De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 125|          fato ratio cogit fateri. Fatum autem id appello, quod Graeci
 2        I, 126|        126 Ex quo intellegitur ut fatum sit non id quod superstitiose,
 3       II, 152|  oppressus esset. At id neque, si fatum fuerat, effugisset nec,
 4       II, 152|          ulla praedictio? Si enim fatum fuit classes populi Romani
 5       II, 153|                         21 Quodsi fatum fuit bello Punico secundo
 6       II, 153|         potest flecti, nullum est fatum; ita ne divinatio quidem,
 7       II, 157|           Si enim nihil fit extra fatum, nihil levari re divina
 8       II, 157|  Sarpedonem filium a morte contra fatum eripere non posset. Hoc
 9       II, 157|    exsuperat Iovem."~Totum omnino fatum etiam Atellanio versu iure


De fato
   Caput
10   5          |            Quid enim? si Daphitae fatum fuit ex equo cadere atque
11   5          |     Icadii quidem praedonis video fatum ullum; nihil enim scribit
12   6          |       Quid ergo adtinet inculcare fatum, cum sine fato ratio omnium
13  18          |           est causa, cur Epicurus fatum extimescat et ab atomis
14  21          |            ita et necessitatem et fatum confirmari putat), sic Chrysippus
15  28          |        venisse (nec ob eam causam fatum aut necessitas extimescenda
16  28          |         Sic enim interrogant: 'Si fatum tibi est ex hoc morbo convalescere,
17  29          |                      29] item, si fatum tibi est ex hoc morbo non
18  29          |        convalesces; et alterutrum fatum est; medicum ergo adhibere
19  30          |          moriendi dies. At si ita fatum est: 'Nascetur Oedipus Laio',
20  30          |           enim appellat, quia ita fatum sit et concubiturum cum
21  39          |       omnia ita fato fieri, ut id fatum vim necessitatis adferret,
22  41          | necessitatem effugiat et retineat fatum. 'Causarum enim', inquit, '
23  42          |          42] Quam ob rem, qui ita fatum introducunt, ut necessitatem
24  45          |     nostra potestate sint, ab eis fatum abesse . . . . ~
25  48          | confirmasse mihi videtur non modo fatum, verum etiam necessitatem
26  Fr          |        hoc modo. ~Serv. A. 3.376: Fatum est conexio rerum per aeternitatem


In Catilinam
   Oratio, Caput
27       II,  11|      Quibus ego confido impendere fatum aliquod, et poenam iam diu


Philippicae
   Oratio, Caput
28        I,  10|          naturam etiam praeterque fatum), huius tamen diei vocem
29       II,  11|   inventus est? cuius quidem tibi fatum sicut C. Curioni manet,
30      III,  35|            quod di omen avertant! fatum extremum rei publicae venit,
31        V,  39|      fortuna populi Romani, grave fatum! Pompeio enim patre, quod
32     XIII,  30|          de 'victo' nihil laboro. Fatum enim meum est sine re publica
33     XIII,  45|      libenter. Sin autem me aliud fatum manet, praecipio gaudia


Pro Balbo
   Caput
34              |       sive meum sive rei publicae fatum, ut in me unum omnis illa


Pro Sestio
   Caput
35  72          |        vocabant, quoniam id etiam fatum civitatis fuit ut illa ex


Topica
   Caput
36  59          |         ex aeternitate pendentium fatum a Stoicis nectitur. ~Atque