Academica
   Liber, Caput
 1        I,  10   |        carere sapientem. ~cumque eas perturbationes antiquti naturales esse
 2        I,  10   |         quidem assentiebatur; nam et perturbationes voluntarias esse putabat


De finibus
   Liber, Par.
 3      III,       |                         35] Nec vero perturbationes animorum, quae vitam insipientium
 4      III,       |           declarari videtur [nec eae perturbationes vi aliqua naturali moventur].
 5      III,       |         animi elationem voluptariam. perturbationes autem nulla naturae vi commoventur,


De lege agraria
   Oratio, Caput
 6       II,  10   |              existimanda, iudiciorum perturbationes, rerum iudicatarum infirmationes,


De officiis
   Liber, Caput
 7        I, 131   |       assequemur, si cavebimus ne in perturbationes atque exanimationes incidamus
 8        I, 136   |           rectissime praecipitur, ut perturbationes fugiamus, id est motus animi


Pro Murena
   Caput
 9  35             |   commutationesque fluctuum, quantas perturbationes et quantos aestus habet


Topica
   Caput
10  64             |      ignorationem atque imprudentiam perturbationes animi; quae quamquam sunt


Tusculanae
   Liber, Caput
11     Tusc,  IV   |                  Num reliquae quoque perturbationes animi, formidines libidines
12     Tusc,  IV   |              animi recte, ut opinor, perturbationes dixerimus, morbos autem
13     Tusc,  IV   |          insaniam. ~[9] (Omnis autem perturbationes animi morbos, philosophi
14     Tusc,  XI   |           citetur bifariam, quattuor perturbationes aequaliter distributae sunt.
15     Tusc,  IV   |              est metus. Restant duae perturbationes, laetitia gestiens et libido;
16     Tusc,   V   |           Graeci pa/qh vocant, nobis perturbationes appellari magis placet quam
17     Tusc,  VI   |             contractio. Sic quattuor perturbationes sunt, tres constantiae,
18     Tusc, VII   |                       VII. Sed omnes perturbationes iudicio censent fieri et
19     Tusc, VII   | perturbationum esse dixi, non in eis perturbationes solum positas esse dicunt,
20     Tusc,  IX   |    aegritudines et metus et reliquae perturbationes omnes gignuntur ex ea. ~
21     Tusc, XII   |         patet; nam pertinet ad omnes perturbationes; ~[28] in multis etiam vitiis
22     Tusc, XII   |  misericordes, quia proclives ad eas perturbationes <sunt>, non quia semper
23     Tusc, XIII  |        partes sunt vitiositatis, sed perturbationes sintne eiusdem partes, quaestio
24     Tusc, XIII  |           adfectiones sunt manentes, perturbationes autem moventes, ut non possint
25     Tusc, XIV   |          item, quorum omnes morbi et perturbationes ex aspernatione rationis
26     Tusc, XIV   |              quiddam faciunt, sed in perturbationes non incidunt. ~[32] Inter
27     Tusc,  XV   |         omnium -; ex qua concitantur perturbationes, quae sunt, ut paulo ante
28     Tusc, XVI   |             ut haec tabificae mentis perturbationes sunt, aegritudinem dico
29     Tusc, XVIII |           aegritudo autem ceteraeque perturbationes amplificatae certe pestiferae
30     Tusc, XVIII |            interest, utrum moderatas perturbationes adprobent an moderatam iniustitiam,
31     Tusc, XIX   |               quod idem Peripatetici perturbationes istas, quas nos extirpandas
32     Tusc, XXIV  |         nonne ista conligunt? Remove perturbationes maxumeque iracundiam: iam
33     Tusc, XXVIII|             sanatio, si doceas ipsas perturbationes per se esse vitiosas nec
34     Tusc, XXXVII|           igitur metus, sic reliquae perturbationes sunt in malo. Ergo ut constantia
35     Tusc,  XV   |                   XV. [43] Atque.cum perturbationes animi miseriam, sedationes
36     Tusc, XXVII |       aegritudinem et reliquas animi perturbationes satis esse videmur superiorum