De divinatione
Liber, Par. 1 II, 154 | ea consecutura, quae sine lacrimis non possumus dicere?
De oratore
Liber, Caput 2 I, LIII | esse video, nisi pueris et lacrimis usus esset, poenas eum daturum
3 II, XLVII| praesens ac sedens multum lacrimis suis adiuvaret cumque ego
4 II, XLVII| non fuit haec sine meis lacrimis, non sine dolore [magno]
Laelius de amicitia
Caput 5 41 | Scipione effecerint, sine lacrimis non queo dicere. Nam Carbonem,
6 75 | erat educatus, multis cum lacrimis iter suum impedientem audire
Philippicae
Oratio, Caput 7 II, 64 | miserum me! consumptis enim lacrimis tamen infixus haeret animo
8 II, 68 | adspicere poterat, nemo sine lacrimis praeterire, hac te in domo
Post reditum in senatu
Caput 9 37 | inventus est, squalore et lacrimis et cotidianis precibus desiderium
Pro Cluentio
Caput 10 2 | manibus et gremio maerore et lacrimis consenescebat.
11 2 | Iuni filii, pueri parvuli, lacrimis commotus, maximo clamore
12 3 | 197. Ex lacrimis horum, iudices, existimare
Pro Flacco
Caput 13 28 | orat ne suum luctum patris lacrimis, patris maerorem suo fletu
Pro Fonteio
Caput 14 49 | servatus sacerdotis vestrae lacrimis exstinctus esse dicatur.
Pro Ligario
Pars, Caput 15 V | domi] petimus precibus ac lacrimis, strati ad pedes, non tam
Pro Marcello
Caput 16 1 | quod ex omnium precibus et lacrimis sentire potuisti: sed quia
Pro Milone
Caput 17 1 | 101. His lacrimis non movetur Milo. Est quodam
18 2 | finis sit: neque enim prae lacrimis iam loqui possum, et hic
19 2 | loqui possum, et hic se lacrimis defendi vetat. Vos oro obtestorque,
Pro Murena
Caput 20 86 | sordibus, confectus morbo, lacrimis ac maerore perditus vester
Pro Plancio
Caput 21 2 | luctu atque discessu non lacrimis solum tuis sed animo, corpore,
22 2 | potuisti. an ego, qui meorum lacrimis me absente commotus simultates,
23 3 | complexus est conspersitque lacrimis nec loqui prae maerore potuit!
24 2 | gratia, sed precibus, sed lacrimis, sed misericordia, mecumque
Pro Sestio
Caput 25 68 | tota obviam civitas cum lacrimis gemituque processerat. loquebatur
26 123 | vox eius illa praeclara lacrimis impediretur; neque poetae,
27 146 | hic umquam puer, qui his lacrimis qua sit pietate declarat,
Pro Sulla
Caput 28 18 | veniebat Autronius multis cum lacrimis supplex ut se defenderem,
29 18 | numquam me hercule illius lacrimis ac precibus restitissem; ~
Tusculanae
Liber, Caput 30 Tusc, XV | gloria, idemque: 'Nemo me lacrimis decoret nec funera fletu
31 Tusc, XLIX | hic enim noster: 'nemo me lacrimis decoret' inquit 'nec funera
32 Tusc, XLIX | sapiens: 'Mors mea ne careat lacrimis: linquamus amicis Maerorem,
|