Brutus
   Caput
 1 277          |       crimini dedisset sibi eum venenum paravisse idque a se esse


De officiis
   Liber, Caput
 2        I,  40|       senatui est pollicitus se venenum regi daturum et eum necaturum.


Laelius de amicitia
   Caput
 3  89          |        nascitur odium, quod est venenum amicitiae, sed obsequium


Philippicae
   Oratio, Caput
 4       XI,  13|     nuper sororis filio infudit venenum, non dedit. Sed non possunt


Pro Caelio
   Caput
 5  30          |         Aurum sumptum a Clodia, venenum quaesitum, quod Clodiae
 6  31          |        eandem voluit; quaesivit venenum, sollicitavit quos potuit,
 7  32          |        commodasse non dicit, si venenum ab hoc sibi paratum esse
 8  34          | commodares, aut tam inimica, ut venenum timeres? Non patrem tuum
 9  56          |        quam ob rem isti mulieri venenum dare vellet Caelius? Ne
10  58          |         esse ab hoc comprobatum venenum. ~
11  61          |                   61] Sed tamen venenum unde fuerit, quem ad modum
12  62          |    Caelio pollicerentur; sed ut venenum, cum a Licinio traderetur,
13  64          |    teneretur, aut cum retineret venenum aut cum tradidisset. Hoc
14  64          |       ad hanc rem collocati, ut venenum, ut insidiae, facinus denique
15  65          |    expediret, manum porrigeret, venenum traderet. Mimi ergo est


Pro Cluentio
   Caput
16   2          |               20. Cum manifesto venenum deprehendisset quod vir
17   2          |    servum Diogenem Fabricius ad venenum Habito dandum spe et pretio
18   2          |         multa, Diogenes emitur: venenum diebus paucis comparatur:
19   4          |        detulit cuius in manibus venenum deprehenderat: is erat libertus
20              |        Scamandrum verbis tribus VENENUM ESSE DEPREHENSUM; omnia
21   2          |    fuisse, ut medicamentum, non venenum Diogenes adferret, hoc cuivis
22   1          |       damnatione iudicatum nisi venenum id, quod Habito daretur,
23   2          |        solos essent severi quos venenum habuisse ipsos comperissent,
24              |     maleficii? num quid praeter venenum quaesitum, quo Habitus necaretur,
25              |       iudiciis quid praeter hoc venenum Oppianici non modo in criminis,
26   3          |   liberos interfecerit, qui cum venenum privigno suo dare vellet,
27              |       adligat ita loquitur, QUI VENENUM MALUM FECIT, FECERIT: omnes
28   2          |    multitudo hominum pranderet, venenum Habiti consilio paratum;
29   4          |         172. Age vero, per quem venenum datum? per M. Asellium ~
30              |        per illum qui attulisset venenum de hoc praeiudicaretur?
31   1          |       quam novum, in pane datum venenum! Num latius potuit abditum
32   3          |     venit, quae a Stratone illo venenum antea viro suo datum sibi
33              |       illud quondam Fabricianum venenum. Quod si tum indicatum non
34              |         non huic aerumnosissimo venenum illud fuisset, sed multorum


Pro Fonteio
   Caput
35   9          |         esse poturos, quod illi venenum esse arbitrabuntur. ~


Pro Scauro
   Caput
36   1          |   accepimus, tamen non timerem, venenum hospiti aut convivae si


Tusculanae
   Liber, Caput
37     Tusc,  XL|       triginta iussu tyrannorum venenum ut sitiens obduxisset, reliquum
38     Tusc,  XL|     contineret, vereque ei, cui venenum praebiberat, mortem eam