. quem studebat imitari L. Afranius poeta, homo
 2 203            |    oratio. Crassum hic volebat imitari; Cotta malebat Antonium;
 3 273            |     ceciditque, posteaquam eos imitari coepit quos ipse perverterat. ~
 4 285            |        Atticos', inquit, 'volo imitari.' quos? nec enim est unum
 5 286            |    aliis, cum cupere videretur imitari Lysiam; Demochares autem,
 6 287            |         eas ego laudare soleo: imitari neque possim, si velim,
 7 294            |        Graecis quidem quisquam imitari potest, his tu comparas


De divinatione
   Liber, Par.
 8       II, 182  |       negabas, veritatem casus imitari. ~
 9       II, 191  |        austro, sudorem videtur imitari. Atque haec in bello plura


De finibus
   Liber, Par.
10        V,  30  |      ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Hic ego: Etsi
11        V,  33  |   ratione dissentit. Critolaus imitari voluit antiquos, et quidem


De legibus
   Liber, Caput
12        I,   7  |       eum tamen uelle dumtaxat imitari: quem si adsequi posset,
13       II,  80  |        Unum illud mihi videris imitari, orationis genus. ~Marcus:
14       II,  80  |      potest aut umquam poterit imitari? Nam sententias interpretari


De officiis
   Liber, Caput
15        I,  23  | cuipiam durius, tamen audeamus imitari Stoicos, qui studiose exquirunt,
16        I,  48  |   provocati facere debemus? An imitari agros fertiles, qui multo
17        I, 121  |   natura non feret, ut quaedam imitari possit (ut superioris filius
18        I, 137  |       cum inrisione audientium imitari militem gloriosum. ~
19      III, 347  |    prudentia quidem, quam vult imitari malitia, itemque de iustitia,


De oratore
   Liber, Caput
20       II, XXII |     est facilius, quam amictum imitari alicuius aut statum aut
21       II, XXII |       eo ipso, quem delegerat, imitari etiam vitia voluit;
22       II, XXIII|       mihi magno opere videtur imitari; qui tamen verborum gravitate
23       II, XLVII|   casus fictosque luctus velim imitari atque adumbrare dicendo
24      III, XII  | antiquos, sed messores videtur imitari." Hic cum adrisisset ipse


De partitione oratoria
   Caput
25  81            |         quae virtutem videntur imitari. Nam et prudentiam malitia


Orator
   Caput
26                |    Coae Veneris pulchritudinem imitari, nec simulacro Iovis Olympii
27  19            |    nullus umquam fuit; quem si imitari atque exprimere non possumus,
28  24            |        quantum se posse sperat imitari. Sed tamen eos studio optimo
29  74            |    luctum penicillo non posset imitari; si denique histrio quid
30 226            |      Hegesias, dum ille quoque imitari Lysiam vult alterum paene


Philippicae
   Oratio, Caput
31      III,  18  |         laudare videtur, quasi imitari velit; cum autem illam pulcherrimi


Pro Caelio
   Caput
32  72            | amicitiis maiorum natu, quorum imitari industriam continentiamque


Pro Deiotaro
   Caput
33  28            |                         28] X. Imitari, Castor, potius avi mores


Pro Roscio Comoedo
   Caput
34  20            |      forte quod praeclare hunc imitari se in persona lenonis animadvertit.


Pro Scauro
   Caput
35   1            |   fuisset, M'. Aquilius potuit imitari . . . ~
36   2            |   praeditus M. Antonius potuit imitari?


Timaeus
   Caput
37 <LIV2          |   profecto speciem aeternitati imitari maluit; sin secus, quod


Tusculanae
   Liber, Caput
38     Tusc, XXV  |       divino ingenio potuisset imitari. ~
39     Tusc,   0  |        laudarent, nisi quod se imitari posse confiderent, quemque
40     Tusc,  IX  |        26] An malumus Epicurum imitari? qui multa praeclare saepe