De divinatione
   Liber, Par.
 1       II, 138  |     reperiebam. Dabunt igitur mihi veniam mei cives, vel gratiam potius


De finibus
   Liber, Par.
 2        I,      |      voluptatem. ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem
 3       II,      |      expetenda vides. 'Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.'
 4        V,  31  |           extiterunt. Ut ad minora veniam, mathematici, poëtae, musici,
 5        V,  54  |          inquit, dasne adolescenti veniam? an eum discere ea mavis,


De inventione
   Liber, Caput
 6        I, 102  |   adiungitur, voluntario maleficio veniam dari non oportere, inprudentiae


De legibus
   Liber, Caput
 7      III, 136  |         Atque ut ad haec citeriora veniam et notiora nobis: omnes


De officiis
   Liber, Caput
 8       II, 217  |       mirari, sed cum adtenderint, veniam necessitati dare, in his
 9      III, 329  |    proverbio neque Gygi illi posse veniam dari neque huic, quem paulo


De oratore
   Liber, Caput
10        I,  VI  |        exprimi possint, dabis hanc veniam, mi frater, ut opinor, ut
11        I, XXI  |     ordiendi fuit, date nobis hanc veniam, ut ea, quae sentitis de
12        I, XXXV |     exquirere: - sed tu hanc nobis veniam, Scaevola, da, et perfice,
13        I, XXXVI|           ad ipsum tuum ius civile veniam, oratores putare eos, quos
14        I, XLIX |           ad leviora artium studia veniam, si musicus, si grammaticus,
15       II, LVIII|         autem, ut ad illud tertium veniam, est plane oratoris movere


De provinciis consularibus
   Caput
16   1            |         vobis sententia videretur, veniam tamen aliquam dolori meo


In Vatinium
   Caput
17                |           atque ut aliquando ad te veniam, de me hoc sit extremum.
18  21            |          tua relinquam, ad scelera veniam, volo uti mihi respondeas,


Orator
   Caput
19 148            |            qui hanc mihi non daret veniam, ut cum meae forenses artes
20 230            |           scripsit, cui se purgat, veniam petit, et utitur ea traiectione


Philippicae
   Oratio, Caput
21       II,  43  |         sit, ut erit, semper novus veniam; quam facultatem mihi multitudo
22     VIII,  32  |      publica in gratiam redierint, veniam et inpunitatem dandam puto.~
23      XII,  19  |      oculis saltem meis et aliquam veniam iusto dolori date. Quo enim
24      XIV,   6  |          re sentiatis, ad litteras veniam, quae sunt a consulibus


Pro Archia
   Caput
25   3            |          hac causa mihi detis hanc veniam, adcommodatam huic reo,


Pro Balbo
   Caput
26                |        civitatis,—ut iam ad foedus veniam, quod ad causam nihil pertinet:


Pro Caecina
   Caput
27  81            |          ad verbum vocas; non ante veniam quam recusaro. Nego oportere,


Pro Deiotaro
   Caput
28   9            |            tuam: cui tamen ipsi rd veniam te daturum fuisse dicebas,


Pro Fonteio
   Caput
29  32            |          dis immortalibus pacem ac veniam petunt, istae cum ipsis


Pro Murena
   Caput
30  62            |            peccasse et sui delicti veniam petit; 'nefarium est facinus


Pro Plancio
   Caput
31                | contentione ad quam tu me vocas et veniam ad illam ad quam me causa


Pro Rabirio
   Caput
32   5            |      consilio gubernatur, pacem ac veniam peto precorque ab eis ut


Pro Rabirio Postumo
   Caput
33  33            |        illius auctoritate eam dedi veniam quam debui, quicquam simulate <


Pro Roscio Amerino
   Caput
34  78            |            patris morte quaeratur? Veniam, neque ita multo postea,


Pro Sestio
   Caput
35 13a            |         aliquando ad haec propiora veniam; quamquam non est omittenda


Pro Sulla
   Caput
36  64            |          in suos testarer, peterem veniam errato L. Caecili ex intimis