De finibus
   Liber, Par.
 1        I,    |             quantum, inquam, fallare, Torquate. oratio me istius philosophi
 2        I,    |                        25] Quid tibi, Torquate, quid huic Triario litterae,
 3       II,    |        videatur. hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex
 4       II,    |              18] sed dum dialecticam, Torquate, contemnit Epicurus, quae
 5       II,    |              quae nota tibi profecto, Torquate, sunt—quis enim vestrum
 6       II,    |              potuit. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? quod
 7       II,    | reprehendendam non putat, et hercule, Torquate, ut verum loquamur, si summum
 8       II,    |      constituto accedam ad omnia tua, Torquate, nisi memoria forte defecerit. ~
 9       II,    |        undique expletam et perfectam, Torquate, formam honestatis, quae
10       II,    |                           51] Itaque, Torquate, cum diceres clamare Epicurum
11       II,    |       concitati? utrum tandem censes, Torquate, Imperiosum illum, si nostra
12       II,    |                    67] Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium
13       II,    |            non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse
14       II,    |                            74] illud, Torquate, quale tandem videtur, te
15       II,    |                80] Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; nihil enim
16       II,    |                     99] Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil
17       II,    |             nata non esset. res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle
18       II,    |            quicum loquar—, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
19       II,    |             109] Quare aliud aliquod, Torquate, hominis summum bonum reperiendum
20       II,    |          magnificentiora, mihi crede, Torquate, nati sumus, nec id ex animi
21       II,    |                116] Lege laudationes, Torquate, non eorum, qui sunt ab


Pro Sulla
   Caput
22   3          |               primum abs te illud, L. Torquate, quaero, cur me a ceteris
23   5          |     ascendissem? Atque ut intellegas, Torquate, quem accuses, si te forte
24   8          |             imponis in omni vita mea, Torquate, personam, vehementer erras.
25  11          |            Duae coniurationes abs te, Torquate, constituuntur, una quae
26  20          |             suspicio. Suscepi causam, Torquate, suscepi, et feci libenter
27  21          |               non posse. Quod tandem, Torquate, regnum? Consulatus, credo,
28  33          |                   33] Itaque attende, Torquate, quam ego defugiam auctoritatem
29  34          |             improbus subito te amare, Torquate, et aliquid sperare de te,
30  44          |                 44] Sed tamen abs te, Torquate, quaero: cum indicatus tuus
31  46          |                      46] Fero ego te, Torquate, iam dudum fero, et non
32  81          |               Quin etiam parens tuus, Torquate, consul reo de pecuniis
33  90          |                     90] Te ipsum iam, Torquate, expletum huius miseriis