Brutus
Caput
1 106 | nullae fuerunt; L. enim Piso tribunus plebis legem primus
2 106 | consulibus tulit—ipse etiam Piso et causas egit et multarum
3 236 | 236] M. Piso quicquid habuit, habuit
4 239 | 239] C. deinde Piso statarius et sermonis plenus
5 308 | cotidie probabatur Antistius, Piso saepe dicebat, minus saepe
De finibus
Liber, Par.
6 II, | loquitur ut Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod
7 IV, 26| 73] Facete M. Piso, familiaris noster, et alia
8 IV, 26| nobis, haec tristioribus. Piso igitur hoc modo, vir optimus
9 V, 29| 2] Tum Piso: Naturane nobis hoc, inquit,
10 V, 29| Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. nam me
11 V, 30| habiturus. Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire,
12 V, 30| 5] Tum Piso: Quoniam igitur aliquid
13 V, 30| 6] Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit,
14 V, 30| facit hic quidem, inquam, Piso, ut vides, ea, quae praecipis,
15 V, 31| 7] Tum Piso: Etsi hoc, inquit, fortasse
16 V, 31| inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta
17 V, 31| idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Cuius oratio
18 V, 53| Et ego: Tu vero, inquam, Piso, ut saepe alias, sic hodie
19 V, 54| fratri puto.~ Tum mihi Piso: Quid ergo? inquit, dasne
20 V, 54| Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nihil
21 V, 54| parvis malis.~ Et ego: Piso, inquam, si est quisquam,
22 V, 56| longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. ~
23 V, 60| beatior. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam
De oratore
Liber, Caput
24 II, XII| noster Cato, ut Pictor, ut Piso;
25 II, XII| noster Cato et Pictor et Piso, qui neque tenent, quibus
De provinciis consularibus
Caput
26 12 | nequam esse simularit. Piso autem alio quodam modo gloriatur
27 25 | enim, ad quos litteras L. Piso de suis rebus non audet
28 38 | Ac tamen his sententiis Piso in provincia permanebit.
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
29 I | tuo. Aedilis es factus; Piso est a populo Romano factus,
30 I | Romano factus, non iste Piso. Praetura item maioribus
31 XXVI | putavit. Tu eruditior quam Piso, prudentior quam Cotta,
32 Fr | pater tuus socerum quam C. Piso ... in illo luctu meo. Ei
Philippicae
Oratio, Caput
33 III, 25| quam fortasse vellent, M. Piso, necessarius meus et vir
34 V, 19| idem maxima cum laude L. Piso triginta diebus ante), inimicitias
35 VIII, 28| X] Haec tu mandata, L. Piso, et tu, L. Philippe, principes
36 X, 13| potuistis. Legio, quam L.Piso ducebat, legatus Antoni,
37 XII, 3| est facta mentio? Negat Piso scire se, negat audisse
38 XII, 15| Quaero igitur a te, L. Piso, nonne oppressam rem publicam
Post reditum in senatu
Caput
39 16 | 16] Luci Piso, tune ausus es isto oculo,
40 38 | summa virtute et pietate C. Piso gener, qui minas inimicorum
Pro Caecina
Caput
41 34 | tantum de tua defensione, C. Piso, quaero.
42 36 | 36] Praetor interea, Piso, tanta de re tacebit? quem
43 64 | accedere.' Puto te ipsum, Piso, perspicere quanto ista
44 81 | 81] Quid est, Piso? placet tibi nos pugnare
45 89 | intellegere cogit. Etenim, Piso,—redeo nunc ad illa principia
46 90 | ista defensione falsa sint, Piso. Ac primum illud attende,
47 93 | Ecquid igitur interest, Piso, inter haec interdicta?
Pro Roscio Comoedo
Caput
48 7 | tabulas recitavit. Tu, C. Piso, tali fide, virtute, gravitate,
49 12 | consilio C. Pisonis! Ipse C. Piso est. Eundemne tu arbitrum
50 21 | atque etiam considera, C. Piso, quis quem fraudasse dicatur.
51 22 | M. Perpenna, <tibi> C. Piso, certe tanti non fuissent
52 37 | clarius. Attende, quaeso, Piso; Fannium invitum et huc
53 38 | testis arbiterque? Tu, Piso; tu enim Q. Roscium pro
54 45 | 45] Tibi vero, Piso, diu deliberandum et concoquendum
55 51 | esset? Iam intellegis, C. Piso, sibi soli, societati nihil
Pro Sestio
Caput
56 32 | lugere vetuit? Parumne est, Piso, ut omittam Gabinium, quod
57 33a | non solent? pro te ipso, Piso, nemone mutabit? ne isti
58 54 | quaerebantur, gener, et Piso gener, a Pisonis consulis
59 68 | concurrebant equites Romani; Piso ille, gener meus, cui fructum
Tusculanae
Liber, Caput
60 Tusc, XX| audiam cum facta videam? L. Piso ille Frugi semper contra
|