De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
   Caput
 1  14             |      retinere voltis, non modo a calamitate, sed etiam a metu calamitatis
 2  16             |         non solum (ut ante dixi) calamitate, sed etiam calamitatis formidine
 3  18             |      magnum numerum eorum civium calamitate prohibere, sapientiae videre
 4  19             |          docuit, id quidem certe calamitate docti memoria retinere debemus.
 5  45             |         45] iam accepta in Ponto calamitate ex eo proelio, de quo vos


De officiis
   Liber, Caput
 6       II, 177   |  seditionibus, quam omni reliqua calamitate. ~
 7       II, 222   |         Alia causa est eius, qui calamitate premitur, et eius, qui res
 8       II, 223   |           nisi forte erunt digni calamitate. In iis tamen, qui se adiuvari
 9      III, 298   |    Punico secundo, quae Cannensi calamitate accepta maiores animos habuit


De oratore
   Liber, Caput
10       II, XLVIII|         et in hominis consularis calamitate crudelem posse defendere.
11       II, XLIX  |         iudicum animos totos vel calamitate civitatis vel luctu ac desiderio


De re publica
   Liber
12       II        |        oneri, cum plebes publica calamitate inpendiis debilitata deficeret,


In Catilinam
   Oratio, Caput
13        I,  11   |         perniciem meam cum magna calamitate rei publicae esse coniunctam. ~
14      III,  24   |     deminutione civium et quanta calamitate rei publicae. Dissensit


Philippicae
   Oratio, Caput
15       II,  83   |         potius quam rei publicae calamitate ementitus es auspicia, obstrinxisti
16       II,  98   |      reliqui sunt. Qui simili in calamitate sunt, cur tua misericordia
17     VIII,  19   |         remittebat; te nulla sua calamitate civitas satiare tam fidelis
18      XIV,   8   |         declaravit in Parmensium calamitate, quos optimos viros honestissimosque


Pro Balbo
   Caput
19                 |         solum dicatione, quod in calamitate clarissimis viris Q. Maximo,
20                 |         posset nisi ex senatoris calamitate neque senatori neque bono


Pro Caecina
   Caput
21  95             |        de illo tempore, nihil de calamitate rei publicae querar, hoc


Pro Cluentio
   Caput
22   1             |     proscriptus est, iniuriam in calamitate eius ab huius familia factam


Pro Deiotaro
   Caput
23  29             |       potestis sine propinquorum calamitate esse contenti? ~


Pro Fonteio
   Caput
24  29             |     cunctae Galliae ex M. Fontei calamitate, in qua illa provincia prope
25  44             |       discordiis ac rei publicae calamitate consumptis, cum tot bella


Pro Murena
   Caput
26  49             |        perculsi Sullani temporis calamitate. Voltus erat ipsius plenus


Pro Plancio
   Caput
27   1             |    quidem splendorem incolumem a calamitate iudici retinere potuisset,


Pro Quinctio
   Caput
28      XXX        |        maeror dignus inveniri in calamitate tanta potest? ~


Pro Rabirio
   Caput
29  16             |      exsilium; sed tamen in omni calamitate retinetur aliquod vestigium


Pro Roscio Amerino
   Caput
30 146             |       est cur hunc miserum tanta calamitate adfici velis, si tibi omnia


Pro Roscio Comoedo
   Caput
31  24             |        damno, dolore, incommodo, calamitate, iniuria publicae a praetore


Pro Sulla
   Caput
32  15             |          hic se ita fractum illa calamitate atque adflictum putavit
33  36             |        tantum audissent eos pari calamitate esse, quaesiverunt essentne
34  62             |         tollenda, sed de levanda calamitate fratris sui fuisse ut consulere
35  64             | promulgatum, semper Caecilius in calamitate fratris sui iudicum potestatem
36  88             |     atque ornamenta unius iudici calamitate occiderunt. Sed ne exstinctor


Tusculanae
   Liber, Caput
37     Tusc, XXXI  |          altera omni tempestatis calamitate semper vacat, sed si multo