Academica
   Liber, Caput
 1        I,   5  |    civitatis et universi generis humani, eumque esse coniunctum


De divinatione
   Liber, Par.
 2        I, 70   |           humanus unde ducatur), humani autem animi eam partem,


De finibus
   Liber, Par.
 3       II,      |          ratio excellens ingenii humani significat ad unam hanc
 4       II,      |      hominis quamvis et belli et humani, sapientis vero nullo modo,
 5      III,      |        initio profectam communem humani generis societatem persequimur.
 6       IV,   2  |          communitatemque generis humani, eaque in maximis ingeniis
 7       IV,   8  |          de coniunctione generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia,
 8        V,  51  |          et ipsa caritas generis humani. Quae nata a primo satu,


De inventione
   Liber, Caput
 9        I,   2  |          divinae religionis, non humani officii ratio colebatur,


De legibus
   Liber, Caput
10        I,  24  |      maturitatem serendi generis humani, quod sparsum in terras
11        I,  31  |        prauitatibus insignis est humani generis similitudo. Nam
12        I,  33  |     natura, sic iudicio homines 'humani, ut ait poeta, nihil a se


De officiis
   Liber, Caput
13        I,  30  |        Terentianus ille Chremes "humani nihil a se alienum putat";
14        I,  50  |     cernitur in universi generis humani societate. Eius autem vinculum
15        I,  53  |      illa enim inmensa societate humani generis in exiguum angustumque
16        I, 153  |     igitur ad societatem generis humani; ergo haec cognitioni anteponenda
17        I, 157  |         est ex societate generis humani, attingat cognitionem rerum,
18      III, 272  |     maxime est secundum naturam, humani generis societatem. ~
19      III, 279  |     negant, ii dirimunt communem humani generis societatem; qua
20      III, 369  |          et in societate generis humani. Neque enim bonitas nec


De oratore
   Liber, Caput
21        I, XIV  |        rationum, quae de naturis humani generis ac moribus a philosophis


De partitione oratoria
   Caput
22 102            |        aequi et veri et recti et humani ad ignoscendum disputatione


De re publica
   Liber
23        I       |         ad opes augendas generis humani, studemusque nostris consiliis


In Catilinam
   Oratio, Caput
24      III,  18  |       possumus, quod vix videtur humani consilii tantarum rerum


Laelius de amicitia
   Caput
25  20            |       infinita societate generis humani, quam conciliavit ipsa natura,
26  81            |       quadam similitudine amoris humani, quanto id magis in homine


Pro Marcello
   Caput
27   1            |     aliqua culpa tenemur erroris humani, scelere certe liberati


Timaeus
   Caput
28 <LIV2          |      duplex esset natura generis humani, sic se res habebat ut praestantius


Tusculanae
   Liber, Caput
29     Tusc, XXVI |        quod situm est in generis humani societate, tum ad modestiam
30     Tusc, XVI  |       qui inbecillitatem generis humani cogitat, maeret, cum haec
31     Tusc, XXIII|      cognitionem adferat generis humani, sed significat tolerabilia
32     Tusc,  XI  |          et, ut Timonis, generis humani. ~
33     Tusc,   I  | sententiae diffidere interdum et humani generis imbecillitatem fragilitatemque