De haruspicum responso
Caput 1 23 | scelere eius qui ludos ad luctum conferre voluit, exstiterunt
De legibus
Liber, Caput 2 II, 125 | capite iubentur sumptum et luctum removere a deorum Manium
3 II, 128 | lamentatio minueretur; auget enim luctum concursus hominum. ~
De oratore
Liber, Caput 4 III, II | principes civitatis reos, non luctum filiae, non exsilium generi,
In Catilinam
Oratio, Caput 5 III, 24 | ipsius interitus rei publicae luctum quam ceterorum. ~
In L. Calpurnium Pisonem
Caput 6 VIII | displicet? qui, cum senatus luctum ac dolorem suum vestis mutatione
7 XIV | petulantiamque fregistis. Tu luctum senatus, tu desiderium equestris
In Vatinium
Caput 8 | qui idem tibi laetissimus, luctum et gemitum renovare voluisti,
Orator
Caput 9 74 | esse, quoniam summum illum luctum penicillo non posset imitari;
Philippicae
Oratio, Caput 10 XIV, 31 | ad leniendum maerorem et luctum proximorum. [XII] Placet
11 XIV, 34 | deponerent maerorem atque luctum gauderentque potius, cum
Post reditum ad Quirites oratio
Caput 12 11 | annum querelas senatus, luctum bonorum, Italiae gemitum
Post reditum in senatu
Caput 13 12 | inrisit squalorem vestrum et luctum gratissimae civitatis fecitque,
Pro Balbo
Caput 14 | sunt. Dolorem alii, nos luctum maeroremque suscepimus.
Pro Cluentio
Caput 15 3 | tum denique in familiae luctum atque in privignorum funus
16 | mortis insidiis vita ad luctum conservata, mors sepulcro
Pro Flacco
Caput 17 28 | ferre possit, orat ne suum luctum patris lacrimis, patris
Pro Milone
Caput 18 2 | nec tantum maerorem ac luctum senatui mors P. Clodi adferebat,
19 | decreta a senatu est. Quantum luctum in hac urbe fuisse a nostris
Pro Plancio
Caput 20 2 | siverint edictoque suo non luctum patribus conscriptis sed
Pro Roscio Amerino
Caput 21 13 | causam dicit is, cui non modo luctum mors patris attulit, verum
Pro Sestio
Caput 22 32 | Sive illa vestis mutatio ad luctum ipsorum sive ad deprecandum
23 63 | insidiis periculis cessit. luctum nos hausimus maiorem, dolorem
Pro Sulla
Caput 24 91 | laetitia et voluptate ad luctum et lacrimas recciderunt,
Tusculanae
Liber, Caput 25 Tusc, XIII | arbitretur? tolle hanc opinionem, luctum sustuleris. nemo enim maeret
26 Tusc, XVIII | idne est, quo traducti luctum levemus? Sit sane summum
27 Tusc, XVIII | aliquid etiam—, tum plane luctum omnem absterseris. ~
28 Tusc, XXV | quae cogitatio magno opere luctum levat, et enumeratio exemplorum,
29 Tusc, XXVII | peremptos~Firmo animo et luctum lacrinus finire diurnis.' ~[
30 Tusc, XXVIII| aliud placavit nisi quod luctum et maerorem esse non putabant
31 Tusc, XXXII | persuaseris, non tu illi luctum, sed stultitiam detraxeris;
|