Brutus
   Caput
 1 167           |         litteris et sine multo usu pervenire. huius orationes tantum


Commentariolum petitionis
   Caput
 2        I      |         quorum in locum ac numerum pervenire velis, ab iis ipsis illo
 3       XI      |           quamquam ad multitudinem pervenire non potest, tamen ab amicis


De divinatione
   Liber, Par.
 4        I, 100 |          esset eductus, ut ad mare pervenire non posset, tum salutare


De finibus
   Liber, Par.
 5       II,     |         posset ad eam lege Voconia pervenire. tenuit permagnam Sextilius
 6      III,     |            facinore quam illo modo pervenire?
 7       IV,  14 |       autem ad summum bonum volunt pervenire, transiliunt omnia et duo
 8       IV,  20 |         modo ad sapientiam possent pervenire, alios, qui possent, si


De inventione
   Liber, Caput
 9       II,  84 |     honestum in iudicium illam rem pervenire, quam eo modo atque ab eo
10       II, 111 |        subponendis ad iudicationem pervenire, propterea quod, nisi alia
11       II, 152 |             quod non sit scriptum, pervenire; et neminem posse omnes


De lege agraria
   Oratio, Caput
12       II,  22 |            te gratiam benefici tui pervenire. Nam hoc quidem vix est
13       II,  54 |          etiam ad ipsius exercitum pervenire, aliquid illi insidiarum
14       II,  80 |            posset ager iste ad vos pervenire, nonne eum tamen in patrimonio


De officiis
   Liber, Caput
15      III, 325 |        Satrium nihil praeter nomen pervenire. Etenim si is, qui non defendit


De oratore
   Liber, Caput
16        I, XXIX|        omni genere perfecta potest pervenire?" Tum ille "ego vero," inquit "
17       II,  XX |         intellegam posse ad summos pervenire, non solum hortabor, ut


De provinciis consularibus
   Caput
18  35           |          ad suorum laborum fructus pervenire quam non explere susceptum
19  37           |  Proficiscetur paludatus? Quo? Quo pervenire ante certam diem non licebit.


De re publica
   Liber
20       II      |            quaero et ad quem cupio pervenire.' (Laelius) 'prudentem fortasse


In Catilinam
   Oratio, Caput
21      III,   8 |         huius urbis atque imperium pervenire esset necesse; Cinnam ante


Laelius de amicitia
   Caput
22  83           |            ad ea, quae summa sunt, pervenire, coniuncta et consociata
23 101           |       isdem ad calcem, ut dicitur, pervenire. ~


Orator
   Caput
24 105           |        potuissemus quo contendimus pervenire in ea urbe in qua, ut ait


Philippicae
   Oratio, Caput
25       II,  75 |       Hispaniam; sed tuto, ut ait, pervenire non potuit. Quonam modo
26        X,   6 |          et ad populi Romani auris pervenire, ei, qui primus sententiam


Pro Balbo
   Caput
27               |            legibus tamquam tutelas pervenire. [ETMLS:capitolo][57] Obiectum


Pro Caecina
   Caput
28   8           |    faciliore et commodiore iudicio pervenire; qua re aut muta actionem


Pro Cluentio
   Caput
29               |        Romani in amplissimum locum pervenire, si sua studia ad honores


Pro Flacco
   Caput
30  16           |            senatum ulla condicione pervenire potuit et furti et pro socio


Pro Murena
   Caput
31  66           |            ad unum quemque nostrum pervenire potuit, ad imitandum vero


Pro Rabirio Postumo
   Caput
32  27           |         aliquando ad fortunas suas pervenire? nam ut ventum est Alexandream,


Pro Roscio Comoedo
   Caput
33  54           |         dedisset cognitorem, ad te pervenire nihil debet quod Roscius


Pro Scauro
   Caput
34   1           | contendissem, labore et constantia pervenire. ~[g] et quoniam congesta


Pro Sestio
   Caput
35  63           |        boni posset in rem publicam pervenire, id utilius esse per se


Tusculanae
   Liber, Caput
36     Tusc,  XI |           quasi in domicilium suum pervenire. Me vero delectat, idque