De finibus
   Liber, Par.
 1        I,        |       quaerat voluptatem. ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem
 2        V,  54    |         dicimus, sed exigua et paene minima. quare si potest esse beatus


De officiis
   Liber, Caput
 3        I,  76    |             partum putatur, tamen ne minima quidem ex parte Lycurgi
 4        I, 146    |          fidibus musicorum aures vel minima sentiunt, sic nos, si acres
 5       II, 236    |             avaritiae pellatur etiam minima suspicio. 'Utinam', inquit
 6      III, 254    |           non solum ex malis eligere minima oportere, sed etiam excerpere
 7      III, 353    |             turpiter faceret? Primum minima de malis? Non igitur tantum
 8      III, 356    |          voluntarium? Nam quod aiunt minima de malis, id est, ut turpiter


De optimo genere oratorum
   Pars, Caput
 9       II,   6    |             media, mediocris; in quo minima, deterrimus. Et appellabuntur
10       VI,  17    |             me autem, ut cum maximis minima conferam, gladiatorum par


De oratore
   Liber, Caput
11        I,   X    |           vestra ista dicendi vis ne minima quidem societate coniungitur.
12        I,  XI    |           sine quibus ne illa quidem minima in causis quisquam recte
13       II, XXXVIII|   tenuissimas particulas atque omnia minima mansa ut nutrices infantibus


De partitione oratoria
   Caput
14  60              |            Id effugiet qui non omnia minima repetet sed brevia singula


De re publica
   Liber
15        I         |         mentes evadant civium, ut si minima vis adhibeatur imperii,
16       VI         |             sumus; ex quibus erat ea minima, quae ultima a caelo, citima


In Vatinium
   Caput
17   8              |             cuius desiderio, ut haec minima dicam, forum maestum, muta


Laelius de amicitia
   Caput
18 103              | oblectationis fuit. Numquam illum ne minima quidem re offendi, quod


Pro Cluentio
   Caput
19                  |              pecuniaria quidem de re minima esse iudicem, nisi qui inter


Pro Plancio
   Caput
20   2              |       afuturam esse orationem meam a minima suspicione offensionis tuae,
21   2              |           est usus ratione vitae qua minima invidia novi homines plurimi


Pro Quinctio
   Caput
22        V         |       videret ut quam primum et quam minima cum molestia tota res transigeretur.


Pro Rabirio
   Caput
23  14              |          eloquentia? quae si in illo minima fuissent, tamen prae tuis


Pro Roscio Amerino
   Caput
24   8              |            aut quaelibet denique vel minima res reperietur, quam ob
25  50              |         viris existimabant itaque ex minima tenuissimaque re publica


Pro Sestio
   Caput
26  49              |              publicae partem cum sua minima invidia auderet attingere?


Pro Sulla
   Caput
27  60              |             quae fuit istius rei vel minima suspicio? 'Diiunxit,' inquit, '


Tusculanae
   Liber, Caput
28     Tusc, XXX    |      servavissent, quibusque fuisset minima cum corporibus contagio
29     Tusc, XXXVI  |        interitus in morte sit, ut ne minima quidem suspicio sensus relinquatur —
30     Tusc,  VI    |  tranquillitas intellegitur nulla ne minima quidem aura fluctus commovente,
31     Tusc,  XV    |           excitatam: haec, quae sunt minima, tamen bona dicantur necesse