Brutus
Caput 1 265 | aetate plena litteratae senectutis oratio. quanta severitas
De divinatione
Liber, Par. 2 II, 154| adulescentia scisset quos eventus senectutis esset habiturus? Abeamus
De oratore
Liber, Caput 3 I, XLV| ad decus atque ornamentum senectutis, ut, cum me vires, quod
4 I, LX| tamen aliquid ad requiem senectutis excogitat, quanto facilius
5 I, LX| modo non arbitrer subsidium senectutis in eorum, qui consultum
Cato Maior de senectute
Caput 6 2 | urgentis aut certe adventantis senectutis et te et me etiam ipsum
7 2 | non modo omnis absterserit senectutis molestias, sed effecerit
8 1 | accusandum. Nam si id culpa senectutis accideret, eadem mihi usu
9 3 | sunt, Scipio et Laeli, arma senectutis artes exercitationesque
10 7 | centesimum annum vixisset, senectutis eum suae paeniteret? Nec
11 1 | erat locus alter de vitiis senectutis), non plus quam adulescens
12 3 | vitiis efficitur saepius quam senectutis; libidinosa enim et intemperans
13 3 | iam constantis aetatis et senectutis maturitas naturale quiddam
14 1 | At id quidem non proprium senectutis vitium est, sed commune
15 2 | dissolutos, quae vitia sunt non senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae
16 2 | inertis, ignavae, somniculosae senectutis. Ut petulantia, ut libido
17 1 | Sequitur tertia vituperatio senectutis, quod eam carere dicunt
18 2 | nulla, sed etiam summa laus senectutis est, quod ea voluptates
19 2 | delectatione non possum, ut meae senectutis requiem oblectamentumque
20 2 | usque ad ultimum tempus senectutis. M. quidem Valerium Corvinum
21 2 | spatium aetatis maiores ad senectutis initium esse voluerunt,
22 2 | laboris minus; apex est autem senectutis auctoritas. ~
23 2 | honestissimum domicilium senectutis: nusquam enim tantum tribuitur
24 4 | haec morum vitia sunt, non senectutis. Ac morositas tamen et ea
25 1 | impendentem. Quod est istud crimen senectutis, cum id ei videatis cum
26 5 | 71. Fructus autem senectutis est, ut saepe dixi, ante
27 1 | 72. Senectutis autem nullus est certus
28 5 | Sunt extrema quaedam studia senectutis: ergo, ut superiorum aetatum
29 5 | occidunt, sic occidunt etiam senectutis; quod cum evenit, satietas
Pro Deiotaro
Caput 30 38 | tranquillitatem et quietem senectutis acceptam refert clementiae
Pro Scauro
Caput 31 2 | tis suae rerumque gestarum senectutis dedecore foedavit. quid
Pro Sestio
Caput 32 112 | valetudinis excusationem nec senectutis satis iustam putavit; nemo
|