De inventione
   Liber, Caput
 1       II,  80 |   ostendere non oportuisse ante supplicium quam iudicium interponere. 
 2       II,  81 |        faciant, de quo iam ipsi supplicium sumpserint; postea perturbationem
 3       II,  82 |     potuisse hunc ipsum de illa supplicium sumere; quare esse indignum
 4       II,  82 |    sumere ipse potuisset, de ea supplicium sumpsisse, quae ne adducta
 5       II,  83 |      illius promeritum, et suum supplicium cum illius iniuria conferendo. 
 6       II,  85 |        et de eo conquestio, qui supplicium dederit indamnatus; in eius
 7       II, 107 |    demonstrandum tali de homine supplicium sumere. ~
 8       II, 113 |  venditet pretio; aut num, quod supplicium aliquod vitet, eo praemium
 9       II, 149 |      obsignantur.  De illo post supplicium sumitur.  Inter eos, qui


De officiis
   Liber, Caput
10        I,  39 |     propinquis et ab amicis, ad supplicium redire maluit quam fidem


De oratore
   Liber, Caput
11       II, LIX |        eorum, qui ob facinus ad supplicium rapiendi videntur; eaque


De re publica
   Liber
12      III      |    omnia, cum de quocumque volt supplicium sumit multitudo, cum agunt,


Cato Maior de senectute
   Caput
13   4           |          non M. Atilium, qui ad supplicium est profectus, ut fidem


In Catilinam
   Oratio, Caput
14       IV,  12 |      uxore occisa, incensa domo supplicium de servo non quam acerbissumum


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
15    XVIII      |   adficior ex famae? Nullum est supplicium putandum quo adfici casu
16    XVIII      |     Quae est igitur poena, quod supplicium? Id mea sententia quod accidere
17      XIX      |      ista tela sunt non culpae; supplicium autem est poena peccati.
18      XIX      |     Quae est igitur poena, quod supplicium, quae saxa, quae cruces?
19      XLI      |      improbis et probis commune supplicium legis ac iudici, sed abiectum,


In Vatinium
   Caput
20  21           |         non in carcerem, sed ad supplicium et ad necem duceretur?


Philippicae
   Oratio, Caput
21      III,  18 |      laedat an laudet. Cum idem supplicium minatur optimis civibus


Pro Caecina
   Caput
22 100           |    quale sit. Exsilium enim non supplicium est, sed perfugium portusque


Pro Cluentio
   Caput
23   3           | quaestionem tulit, sed plane ad supplicium dedidit ~


Pro Flacco
   Caput
24 FrM           |        si tota Asia deposcit ad supplicium, defendam, resistam. Quid?


Pro Milone
   Caput
25   2           |        adficietis, sed etiam ad supplicium rapi patiemini? Confiteretur,


Pro Rabirio
   Caput
26  11           |        in loco crucem ad civium supplicium defigi et constitui iubes,
27  28           |     tandem excogitabitur in eum supplicium qui vocavit? Ac si fides
28  31           |  Rabirius. Vtinam fecisset! non supplicium deprecarer sed praemium


Pro Roscio Amerino
   Caput
29  37           |     saepe laeditur pietas, quod supplicium satis acre reperietur in
30  66           |         patris ulciscendi causa supplicium de matre sumpsisse, cum
31  69           |        quod in impios singulare supplicium invenerunt. Qua in re quantum
32  70           |       interrogaretur cur nullum supplicium constituisset in eum qui
33  70           |     aliquando violaret audacia, supplicium in parricidas singulare
34  72           |       cui maleficio tam insigne supplicium est constitutum, probare


Pro Sestio
   Caput
35  94           |        sic inludere quibus omne supplicium atque omnis iure optimo
36 127a          |    Carthaginem sua voluntate ad supplicium quam sine iis captivis a


Tusculanae
   Liber, Caput
37     Tusc,   V | tortorem nullumque recusent nec supplicium nec dolorem?~- Tu, si quid
38     Tusc, XXXI|     igitur horum ratione vel ad supplicium beata vita virtutem cumque