De finibus
   Liber, Par.
 1      III,       |        soles, diligenter eamque controversiam diiudicabis, quae mihi fuit
 2      III,       |       Stoicis cum Peripateticis controversiam, sed nominum. mihi autem
 3       IV,   3   |     facti aut iuris aut nominis controversiam. Ergo in utroque exercebantur,
 4       IV,  10   |        quasi concessis; quae in controversiam veniunt, de iis, si placet,


De inventione
   Liber, Caput
 5        I,   8   |    dicat rem, quae habeat in se controversiam in dicendo positam cum personarum
 6        I,   8   |     appellat, quae habeat in se controversiam in dicendo positam sine
 7        I,  10   |        ac disceptatione aliquam controversiam, aut facti aut nominis aut
 8        I,  11   |   necesse est ideo nominis esse controversiam, quod de re ipsa non conveniat;
 9        I,  18   |      scripti an rationis habeat controversiam videris, deinceps erit videndum,
10        I,  31   |       et constituendam pertinet controversiam. Una pars est, quae, quid
11        I,  57   |     distribui putaverunt. Eorum controversiam non incommodum videtur cum
12       II,  16   |     omnem coniecturalem incidit controversiam.  Hoc autem et in horum
13       II,  62   |        civilis habet implicatam controversiam.  Ea est huiusmodi: quidam
14       II,  64   |       causis et de eo ipso esse controversiam, iudicatio nascitur: possintne
15       II,  67   |         ipsa quaeruntur ad hanc controversiam, quod neque in hoc civili
16       II, 102   |         exemplis scripti quoque controversiam adiunctam videbit.  Quo


De officiis
   Liber, Caput
17      III, 370   |      iudico, qui se dirempturos controversiam putaverunt, si cum honestate


De oratore
   Liber, Caput
18        I, XXXI  |    utraque autem re quicquid in controversiam veniat, in eo quaeri solere
19        I, XXXI  |       rem demonstrandam; postea controversiam constituendam; tum id, quod
20       II, XIX   |       in duas partis, in causae controversiam et in quaestionis: causam
21       II, XXVI  |       quae in disceptationem et controversiam cadere possint: quid fiat
22       II, LXXII |      dicendi disceptationem aut controversiam vocari, quae non habeat
23       II, LXXXI |       quo videndum est, quid in controversiam veniat; tum suggerenda sunt
24      III, XXVIII| superius illud genus causam aut controversiam appellant eamque tribus,


De partitione oratoria
   Caput
25  33             |     Quoniam igitur omne quod in controversiam venit, id aut an sit necne
26 107             |         sed verbi interpretatio controversiam parit.


In Catilinam
   Oratio, Caput
27      III,   9   |       autem Cethego cum ceteris controversiam fuisse dixerunt, quod Lentulo


Orator
   Caput
28  45             |       semper, si potest, avocet controversiam; latius enim de genere quam
29 121             |        posse in quo non aut res controversiam faciat aut verba: res aut


Pro Caecina
   Caput
30  33             |    homines propter possessionis controversiam non oportet, armari multitudinem


Pro Cluentio
   Caput
31   3             | honestis hominibus et disertis, controversiam cum Staieno, quem accusabant,


Pro Quinctio
   Caput
32        V        |  suspicaretur aliqua de re fore controversiam, videret ut quam primum
33       XI        |   rationem adferret, si quid in controversiam veniret, aut intra parietes


Topica
   Caput
34  96             |      Ista sunt tria genera quae controversiam in omni scripto facere possint:


Tusculanae
   Liber, Caput
35     Tusc, XLI   |   reponunt omnia. ~[120] Quorum controversiam solebat tamquam honorarius