Brutus
   Caput
 1  80             |         et vero etiam tum Catone vivo, qui annos quinque et octoginta
 2  80             |  orationem scriptam reliquit—sed vivo Catone minores natu multi
 3 230             | coniungitur, si quidem et Crasso vivo dicere solebat et magis


Commentariolum petitionis
   Caput
 4      III        |         omni cruciatu lacerarit, vivo stanti collum gladio sua


De divinatione
   Liber, Par.
 5        I, 57    |         rogare, ut, quoniam sibi vivo non subvenisset, mortem


De inventione
   Liber, Caput
 6        I,  35   |     liberos habeat. Ac si de non vivo quaeretur, etiam quali morte


De re publica
   Liber
 7       II        |        Tatio sic erant discripta vivo, tamen eo interfecto multo


Cato Maior de senectute
   Caput
 8   4             |       errorem, quo delector, dum vivo, extorqueri volo; sin mortuus,


Philippicae
   Oratio, Caput
 9        I,  17   |       mortuo reperta sunt quam a vivo beneficia per omnis annos
10       II,  94   |         sentiebat. Igitur, a quo vivo nec praesens nec absens
11       II,  97   |          nihil ad Brutum Caesare vivo pertineret? At huius venditione
12      III,  12   |          et quid pati C. Caesare vivo posset, et quid eo mortuo
13       IX,   1   | fecissent, patres conscripti, ut vivo potius Ser. Sulpicio gratias
14       IX,   8   |         quin honore mortui, quam vivo iniuriam fecimus, sarciamus.
15       XI,   8   |          exercuerit non solum in vivo, sed etiam in mortuo, atque
16       XI,  32   |          constantis viri, qui ne vivo quidem Trebonio Dolabellae


Pro Archia
   Caput
17  13             |        pudeat, qui tot annos ita vivo, iudices, ut a nullius umquam


Pro Caecina
   Caput
18  97             |    contra dicente Cotta et Sulla vivo iudicatum est. Iam vero


Pro Cluentio
   Caput
19   2             |      mortuum pro incolumi et pro vivo dicere. cum illi in quem


Pro Flacco
   Caput
20  13             |         lucro, nihil detrahit de vivo.


Pro Milone
   Caput
21   4             |        eo qua spe fureret Milone vivo, respondit triduo illum
22   2             |     mentionem facere ausus esset vivo Milone, non dicam consule?
23   1             |          Milonis consulatus, qui vivo Clodio labefactari non poterat,
24   3             |        sibi dixisse, et audistis vivo Clodio, periturum Milonem
25   3             |        ita semper existimabitis, vivo P. Clodio nihil eorum vos
26   3             |        demens, qui hoc P. Clodio vivo contingere potuisse arbitretur?
27   2             |       atque ipsa moenia stare eo vivo tam diu et consulatum eius
28   2             |        mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam


Pro Murena
   Caput
29  51             |          meritum esset, caput se vivo non defuturum. Congemuit


Pro Plancio
   Caput
30   1             |  Claudium, nobilissimum hominem, vivo fratre suo, potentissimo


Pro Quinctio
   Caput
31       XV        |      conficit, huic acerbissimum vivo videntique funus indicitur,


Pro Roscio Amerino
   Caput
32  44             |          sed certis fundis patre vivo frui solitum esse, tamenne
33 145             |          ego aliena misericordia vivo; concedo, et quod animus


Pro Sestio
   Caput
34   7             |            7. duxit uxorem patre vivo optimi et calamitosissimi


Pro Sulla
   Caput
35  29             |      quod nihil iam se simile me vivo conari posse arbitrantur. ~


Tusculanae
   Liber, Caput
36     Tusc, XXII  |         si iam possent in homine vivo cerni omnia quae nunc tecta
37     Tusc, XXXVI |        si eo non indiget; sed in vivo intellegi tamen potest regno
38     Tusc, XXXVII|         civilie bellum, quam ego vivo illo fecerim Romam captam.
39     Tusc, XLI   |      quicquam evenire potest nec vivo nec mortuo, nec umquam eius